"Bakit mo siya hiniwalayan?"
Tumigil ako sa pag lalakad at saka siya hinarap. "Dahil hindi ko siya mahal! Ayoko nang lokohin ang sarili ko at ayoko na ring lokohin ang damdamin ng kapatid mo!"
"Sino? Sino ba ang nilalaman ng iyong walang kwentang puso ha?! Ako ba?! Sabay turo sa sarili niya "Hanggang ngayon pa rin ba ako pa rin ang mahal mo?!"
"Oo! Oo, hanggang ngayon ikaw pa rin ang laman nitong walang kwentang puso ko! Oo, hanggang ngayon umaasa pa rin akong magiging tayo!" Bigla na lang tumulo ang mga luha ko. "Pero ganun naman 'di ba? Nahuhulog tayo sa taong hindi tayo kayang sambutin. We fall, we assume and then we will get hurt! 6 years! 6 years tayong naging mag-kaibigan, pero nawala lang yun dahil inamin ko sayo ang nararamdaman ko sayo! Ganun lang ba kadali sa iyo iyon para itapon na lang lahat-lahat ng ating pinagsamahan?!"
***
So guys, ayos lang ba ang prolouge?
PLEASE DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT!
Oh, naka-capslock na iyan! Atuhan nyo lang iwasan iyan at magpapakita ako sa panaginip nyo! MWUHAHAHA!
BINABASA MO ANG
Chances
RandomIf you just give me a small chance. I will prove it to you that i will be one of the best decisions you'll ever make. -Goldwin -SBRR-