Ne garipti aşk gerçekten aşık olmuşmuyduk yoksa sadece kendimizi mi kandırdık? Ne olmalıydı, nasıl olmalıydı, ne yapmalıydık? Etrafınızda o kadar çift vardı hepsi hayat eşlerini mi bulmuştu. Ya da ayrıldıklarında bu üzüntü neden eşin olmayan seni bir başkası için terk eden bir insana aşık olamazsın. Zaten o kişi sana aşık değildir. Aşık olmayan bir insandan samimiyeti nasıl beklersin bir düşün şimdi aslında sana aşık sandığın kisi zannettiğin gibi birisi değil sana hep uzak böyle birisine sen aşık değilsin. Sadece alışmışsın, alışkanlık işte aşktan bile daha tehlikeli hic ummadığın bir zamanda aniden hissettirmeden bir bakmışsın sen ona alışmışsın. Ama hezamnkin gibi yine kendini kandırırsın "ben ona aşığım" aslında değilsin. NEYDİ PEKİ AŞK? Nasıl birşeydi, ne yapmalıydı, alışmadan bağlanmadan aşk olurmuydu? Ve daha birsürü soru...
Aklını karıştırıyordu Ada'nın halbuki daha 12 yaşında siyah saçlı kahverengi gözlü kumral tatlımı tatlı bir kızdı. Çevresindeki neredeyse tüm arkadaşlarının sevgilisi vardı. Birtek Ada'nın sevgilisi yoktu. Arkadaşlarını izliyordu, bir gün ağlayıp birgün gülen arkadaşlarını. Neden ağlıyorlardı peki? Neden mi, hepsi sevdikleri zannettikleri erkek arkadaşlarından ayrılıp kavga ediyorlardı. Bir müddet sonra onları unutup bir baska erkek ile konusup görüşmeye baslıyolardı ve o çocuğa alışıyorlardı tabi onlara göre aşktı bu...
Bu sabah erken den uyandım. Tarif edilemez bir mutluluk vardı içimde. Güzel bir gün beni bekliyordu. Yatağımdan kalktım odamın perdesini açtım sabahın o güzel güneşi odamı aydınlatmaya basladi üzerimi değiştirip odamı topladım. Annemin güzel sesini duydum.
Annem: hadi güzel kızım Nazlı kahvaltı hazır. Dedi annem .
Hemen hazırlanıp kahvaltıya indim. Babam herzaman ki gibi sabah gazetesini okuyordu. Annem ve babam birbirlerine çok aşıktılar. Her sabah birbirlerine güzel sözler söyler şakalaşırlardı. Annem gençken de çok güzel bir kızmış babam annemi görür görmez aşık olmuş. Tabi babamda fena değil yani az kız kosmamış peşinden. Ama onlar birbirlerini seçmişler. Annemin ve babamın ki gibi bi aşk hep hayalim. Annem kadar güzel olamasam da güzelim bence saçlarım siyah ve uzun aynı anneminkiler gibi gözlerim babam gibi ela bence gayette güzelim. Bu sabah yine çok romantiktilet babam gazetesini bırakıp annemi gıcık etmeye başlamıştı. Tabi bende onları izliyordum herzamanki gibi. Annem: okula gec kalacaksın bugün okulun ilk günü. Dedi
Hemen hızla kahvaltımı yapıp giyindim. Yakışıklı babam beni okula bıraktı. Evet bakalım ilk günde beni neler bekliyo...
