GÖZÜYAŞLI GELİN

✅BÖLÜM 4✅İLK HEYECAN

Kendimden çok utanıyorum. Asaf'ı ben öpmüştüm bu cesareti nereden aldım hiç bilmiyordum. Yanağım kıp kırmızı olmuş hiç farkında bile değildim.

-Efnan kızım kıpkırmızı oldun ne oldu.
-Yok bişey Sultan anne beni öptü de o yüzdendir.

Asaf'ın kulağına eğilerek.

-Sen ne yaptığının farkında mısın?
-Ne yaptım hatun senin yaptıklarını anlattım. Ayrıca yalan mı söyleseydim.

Dişlerimi sıkarak la havle çektim.
'La havle vela kuvvete illa billa haliyül azim'
Yerimden kalkıp odama çıkacaktım Asaf'ın elimi tuttuğunu hiç fark etmemiştim. Kalktığım ile oturduğum bir oldu.

Herkes bize bakıyordu. Kendimden o kadar çok utanıyorum ki şuan yerin dibine girmek istiyorum ama hiç çıkmamak kaydıyla. Zehra hanım

-Kızım hadi giyinde alışverişe gidelim.

Zehra anneye tamam der gibisinden kafamı sallayıp odadan çıktım.
Pardüsümü ve şalımı taktıktan sonra salona indim.

Hep birlikte Midyat daki mağazalara girttik. Bana bindallı, gelinlik ve nişanlılık gibisinden bir şey aldık.
Rengi çok hoşuma gitti. Gök mavisi gibi bir renk.

-Bu kıyafeti nerede giyeceğim.
-Bu kıyafeti pazartesi sabahı bayanlar bizim evde toplanacak sende o zaman bunu giyivereceksin.

Hiç bir şey anlamamıştım ama sorgulamak içimden gelmiyordu.
Hayattan bıkmıştım 3 gün içinde yaşadıklarımla hayatım tamamen değişmişti.

Odama çıkıp kıyafetlerimi dolabıma astım. Şaka maka evleniyordum.
Bugün çok yorulmuştum. 2 gün sonra düğünüm olacaktı. Biraz dinlenmem gerekiyordu. Kim düğününde yorgun olmayı isterki. Ben de zorla evleniyor olsam da evleniyordum. Ama Asaf da fena değildi. Ne diyorum ben ya kendime gelmem gerekiyor.

Yatağıma uzanıp derin düşüncelere dalmışkan odaya birde çat kapı biri girdi. Bu patavatsız Asaf tan başka biri olamazdı.

-Saat kaç hatun bu saatte uyunur mu?
Daha yeni kalktın. Hadi gel beraber bir yere gidelim kendimizi tanıyalım biraz. Şurda 2 gün sonra evleneceğiz. Hazırlan gel seni aşağıda bekliyorum. Müstakbel kocanı çok bekletmezsin umarım.

Diyerek odadan çıkıp gitti. Bana emir baki yapıyordu. Ben onun istediklerini yapmak zorunda değildim.

İnadına yaparak aşağıya inmedim. Hiç bir şey olmamış gibi yaparak yatağımda yatmaya devam etti.

Bu sefer yine odama çıkar bağırır diye düşünürken Asaf yanıma geldi beni omzuna alıp aşağıya indirdi.

Bu çocuk benden de inattı. Sırtına vurarak.

-Tamam beni bırak üstümü giyip geliyim.
-Yine gelmezsen bu sefer bırakmam böyle götürürüm haberin olsun.

Odama çıkıp pardüsümü giyip şalımı taktıktan sonra salona indim. Asaf merdivenlerin önünde beni bekliyordu.
Beraber bir arabaya binip yola çıktık. Çocuk gibi davranıyordu. 19 yaşındaydı ama hala çocuktu sanki. Yolda arabanın içinde hiç çıt çıkmamıştı.

Beraber bir kafeye girip kahve içtik. Oradan kalkıp eve geldik. Hiç bir şey konuşmamıştık.

Benim canıma minnetti. Eve geldiğimizde sanki herkes bizi bekliyor gibiydi. Cemel ağa:

-Hoşgeldiniz çocuklar Allah mutluluğunuzu bozmasın.

Biz mutlu değildik belki hiç bir zaman da mutlu olamayacaktık. Yıllar önce verilen bir söz yüzünden ikimizin hayatıda değişiyordu.

Her zaman olduğu gibi şimdide aynısını yapacaktım. Yani odama çıkacaktım. Ben odama çıkarak her seferinde gerçeklerden kaçıyordum.

Ama umrumda değildi. Şalımı ve pardüsümü çıkardıktan sonra üzerime eşofmanlarımı giyip Koltuğuma oturdum. Annem yanıma geldi.

-Kızım ama ayıp oluyor burda niye oturuyon. Herkes aşağıda seni bekliyor çabuk aşağıya gel.

Annem beni azarlayıp odadan çıkıp gitti.
Bu azarlamaların ardından odada kalamazdım. Üzerime bir şeyler alıp salona indim. Benim salona ayak basmam ile Cemal ağa:

-Artık düğüne az kaldı yarından tezi yok hazırlıklar başlasın.

Hiç bir şey diyemedim sadece başımı öne eğip tamam der gibisinden bir ses çıkardım. O ses benden mi çıkmıştı hiç bir fikrim yoktu.

Annemin yanına oturdum. Ben oturunca annem kalktı kadar göz işareti yaparak Asaf'ı yanıma çağırdı. Annem yine her zamanki gibi bir yapmamış gibi başka bir yere geçip oturdu.

Asaf yanıma geldiğinde içimde bir heyecan oldu. Sanki kalbim yerinden çıkacaktı. Kendime hakim olamıyordum.