"Aira ! je gaat weer te laat komen !" mijn moeder riep me. Ik ben weer veel te lang blijven liggen. "Kom al !" ik pak mijn brood en stap op mijn fiets. Op naar school ! Ik vind het leren wel leuk, maar de mensen die bij mij op school zitten zijn niet zo leuk. Ze zijn allemaal van die mode popjes en ik dus totaal niet, ik zelf hou meer van tekenen en lezen. Welk van de twee houd ik meer van hmmm.... "Aira jij domme aardbei wacht even !" Kate komt naast me fietsen, ze is mijn zo genaamde *goeie * vrienden. Hoor de sarcasme. " hé hallo ! aarde aan Aira." zegt ze tegen me alsof ik een mongool ben. "Hé morgen avond is er in die nieuwe club een feestje ga je mee ? " "nee, denk het niet ik heb nog veel huiswerk te doen en ik heb nog die ... " "geen smoesjes verzinnen om er onderuit te komen je gaat gewoon lekker mee !" zegt ze op een bevelende toon. " maar... maar..." "niks te maren, je gaat met me mee. Al moet ik je je eigen huis uit slepen." ze lijkt erg overtuigt van zichzelf hier ga ik niet meer onderuit komen. " okey, ik ga wel mee ..." ik ga vandaag na school wel het huis uit wat rond hangen ergens in het bos. Hopelijk laat ze me dan wel met rust. De rest van de rit zeggen we niks meer. We parkeren onze fietsen.
Ik hoor de hakken al op de tegels klikken. 'zo zo wie hebben we daar " ze weet donders goed wie ik ben. " Lindsey laat me met rust alsjeblieft ? " vraag ik op smekende toon. " ligt eraan wat doe je er voor ? " " Niks, laat me gewoon met rust !" " zo zo kleine kleuter heeft grote mond gekregen. He Air weet je hoe laat t is ? " ze geeft me geen tijd om de vraag te beantwoorden of haar possie, ze zet een stap naar voren, geeft me een schop tegen mijn knieholtes, ik zit nu op mijn knieeën voor haar. " please laat me met rust ! " soms wil ik wel eens terug slaan maar zij is veel sterker, zij heeft veel meer invloed op de rest dan ik. Ik ben machteloos. Lindsey gaat door haar hurken en gaat voor me zitten. "zie je nu hoe zielig je bent !" ze slaat met platte hand op mijn wang. ik wil opstaan en wegrennen maar haar possie houd met tegen. "laat me los !" " arme, arme Air, wat ben je toch lelijk !" ze trapt me in mijn maag en dan breekt de hel los. ze drukken me op de grond en iedereen begint me te slaan en te schoppen. het leek oneindig lang door te gaan. Pijn van alle kanten was het laatste wat ik voelde toen mijn ogen langzaam dicht vielen en ik werd omhult door zwart.
------------------------
"Aira, Air word nou wakker !" ergens in de verte hoor ik de stem van Kate. Waar was Kate eigenlijk toen ik haar nodig had. Ze zal hem wel gesmeerd zijn. "Waar ben ik ?" weet ik met moeite over mijn lippen te krijgen. "Dokter ! Dokter ze is wakker !" nu schiet ik overeind " Kate waar ben ik ?!" ik kijk om me heen. witte muren. wacht witte muren ?! hoe lang heb ik liggen slapen ? "Aira ga liggen, straks val je nog flauw." hoor ik een bezorgde Kate naast me zeggen. " hoe lang heb ik liggen slapen Kate ?" ik ga weer liggen. " je bent 3 dagen buiten westen geweest." Drie dagen ?! het word me te veel en ik begin sterretjes te zien. " rustig ademen Aira." kom op Air, adem in... adem uit... de sterretjes verdwijnen weer. "wat is er gebeurd ? " " Lindsey en possie hebben je goed te pakken gehad, ik kon niks doen." ze kijkt beschaamd omlaag. Ik ben erg boos op haar, maar ze is mijn enige vriendin dusss... " okey, je kon er niks aan doen. " "dankje Air" ze geeft me voorzichtig een knuffel. "zal ik choco pudding en aardbeien voor je halen ?" ze weet dat dit mijn lievelings eten is. " ja graag." ze staat op en loopt de kamer uit.
