Kim di bu. Kim olabilirdi. Resmen ölü gibi yatıyordum. Nefesi hırıltıya dönüşmüştü.İçten bir hırıltıydı. Sanki kapıda öylece yatıyor gibiydi.Sessizce kapıya eğildim. Dinliyordum.Nefes alışı kesilmişti ses çıkarmıyordu. Kapıyı açmalı mıydım. Ya Jason degilse. Deli gibi kendimle konuşuyordum beynimdeki ses sanki bana ne yapıcagımı söylüyordu.
Dolaptan Beyaz geceliğimi üzerime geçirdim. Yavaşça kapı kolunu indiriyordum. Korkudan kalbim içimi parçalayıp dışarı çıkacak gibiydi. Kapıyı açtıgımda Jason baygın bir halde orada öylece yatıyordu. Jason diye bağırmiştim. Hemen yatağa taşıdım. Tanrım çok ağırdı kol kemiklerim birbirine geçmişti sanki. Nihayet yatağa yatırabilmiştim. Fakat ateş gibi yanıyordu. Yüzündeki ter damlaları suratının tüm hatlarını bi tren gibi izliyordu. Hiç yolunu şaşmadan. Elimi yüzünde gezdiriyordum. Yüz hatları sanki özenle yaratılmış gibiydi. Elmacık kemiklerini elimde hissetmek büyük haz veriyordu. Gözlerini açmaya başlamıştı. Elimi tuttu ve yatakta doğruldu. Yeşil gözlerini gözüme dikmişti. Göz bebekleri fazlasıyla büyüktü, gergindi bunu hissediyordum Benden sakladığı bir şey olmalıydı onu hiç böyle görmemiştim. Dudaklarını yaklaştırdı. Sıcaklıgını dudagımda hissediyordum. Tanrım bu müthiş bir şeydi.
Dudaklarımız birleşmişti. Gözlerimle onu izliyordum. Sanki kendini kaybetmişti, bu Jason olmazdı.Garip davranıyordu. Beni hiç böyle öpmezdi. Başımı geri çekip sadece gözlerine baktım. Gözündeki yeşil terk edip yerini siyaha bırakmıştı. Korktum ve sanırım bunu belli etmiş olmalıyıdım ki belimi sıkıca kavramıştı gitmeme izin vermiyordu. Kıvranmıştım, Jason bırak beni diyerek inledim. Beni duymuyor gibiydi. Bir put gibi karşımda duruyordu hiç kıpırdamıyor gözlerini dahi kırpmıyordu. Ağlamaya başlamıştım.
Ağlamamalıydım.İçimden kendime lanetler okuyordum.Jason birden yatağa yığıldı ve ben odadan çıkmıştım. Evden gitmelimiydi. Evinde yaşadığım adam artık eski Jason değildi. Sebebini bilmediğim neden yüzünden değişmiş artık farklı biriydi. Beklemeye karar verdim. Sanırım uyuyakalmıştım yukarıdan gelen kuvvetli gurultuye kalkmıştım. Yukarı çıktıgımda Jason duştan yeni çıkmış olmalıydı. Beni gördüğünde;
-J: (şapşal bir gülümsemeyle) Üzgünüm hayatım birkaç bir şey düşürdüm.
Tanrım ne kutsal bir şeydi suratındaki gülümseme. Önemli değil diyerek düşen eşyaları yerine yerleştiriyordum. Elimden tutarak beni kaldırdı ve belimi sıkıca kavrayıp sarılmıştı. Şaşırmıştım. Nefesini boynumda hissediyordum bedeninin sıcaklıgı tüm vücüdumu sarmıştı. İçimi garip bir huzur kaplamıştı. Kollarının arasında olmayı seviyordum sanırım hepte sevicektim. Birkaç dakika böylece kalmıştık ki Jasonun miğdesinden gelen gurultu içerideki sessizliği bozmuştu. Büyük bir kahkaha atarak hadi yemek yiyelim diyerek aşağı inmiştik. Ben oturuyor o kendine atıştırmalık bir şeyler hazırlıyordu. Yanına gitmiştim belindeki havlunun hizasında elimi gezdiriyordum. Birden elindeki bıçağı tezgaha saplamıştı ve sanırım yine korktugum şeyi yaşıycaktım…
