Δουλευω το βράδυ στο μαγαζι του κυριου Στάθη αλλα τελευταια οι δουλειές δεν πάνε καλά και έπρεπε να αλλάξω δουλειά πριν με διώξει.
Είχα πάει με την φίλη μου την Χαρά σε ένα μπαρ εκείνο το βράδυ.
-Και που θα δουλέψεις???
-Δεν ξέρω... Πραγματικά. Πρέπει να βρω κάποια καφετέρια ή κάτι άλλο.
Ενας αντρας απέναντι μας εκλεινε το μάτι....
-Αυτοε εκει σου κλείνει το ματι, με σκουντησε η Χαρά.
Πηγα πιο κοντά για να του μιλήσω. Εξάλλου μ'αρέσουν τα νυχτερινά αγόρια. Ηταν κούκλος.. Ειχε πρασινα μάτια και κατάμαυρα μαλλιά ενώ φαίνονταν οι γραμμβσεις του.....
-Σε είδα που με κοίταζες και είπα να έρθω, τιυ είπα.
-Έλα μαζί μου, είπε ψυχρά.
Χωρις συναισθηση οσων εκανα και αφου ειχα πιει κιόλας πήγα στο αυτοκίνητο του. Σε λίγα λεπτά ήμασταν σπίτι του. Με κουβάλησε σχεδόν από τις σκάλες και με πήγε στο δωμάτιο τιυ.
-Τώρα θα σε δέσω, είπε. Εντάξει?
-Ναι ναι.
-Θα με λες κυριο, γαυγισε.
-Ναι κύριε Ατακτε.
-Σιωπή! Φώναξε και ενώ με εδενε με βαρεσε δυνατα στον κωλο.
Περιμενα γυμνη να κάνει την κίνηση του.
-Τώρα θα πονέσεις και δεν θα φωνάξεις αλλιώς θα σε πονεσω πιο πολύ, είπε.
-Εντάξει κυριε...
Τον ακουσα να απομακρυνεται και να ξαναερχεται. Ενιωσα τα δακτυλα του να μπαινουν βιαια μεσα μου.
Πονουσα πολύ αλλά επνιγα τα ουρλιαχτά μου.
Καποια στιγμη δεν άντεξα και φώναξα. Ωχ..... Παραβηκα τον κανόνα..... Με ενα μαστιγιο αρχισε να με βαράει με δυναμη στον κωλο, στο στήθος. Εβγαζδ πολύ θυμό πάνω μου.
-Σε παρακαλώ κύριε.... Είπα αλλά δεν άκουγε και με βαραγε πιο δυνατά.
Όταν σταμάτησε μπήκε με δύναμη μέσα μου από πίσω. Αλλα δεν ήταν αυτός! Ήταν ένας σφιγκτηρας! Ο πόνος ηταβ οξυς, δεν ερχοταν ηδονή. Έκλαιγα ενω το αντικείμενο βυθιζόταν μεσα μου.
-Μπραβο πουτανα μου. Είπε και ενώ το εβγαζε από μέσα μου γελούσε σαρκαστικα.
