Umarım fikir hoşunuza gider ve beğenirsiniz. Lütfen yorum yapın ve oylayın. Bu benim için çok önemli. Teşekkürler :))
Natalie~
Bu sabah ayaklarım yere basmak istemedi. Ben uyanmak istemedim. Bir gün daha. Maria'nın gözlerini açmayacağı, Lisa'nın geri dönmeyeceği bir gün daha. Dünyanın ne kadar acınası olduğumu hatırlatması için bir gün daha.
Anne ve babamızı 3 yıl önce kaybettik. Babam hastalıktan öldü. Annem de o sıralar çok içiyordu. Kimse bu şekilde araç kullanmamalı, bunu herkes bilir. Belli ki annem unutmuş. Onlar bize sadece koca bir servet bırakmadı. Bana büyük bir sorumluluk, Lisa'ya hayal kırıklığı ve Maria'ya hastalıklı genler...
Aşağı indiğimde odanın yarısını kaplayan masada tek tabak gördüm. Eskiden ne çok misafirimiz olurdu, bu masayı o nedenle almıştık. Kapının yanındaki Rico bana endişeyle bakıyordu. Rico, bana göre evin en sadık çalışanıydı. Ben bebekken o burada çalışmaya başlamış. Babam hayattayken de gittikten sonra da bana hep yardım etmiştir. Uzun süredir Amerika'da yaşıyorduk ama İspanyol asıllıyız. Rico da oradan gelmiş.
''Natalie iyi misin? Dağılmış görünüyorsun.''
O an kahkaha atmak istedim. İçimden geldiğince haykırmak. Belki de ağlamak...
''Dağılmış hissediyorum.Daha iyi ifade edemezdin.''
''Son günlerde herkes bi garip. Lütfen sen de zorlaştırma.''
''Sence bu mümkün mü? Ben çok zorlanıyorum. Bana Maria'dan umudu kesmemi söyleyip duruyorlar. Yapamam. O benim kardeşim, ailem. Bu şekilde bitmeyecek, bitemez.''. Yediğim her şey boğazıma diziliyordu.
''Hayır, bitmeyeceğini biliyoruz. Maria ismini annenden almıştı. O tam bir savaşçıydı. Maria iyileşecek.''
Bir aile üyeni aynı hastalıktan kaybedince diğerinin iyileşeceğine inanmak çok zor. Ama imkansız değil. Rico haklıydı.
Biz ikinci isimlerimizi annem ve kız kardeşlerinden aldık. Bu bir aile geleneğiydi.
Natalie Mir, Lisa Faye ve Maria Anne. Maria'nın ikinci ismi annemin ismiydi ve son zamanları hariç annem mükemmel bir kadındı.
Ben bunları düşünürken düşüncelerim bir anda dondu sanki. Beynim bi saniyeliğine durdu. Cam kapıdan balkona bakıyordum ve... Doktor gerçekten burada mıydı? Hayal mi görüyordum?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WITCHCRAFT
FantasyGüzellik, başarı, lüks, zeka ya da PARA. Bu dünyada hiçbiri önemli değil.Yıl 3120. Uçan arabalar, ışınlama makineleri, gökdelenler veTEKNOLOJİ. Hepsi büyük savaşta yok oldu. Dünya her zamankinden kötü durumda. Şimdi önemli olan tek şey SAĞLIK. Hasta...