BANA HAYATI ÖĞRET

Aybars

Güne yine belalı başlamıştım. Yine siktiğimin polisleriyle uğraşıyordum. Hayatımı o kadar kaçak yaşıyordumki, son zamanlarda, okula gitmez oldum. Ne oluyordu sanki uyuşturucu satıyorsak, zararı varsa bize.

Bu geceyide nezeharethane de geçirmek, bizim için şaşırtıcı değildi.
Evet bizden bahsediyorum Adım aybars Koyu renk saçlı kahverengi gözlü buğday tenli biriyim. Kurallardan okuldan ve polislerden nefret ederim.

Kağan, Deniz ve Emre kardeşlerim.
Kardeşlerim diyorum çünkü kreşten beri birlikteyiz. Ama Kağan başkaydı içlerinden bir tek onu öz kardeşim olarak görüyordum. Tabiki ayrım yapmıyordum ama kağanla bebeklikten buyana hiç ayrılmamıştık. Ben küçükken trafik kazası sonucu ailemi kaybettim. Bunları anlatırken üzülme duygusuna kapılmıyordu içim çünkü onları tanımıyordum.

Kağanlar komşumuzdu ve kazadan sonra 17 senedir birlikte aynı evin içinde, hatta aynı okullarda, duruyorduk hep.
"Evet, kağanı gerçekten öz kardeşim olarak benimsemiştim."
Bunları düşünürken, kurumuş olan boğazımı bir yudum su ile ıslatıp yutkundum. Emrenin sesini duyunca bu derin düşüncelerden sıyrıldım.
"Aybars çabuk gidelim burdan beyler hadi çabuk."
Arkamı dönüp, baktığımda lanet olası polisler karşımızda durup bize doğru koşuyorlardı.
"Hey durun çabuk"
"Size diyorum" diye bağırdı adeta kükrercesine.
Artık gerçekten emindim bu geceyi gerçekten nezeharethane geçirecektik.
Polisler, bizi yakaladıklarında aniden kendimi yerde buldum üzerimizi arıyorlardı.
Beni muhteşem gösteren siyah deri ceketimin cebinden 4 paketi aldı ve o sırada kelepçe takmayıda ihmal etmedi.

Ben yerde yatarken yanımdan geçen ayaklar dikkatimi çekti süzerek kafamı kaldırdım. Bir kızdı bı koyu renk saçları  omuzlarına düşmüş dalgalıydı. Gözleri ise denizin en derinliklerindeki koyu mavi gözleri donuk bakıyordu yüzü çok prüzdüz parlak ve aynı zamanda soluktu. Yanımdan geçerken gözleri gözlerimle buluştu bakışlarında korku çok belli oluyordu ki yanımdan hızlı adımlarla geçti.

Kimdi bu kız ?
Adı neydi?