Adam Gitti...
Kadın ömrü boyunca nefret ettiği sigaraya başladı ...
İçti..içti..içti..
Ciğerlerindeki duman gittikce arttı..
Kadın yine adamı hatırladı ...
Ve bir sigara daha yaktı
Kadın içtiği her sigara da sevdiği adamı anlattı...
Ve kirpikleri ıslakken güldü kadın acısı tarif edilmezdi.
Adam yaktığı hiç bir sigaraya değmezdi...
Adam kadının gözlerini çok severdi,
Kadın artık gözlerinden nefret ediyordu.
Her aynaya baktığında adam geliyordu aklına...
Ve kadın...
Aynalara küstü...
Kadın çok yalnızdı,
Bir zamanlar yalnızlıktan korkan kadın artık koskoca hayatta tek başınaydı...
Kadın adamı bir kez görebilmek için herşeyini verirdi.
Ve kadın en sonunda herşeyini kaybetti...
Adam hiç bir zaman kadını sevmedi.
Keşke bir kere de olsa sevseydi ya da sevmeyi deneseydi...
Kadın çok konuşurdu ama kalbi tertemizdi. Adam onu kadının sevdiği kadar sevseydi , kadını olduğu gibi kabul etseydi , kadın dünyanın en mutlu insani olurdu .
Ama adam gitmeyi tercih etti...
Adam gidince kadın hayata küstü .
Artık kadın yapayalnızdı...
Kadın hergün adamın fotoğraflarına bakıyor ve ağlıyordu...
Ağladı...ağladı...ağladı...
Artık ağlayacak gücü bile kalmamıştı kadının .
Kadın artık ne gülüyor ne de ağlıyordu...
Yüzündeki ifadeler yok olmuştu.
Yaşadığına dair hiç bir hayat belirtisi yoktu...
Ama kadın hala adamı düşünüyordu.
Kadın yavaş yavaş yok oluyordu ama yine aklı adamdaydı..
Kadın adamı çok sevdi ama adam hiç bir zaman kadının sevgisini haketmedi...
Adam yıllar sonra geri döndü ...
Ama kadın bıraktığı gibi değildi...
Kadın yalnızlığıyla yaşamayı öğrenmişti artık ,
Kimsesizlikle savaşmayı öğrenmişti...
Adama karşı sevgisi bitmemişti kadının ama Ciğerleri bitmişti...
Bugün son sigarasını yaktı kadın...
Adamın dönmesini son sigarasıyla kutladı!!!
Kadın yıllarca ağlayamamıştı...
Ama bugün gözünden süzülen bir damla yaş sigarasının üstüne düştü...
O an kadının yüzünde bir gülümseme beliriverdi.
Yıllar sonra tekrar gülmüştü kadın.
"YILLAR SONRA TEKRAR GÜLMÜŞTÜ" Hayat çok yıpratmıştı kadını
Adam giderken kadının yaşama sevincini de yanında götürmüştü.
Ama adam dönmüştü ...
Giderken aldığı yaşama sevincini de getirmişmiydi acaba ??
Yoksa yok mu olmuştu artık yaşama sevinci?
Yaşama sevinci yoktu artık kadının...
Ama adam dönmüştü yaşam kaynağı dönmüştü...
Acaba adam kadının kaybolan umutlarının yerini doldurabilecek miydi?
Yok olan gülümsemesini geri getirebilecek miydi ?
Yoksa kadını yerle bir mi edecekti ?..
A
dam kadını görünce bir adım attı ve
-iymisin? Dedi
Kadın adama doğru döndü
-gerçekten iyi olmam umrunda mı diye sordu
Adam kadının bu tavrı karşısında hiç bir şey söyleyemedi .
Yıllar önce bırakıp giderken de sorsaydı keşke bu soruyu.
Yıllar önce bırakıp giderken umrunda bile değildi...
Ama şimdi gelmis "iyimisin"diye mi soruyordu?
Onca yaptıklarından sonra bu soruyu sormaya hakkı var mıydı gerçekten ?
Kadın artık acı çekmek istemiyorum
İyice yıpranmıştı zaten
Daha fazlasını kaldıramazdı kadın
Umutlarını , hayallerini kaybetmişti
Mutsuzluğu iliklerine kadar hissetmişti . Daha fazlas nasıl canı yanardıki ?
Kadın adama döndü ve
-Neden beni yarı yolda bıraktın? Dedi
Adam bu soru karşısında hiç bir cevap veremedi.
Kadın bağırmaya başladı
-Yıllar önce benim hayatımı mahvettin, yaşama sevincimi yok ettin, umutlarımı hayallerimi bir bir yıktın sen oysa ki sen benim duygularımı paramparça ettiğinde bile yine de ben senin yüzüne tebessüm etmiştim....
O an adamın gözlerinden süzülen bir damla yaş ayakkabısının üstüne damadı.
"Özür dilerim" dedi adam...
Özür dilemesi kadının gülümsemesini geri getirebilecek miydi?
Umutlarını hayallerini geriye getirebilecek miydi ?
"TABİKİ DE HAYIR "
Kadın bunları yaşamayı hiç bir zaman haketmemişti...
Hiç kimseyi de gülümsemesini kaybetmeyi göze alacak kadar çok sevmemişti kadın.
Adam kadını ne kadar üzse de kadın hala çok seviyordu adamı .
Adam kadına yaklaştı ve elini kadının yüzüne koydu .
Kadın birden irkildi adamın elleri ilk günki kadar sıcaktı .
Hiç değişmemişsin dedi adam ve tabiki şu yüzündeki çizgiler hariç...
O çizgiler kadının neler yaşadığını anlatıyordu zaten, o çizgiler kadının ruhuna dahi işlemişti , benliğini ele geçirmişlerdi sanki ...
Kadın bir adım geriye gitti.
Çok Üzgünüm dedi adam
Kadın:
Seni deli gibi seveni yıllar önce kaybettin bana değil buna üzül dedi senin i kırıcı sözlerin öldürmedi de gidişin çok koydu be ben seni bu kadar severken neden gittin be adam nedenn ??
Önce zor oldu tabi ama sonra alıştım seni düşünerek yaşamaya alıştım sensizliğe alıştım ağlamaya alıştım ...
Adam kadının bu sözleri üzerine hiç bir şey söyleyemedi
Kadın ellerini saçlarının arasına atarak yere çöktü
Sesli bir şekilde nefes aldı ayağa kalktı ve komidinin çekmecesini açtı bir defter çıkartıp adama uzattı ve git burdan dedi . Adam defteri alıp dışarıya çıktı.
Defterin kapağını açtı .
Açar açmsz gözüne bir yazı çarptı
"Kadın çok sevdi " yazıyordu.
Adam sayfayı çevirerek okumaya başladı...
-bu son sigaram dediğim kaçıncı sigaram oldu bilmiyorum.
Konuşmuyorum çünkü derdimi anlayan yok . Benim derdimi anlayan tek kişi gitti . Hayallerimi işgal eden o adam gitti ağlamak istiyorum ağlayamıyorum , gülmek istiyorum gülemiyorum bağırmak istesem sesim çıkmıyor hepsini geçtim de onun geri dönmesini istiyorum o da olmuyor .
Adam sayfayı çevirdi ve okumaya devam etti
