Romeo and Cinderella

Chapter 1- Cinderella's Life

"Ariah, hintay!" Hinihingal na sabi ni Venice

"O, Ano na naman? Ang dami mo ng nakwento saakin, bukas nalang ulit yan!" Sabi ko na parang nangmamadali.

"Grabeeee! Last na, Prommmiiissseee!" 

"Sige na nga, Bilisan mo, may piano lessons pa ako, Tatamaan na naman ako ng teacher kong mayabang"  Napagbigyan ko rin ang kaibigan kong chismosa.

"Uuuyyy! Alam mo ba na merong bagong student bukas, balita ko gwapo daw siya! Hay nako, girl, sigurado akong maiinlove yun sayo!" At ayan narin ang kanyang chismis

"Ewan ko sayo, sayang lang oras ko! Pwedeng bukas nalang ulit talagang makakatikim na ako ng sermon eh"

"Fine bukas na nga lang, uupakan ko yang teacher mo kung alam ko lang ang itsura nun!" sabi ni Venice at nagpaalam na rin sa wakas!.

Ay nakalimutan ko i-introduce ang sarili ko.

I'm Ariah Shantallace Ayala, well I'm still a 12th grader sa Fernwood International Academy-isang pribadong paaralan somewhere in Manila (LOL! >.<). Isa akong anak ng mayaari ng isang Wine company. Yung babae kanina, yun yung kaibigan ko si, Venice Riel Lee, mabait yun pero may pagka flirt ng konti ,mga 75.99% pero kahit ganyan yun, LABS ko parin yun! LOL! 

Hindi ako masyadong lumalabas ng bahay para magmall kasama ang kaibigan ko kasi strict ang parents ko dahil sa may nagtangkang ikidnap ako for ransom, pero pwede akong lumabas kung may kasama akong bodyguard (O.A noh?), Hindi rin ako free everyday dahil marami akong lessons na para sa ikabubuti ng pangalan ng pamilya ko, gusto kasi ng dad ko na kaya kong gawin ang lahat para sa paglaki ko , magiging  magaling akong tagapagmana ng kayamanan ng pamilya ko (Only child kasi) At sa lahat ng ayaw ng pamilya ko ay ang magkaroon ng BOYFRIEND, distraction daw kasi sa pagaaral ko at baka raw kung ano ang gawin nya saakin (kabataan nga naman ngayon! noh? Aneeebeeeyeennn! Lol!) 'yan tuloy NBSB pa rin ako, heheehheehe.

Nakailang ligaw na binasted ko at nakailang reto na ME! Waley pa rin, puro BUSTED! *sigh! -_- (Lagi kasing nakabantay yung Body guard!) Pero hindi pa rin tumigil si Venice sa paghahanap ng  magiging partner ko, Hay naku! kaibigan nga naman. Noh?

Ayala Residence, 5:15 

Pagpasok ko ng bahay lahat ng katulong ko ay yumuko para batiin ako, at ayan na papalapit ang nanay at tatay ko....

"Ariah, Why didn't you get in the car?!? What if something bad happened to you?"  Sabi ni Mommy

"Ariah, Manong Ray said that you left him at school 'cause Venice told him that you wanted to walk home. Is that true?" Banat ni Dad.

I just nodded at kinagat ang labi ko dahil hindi ko nagustuhan ang tono ng boses ni dad, feeling ko mapupunta nanaman ako sa Principal's office A.K.A "OFFICE NI DADDY". :(

"We'll talk later at my office. Look, you're late in your piano lesson, Ms. Santos is waiting."  OUCH! sabi ko na nga ba! I'm DEAD.

Ayan ang family ko, kung mag alala o magalit WAGAS! Nagsimula ang lahat ng 'yan nung namatay ang ate ko, c Ate Elliah. Grade 1 ate ko nun noong namatay sya. Namatay ate ko sa isang simpleng laro --- Hide 'n Seek. Sabi ng mga Police nakita daw sya dun sa may water tank, ayun, umapaw yung tubig, Nalunod. Sobra ang lungkot na nakita ko sa mukha ng mommy at daddy ko parang isang timba ang iniyak nila. Eh ako, nursery pa lang ako nun eh, so... wala pa akong pake noon. 

Noong namatay si Ate, naging overprotective sila mommy at si daddy, OVER ang pagalala ni mommy, feeling mo na aatakihin sya sa puso dahil sa pagalala nya. Si dad, strikto, Strikto sa pagkain, sa mga lalaruin ko, sa lugar na pupuntahan namin ni Venice at choosy rin sya sa magiging kaibigan ko Except si Venice, kilala na nila Mom and Dad yung parents nya eh...... (Kaibigan kasi ni Dad yung Papa ni Venice eh, pero ang hindi alam ni dad na malandi ang napangasawa ng kaibigan nya.... Oops! sorry Venice, nabuking ko!)

Ayala Residence, 6:35 - Dad's Office

Oh my! Sana hindi ako sermonan ni Dad kasi kung magsermon sya, feeling mo puputok yung eardrums mo dahil ang dami na nyang sinabi, kulang nalang na ikwento nya sa akin yung ikwinento ng great 6x grandfather ko tungkol sa World War II.

I'm having second thoughts kung bubuksan ko yung pintuan ng office nya, kinakabahan ako nang biglang tumahol yung aso ko sa akin ng di oras dahil gusto magpakamot ng tiyan. Biglang nag open yung pintuan at TO MY SURPRISE..... It's Dad.....

"Ariah, you're already here, why won't you come in?" seryoso na sabi ni dad.

Pumasok ako, umupo sa may sofa at inikot ni dad yung upuan nya sa malaking bintana sa likod nya. 

"Ariah, why did you try to break my rule, it's just a simple rule, yet you can't follow." 

"Sorry dad, I just wan't to try walking home, you know, like what some people do, like excersising" 

"Don't take this as a joke, what if something might happen to you? There are many kidnappers scattered everywhere in Manila. You could get killed!" sigaw ni dad at tumayo sa harap ko.

"Dad I'm fine! I just want to have my freedom, I don't like you controlling everything I do and I don't like you deciding things without my permission! I'm sick and tired of it Dad!" ayan, lumabas na ang gustong gusto kong sabihin all these years.

Tumahimik si Dad at bigla akong binuhatan ng kamay 

"Don't you dare raise your voice on me, young lady! I'm Your father, I'm scolding you on your mistakes. I don't want you to get hurt, and I choose what's right on you. I'm raising you to be the best  'cause  you're the only child I have. I want to show everyone that I raised my daughter right. Your mother and I doesn't want to lose you just like your sister..."

"I understand dad,but this have gone too much. You don't want me to get hurt but I'm already hurt! Your choosing what's right on me but I don't like the things that you decide. Sana man lang tinanong nyo sa akin kung gusto ko o hindi, dad. Lahat ginagawa ko kahit ayaw ko.Hindi mo rin ba alam na napapagod na ako? Dad hindi ako tanga para gawin ang ginawa ni ate noon. It's been how many years since she died! Why can't you just erase that awful memory and start anew with ME, your daughter! If ever I have a wish, yung wish ko, sana hindi muna ako ang anak mo for just a day para maranasan ko rin ang maging malaya sa proteksyon nyo!" umiyak ako habang hindi umimik si dad.

Tumakbo ako papuntang kwarto na umiiyak at pinagmasdan ko ang pasa sa mukha ko sa salamin. ANG SAKIT! IT HURTS LIKE HELL! ;(