Çömez Dadı

1.Bölüm Dehşet

"Bu kadar sakin karşıladığına inanamıyorum "

"Sakin karşıladığımı kim söyledi." Zorla giydirilen elbiseye baktı sinirle Hayal.Kısa süre önce neredeyse yırtılarak üzerinden çıkartılan pijamalarıyla şu ankinden daha moda ikonu durduğuna emindi. "Bari trend bir şeyler giydirselerdi. Bu ne böyle. Mor elbise benim rengim değil bir kere, mavi olmalıydı. Gözlerimin rengini ortaya çıkarırdı en azından."

"Bırak elbiseyi şimdi, hani bu düğünün olması imkansızdı."

"Hala öyle." Köşkte düzenlenen sade bir düğün töreni, ne kadarda romantik diye düşündü. Babasına bu evliliğe razı olmadığını defalarca söylemesine rağmen kendini dev salonun ortasında sözde mutlu güne şahitlik ederken bulmuştu . Sanki ülkede evlenecek başka kadın yokmuşcasına gidip onunla aynı yaşta kızı olan bir kadınla evlenmek zorunda mıydı ki? Sadece cici annesini değil kızını da kabullenmek zorundaydı. Aralarında sadece ay farkı olmasına rağmen abla abla diye ayak altında dolanan bir kardeşe asla tahammül edemezdi Hayal.

"Babamla anneni yapmalıydık." En yakın arkadaşı Defne'ye otuz iki dişini göstererek gülümsedi. "Biliyorsun senin annen benim idolüm. Tam bir kraliçe arı." Salonda şen kahkahalar atan kadına bakıp "Sırıt bakalım."dedi. "Bence annenle babam balayını Maldivler'de yapmalı Defne ."

"Saçmalama Hayal"Sakinliğini koruyan arkadaşının önüne geçti Defne. Ellerini kankasının omuzlarına koyup "Bunu söylediğim için üzgünüm."dedi. "Şimdi senden metin olmanı istiyorum arkadaşım " Ne yaptığını anlamayan kıza sarılıp sırtını sıvazladı. "Baban ile Sevda abla çoktan evlendiler. Hep o arzuladığın kardeş olma ihtimalimiz can çekişerek öldü sevgili dostum."

"Pek de değil." Şaşkın şaşkın onu izleyen kıza arkasını dönüp bahçeye çıktı Hayal. Yüzüne esen bahar havasını ciğerlerine çekip kahkaha attı. Etrafta dolanan onlarca korumanın onu izlemesine aldırmadan ıslak çimlere uzandı. Cici annesinin belkide bin bir özenle aldığı elbise kocaman lekelerle bezenirken "Her zaman bir B planım vardır." dedi.

"Ne gibi mesela? Pijamaların ile düğünü basman pek yardımcı olacak gibi görünmüyor. " Utancından arkasını dönen korumaları saymaya çalıştı Defne. Çok değil otuzlu sayılara gelmişti ki yeniden konuşmaya başlayan arkadaşı dikkatini dağıttı.

"O sadece Sevda'nın sinirden kuduran yüzünü görmek içindi. "Yerinde yavaşça doğruldu. "Bu kadarla elimden kurtulmasına izin verdiğimi düşünmedin değil mi? "

"Burada ne yapıyorsunuz? " Çimlere uzanmış pişkin pişkin sırıtan kıza baktı sinirle Sevda. "Yaşın olmuş yirmi üç. Bu hareketlerin uygun kaçıyor mu? " 

"Bu seni pek ilgilendirmez."

"Düğünümü mahvediyorsun. " Çoğu insana karşı aşırı kibar olan kızın kendine olan nefretine anlam veremiyordu kadın. "Pijamalar tamam,babana benimle tanıştığın günden beri her an emin misin diye sorman tamam. Kızımı ve beni aşağılaman, ona da tamam. Ama sahte nikah memuru ayarlamaya kalkmak. Bu biraz fazla oldu. Baban öğrenseydi eğer"

"Seni ne kadar istemediğimi anlar, evlenmekten vazgeçerdi."Oturduğu yerden kalkıp üzerine yapışan çimleri sirkeledi Hayal "Zaten sırf bu yüzden susmuyor musun?Beni seviyormuş gibi, benle iyi geçinmek istiyormuş gibi davranma nedeninde bu."Kollarını birbirine dolayıp sinir edici olduğunu bildiği gülüşlerinden birini takındı  genç kız."Ama kendini suçlama. Ben bile bazen bana katlanmak da zorlanıyorum. Yani senin hiç bir suçun yok. " Bir kaç adım kadına yaklaşıp "Babama kancayı takmaktan başka. "dedi. "Bak bu senle benim aramda ki asıl sorun. Tabi birde kızın var. "