I Love You(Seni Seviyorum)

☺GÜL☺

Gel gelelim fasulyenin faydalarına. Bugün canim hiçbirşey yapmak istemiyor. Çünkü kerem hastanede,okuldakiler son zamanlarda onlarla takılmadığım için dargin,bide matematik hocasi tutturdu sınav yapicam diye. Ya bu hoca yaşlılıktan artik dediklerimi bile anlamiyo. Anlamiyorum kafam basmiyo diyorum ama hâla calisicaksin anlicaksin diyor. Pis yasli bunak nolucak. Dün hastaneye gittim elimde bir demet gül(gül en sevdiği çiçektir de😊). Sonra danismadan odasini sordum ve buldum. Kapidayken bir takim konusmalara şahit oldum ve o an sanki yıkılmış gibiydim. Bizim müdüre yani keremin annesi dün ordaydi ve kereme "Artik o kizdan uzak durucaksin. Hem hastasin ve ona nasil baktigini biliyorum. Onu kullanicagini bilmiyorum mu saniyorsun? Bak kerem ben senin annenim. Bundan önceki kizlar gibi onu kullanmana izin veremem. O yüzden kizi rahat birakicaksin yoksa ...) Yoksa kerem... Olamaz hayir hayir kerem öyle bisey yapmazki bana. O beni gerçekten seviyor. Yoksa, yoksa sevmiyor mu? Yoksa annesi haklimiydi? Kafamdaki bu  sorulara rağmen odaya girdim ve birşey olmamis gibi davranmaya gayret ettim. Kerem de birşey olmamis gibi davraniyordu ama hali hic öyle değildi. Keşke ben bu konuşmaları duymasaydim yada duysaydim. Zaten duydumda artik unutma sansim yok. Keremin bana nasil baktigini anlatamam size. Gerçekten annesinin laflarindaki "onu kullanicaksin" ifadesi yoktu. Gerçekten seviyo gibi duruyordu. Yoksa benden öncekilerede mi böyle yaptı? Kafamda binlerce cevabi kereme ait olan sorular var ve cevaplarini nasil bulucagima dair ufacik bi bilgim yok. Dun gerçekten benim için kötüydü ve bugün de onun acisini yasiyorum. Hocalarim bile anlamis olucakki derste müdüre beni odasina cagirttirdi. Onunla kerem hakkında biraz konuştuk. Dunki sözlerin aynisini bugün yüzüme karsi da söyledi ve benim ondan sonraki yüz ifademi görünce konusmayi kesti. Ardindan lavaboya gidip doyasiya agladiktan sonra sinifa girdiğimde yüzüm çoktan kipkirmizi olacakti ki benimle konuşmayan arkadaslarim hemen yanima geldi. Aslinda onları bi yandan bunun için seviyorum. Ne kadar küs bile olsak birşey olunca hemen yanima gelirler ve neler olduğunu sorarlar. Ders bitmiş tenefus olmuştu hatta öğle arasina girmistik bile. Bende arkadaşlara olani biteni detayiyla anlattim. Ardından yine dayanamayip ağlamaya basladim ki yakin arkadasim dogukan geldi bana sarildi ve ben aglamayi kesene kadar beni birakmadi. Sonra bana su getirdiler biraz içtim ve biraz yüzüme serptiler. Ardından biraz sakinlesmistim. Yasadiklarimi düşündüm ve ben sanki ona asik olmaya baslamistim. Bu duygu nedir bilmezdim. Çünkü hiç yasamamistim ama artik yasiyordum. Ve gayet güzel ama bi yandan da yorucu bir seymis bu aşk denen duygu. O gün agzima bi lokma yemek girmedi, zaten ben girmesini de istemiyordum. Aksam eve gidince anneme karnim ac değil dedim ve odama kapandim. Müzik dinledim. Bol bol müzik. Doyasiya müzik dinlemistim. Çünkü ruhumu müzikle doyurmak istiyordum. Sonunda baya bi müzik dinledikten sonra yoruldugumun farkina varip yatagima yattim. Sabaha kadar araliksiz uyumuşum ki sabah alarmin calmasiyla uyandim. Bu güne iyi başlamak istiyordum. Nolucakti acaba? Acaba sevgili olucakmiydik? Yoksa annesinin lafini dinleyip ondan uzak mi durucaktim? Yitip gitmiş hayalleri olan bu kizin sonu bakalim nolucak. Bu hayalleri yeniden canlanicak mi acaba? Herşey ileriki zamanlarda belli olacak.
NOT: Biraz daha sabır. Geçecek, geçmez dediğimiz ne varsa. Ve hayallerdir insanı ayakta tutan. Çünkü orada herşey yolunda gitmektedir.👊