SÜRTÜK

30.BÖLÜM "YALANCI"

Bir haftadır sürekli aynı şeyi yapıyordum. Ödevi. Yani aslında Dylan ile yapmam gereken ödevi. Ama ben düşük almamak için kendim yapmaya karar vermiştim ve yapmıştım da.

Bugün o ödevin teslim tarihi günü gelmişti. Yanımda getirmiştim. İnanmıyorsunuz değil mi? Hayatında hiç ödev yapmayan ben, ödev yapmıştım.

Bu arada sınavlar da bu haftaya denk gelmişti ve benimkiler oldukça iyi geçmişti. İlk defa sınavlara çalışarak girmiştim ve karşılığını da fazlasıyla alacağımı düşünüyordum.

Çantamı ve ödevi sırama koyup dolabıma ilerledim. Çünkü beklediğim bir mesaj vardı. Dünde okula gelmediğim için bugün bakmak durumunda kalmıştım.Beklediğim gibi, dolabı açtığımda bir kağıtla karşılaştım. Mesajım gelmiş olmalıydı. Kağıdı açmadan önce en son kendi yazdığım şeyi düşündüm. En son, sitedeki fotoğraflarımdan sonra intikam alacağımı bilinmeyene söylemiştim. Bunu hatırlayınca kağıdı açtım.

Doğru kararı vermene sevindim ama önce sen bana Lucy'nin sana söylediği herşeyi söylemek zorundasın. Cevabını çabuk yaz. Şu işi hemen bitirelim.

Okuduktan sonra şaşkın şaşkın kağıda baktım. Benden bunu neden istiyordu ki? Alt tarafı onun hakkında bilgi verecekti. Bunu niye istiyordu?

İçimden bir ses bu işin kötü bir sonuca varacağını söylese de yapmakta kararlıydım. Bundan sonra kaçışım yoktu. Şuana kadar zaten yeterince sessiz durmuştum ve bu hiçbir işe yaramamıştı. Artık kendimi gösterme zamanım gelmişti.

Daha sabah olduğu için okulda pek kimse yoktu. İşim basit olacaktı.Cevap vermeden önce düşündüm. Lucy bana neler söylemişti?

Aklıma kızlarla bizim evde yaptığımız eğlence geldi. O zaman küçük bir oyun oynamıştık ve ondan sadece o zaman bilgi öğrenebilmiştim. Zaten daha fazlasını bilseydim şuan burada sap gibi durur muydum?

Hemen bir kağıt çıkarttım ve aklıma gelenleri kağıda döktüm.

"Bana ilk sevgilisinin Dylan olduğunu, babasının hayatta olmayıp annesinin hasta olduğunu ve bakire olduğunu söylemişti. "

Cevabı yazdıktan hemen sonra gizli yere götürdüm ve hemen sınıfa kaçtım. Lucy'nin başka birşey söyleyip söylemediği konusunda aklımı daha fazla irdelesem bile bir işe yaramadı. Aklıma sadece bu kadar geldi. Şimdi yapmam gereken tek şey cevabımı beklemekti.

***

Ders Bay Wilson'ın dersiydi. Sınıfa girdiğinde elindeki kağıtları bıraktı ve ismini söylediklerinin ödevleri getirmesini söyledi.Dylan birden bana doğru dönünce ödevi tamamen unutmuş olduğunu farkettim. Yüzündeki şaşkınlık barizdi. İçten içe gülümsedim. Ödevi benimde yapmadığımı düşünüyordu.Bende biraz öyle düşünsün diye ödevi hemen çıkartmadım.

Zaten sonradan aldığım bir kararla ödeve Dylan'ın adını da yazmaya karar vermiştim.Ayrıca ödevi yaparken de Dylan'ın planını uygulamıştım. Neden, diye soracak olursanız bütün bunları yapmamın sebebini bende bilmiyordum. Sanırım Bay Wilson'ın ona kızmasını ve dersten düşük not almasını istemiyordum. Tek mantıklı açıklamam buydu.

Sonunda Bay Wilson bizim adımızı okudu. Dylan arkasına yaslanıp gevşek bir tavırla konuşmaya başladı.

"Bay Wilson, biz ödevi... "

Cümlesini tamamlamasına izin vermeden ayağa kalktım ve ödevi hocaya götürürken konuştum. "Ödevi bu şekilde yaptık diyecekti."

Bay Wilson ödevi incelerken Dylan'ın da yanıma geldiğini gördüm. İkisi de ödevi ilk defa gördüklerinden ayrıntılı şekilde inceliyorlardı. Yüzümü Dylan'a çevirdiğimde dudağının kenarının yukarı kıvrıldığını gördüm. Ödevi onun planıyla yaptığımı anlamıştı.