Niyakap ko si Rhian...
Di ko mapigilang hindi sya yakapin, I'm so worried to her. Napakasakitin nya. Hindi lang siguro worry ang nararamdaman ko sa kanya...I think...I think...I love her?
Darn! Siguro Oo... Hindi ako naging ganito kaconcern sa ibang babae, sa kanya lang. Tsss!
"Ah A-alec..." Nauutal nyang sabi tapos kasunod nun isang malakas na pwersa ang pinakawalan nya. Tumilapon tuloy ako sa kama.
Nagmadali syang pumasok sa CR.
Hahaha...masama talaga ang lagay ng tyan nya...
Dinampot ko ang iPad na nasa tabi ko. Di ako mahilig sa games kaya di ko nilagyan ang iPad ko pero dahil kay Rhian nasobrahan tuloy and download ko ng games...Ni hindi ko naman alam to kung paano laruin.
Pinilit kong pag-aralang laruin ang nilalaro ni Rhian na temple run. Damn it! Nakakapikon! Palaging nalalaglag or nahuhuli nung halimaw na humahabol! Tsk!
Hinagis ko ang iPad sa kama saka inihilamos ang kamay ko sa mukha at nahiga.
"Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!"
Napaiktad ako sa sigaw na narinig ko. Agad akong tumakbo papunta sa pinto ng CR at kumatok.
"Rhian okay kalang? Anong nangyari?... Rhian?? Rhian..."
Dafaq! Hindi sya sumasagot baka mamaya nyan nadulas na sya at nauntog ang ulo sa simento! Damn! Paulit ulit ko pang tinawag ang pangalan nya pero walang sumasagot kaya pinihit ko na ang doorknob... Buti nalang bukas yon.
Pagpasok ko sa loob nasa isang sulok sya at takot na takot. Napatingin ako sa sahig na tinitingnan din nya.
O_o
May ipis... Takot sya sa ipis? Haha...
"Okay ka lang?" tanong ko sa kanya saka mabilis na inapakan ang ipis.
Nakahinga sya ng maluwag. Lalapitan ko sya para alalayan palabas ng banyo pero kamalasan...
O_O
Nadulas ako at napahawak sa pader na sinasandalan ni Rhian. -> ayun po ang image... :)))
Gulat na gulat ang expression nya. Samantalang ako awkward... Buti may nakapitan ako kundi nakakahiya kay Rhian.
Napatitig ako sa kanya...
We stared to each other...
Inch by inch... I'm moving closer...
I can't explain what I really feel pero parang may kung anong tumutulak sakin para halikan sya.
*gulp...
*tsuuuuuuuuup...
After 5 seconds...
I opened my eyes, nanlaki ang mata nya sa ginawa ko at tulala pa din sya.
"I...I'm so...I'm sorry!" Yun lang ang tanging nasabi ko.
Tumayo na ako ng ayos at lumabas ng CR.
Shit! Anong ginawa ko?? Fvck! Baka magalit sya at iwasan na nya ako... Damn naman oh! Hindi ko talaga macontrol e.
Napapakamot ako sa ulo ko habang pabalik balik ako sa paglalakad sa kwarto. Ang tagal lumabas ni Rhian.
"I'm...Im going home..." Bigla nyang sabi ng makalabas na sya ng CR.
Dare-daretso syang lumabas ng kwarto. Wala akong masabi... Shit! Galit siguro sya!
BINABASA MO ANG
It Takes Two < ONGOING >
Novela JuvenilLove is a choice. It takes two people to make a relationship and two hearts to fall in love,but it takes only one to fight and the other one to give up. First time ever toh na mag-isip ako kung sino mas mahalaga, mas matimbang, mas mahal ko, lahat n...