Yine evde yalnızım. Ev arkadaşım Merve yine ortalıkta yok. Saat 1:00. Evde yatağıma oturmuş yağmuru izliyordum.Arada şimşek çakınca ürküyordum. Kapı çaldı. Merve olduğunu düşündüm. Bu saate kadar nerede olduğunu merak ediyordum. Hızlı ve sinirli bir şekilde aşağıya indim. Kapıyı hızlıca açtım. Kapıyı açtığımda karşımda kimse yoktu. Sağa sola baktım. Kimseyi göremedim. "Merve" diye bağırdım ama yağmur ve gök gürültüsü dışında hiç ses yoktu. Gerçekten korkmuştum. Kapıyı kapatıp hızlıca yukarıya çıktım. Yatağa uzandım. O kadar korkmuştum ki kalbim hiç atmadığı hızda atıyordu. Yanımdaki sehbanın üzerinde duran suyu içtim ve uyumaya çalıştım. 5 dakika sona uykuya dalmışım. Sabah uyandığımda yan odadan sesler geliyordu. Merve telefonda biriyle konuşuyordu.
-"Ah evet. Herşeyin eksiksiz olmasını istiyorum. Evet bu gece. Parayı en son alacaksınız. Hayır eksiksiz vereceğim. Evet. Bakın lütfen herşey eksiksiz olmalı. Tamam iyi günler."
Para, bu gece, eksiksiz olmasını istemek... Ne oluyor? Hemen kalktım ve Merve'nin yanına gittim.
-"Merve ne oluyor?"
-"Anlamadım?"
-"Kimle konuştun?"
-"Boşver kiminle konuştuğumu."
-"Üff neyse. Sana çok sinirliyim."
-"Yine ne yaptım?"
-"Dün gece saat kaçta geldin?"
-"Imm..."
-"Merve. Saat kaçta geldin?"
-"3:30 sanırım."
-Neyse hesap soran büyüklerden olmayacağım. Ama bir daha bu kadar geç gelme tamam mı?"
Biraz gülümsedim. O da gülümsedi. Sonra banyoya gidip ellerimi ve yüzümü yıkadım. Odama gidip bilgisayarımı açtım. Bilgisayarımı açınca her zamanki gibi yaptığım şeyi yaptım. Facebook'u açtım. Anasayfada biraz dolaştım. Biraz daha derken yarım saat boyunca Facebook'ta dolanmışım. Merve bana aşağıdan seslendi.
-"Zeynep , hadi aşağı gel."
-"Neden?"
-"Bir kere de soru sorma hadi gel!"
Bilgisayarımı kapatıp aşağıya indim. Gözlerime inanamadım! Merve gerçekten mükemmel ötesi denilebilecek bir kahvaltı hazırlamıştı. Sucuklu yumurta, krep, omlet, salam, tost, reçel, peynir, zeytin, kaşarlı ekmek, kızarmış ekmek... Gerçekten mükemmel ötesiydi. Sofraya büyük bir zevkle oturdum.
-"Me-Merve. Bunların hepsi senin eserin mi?"
-"Tabiki ben yaptım."
-"Bunlar gerçekten süper olmuş!"
O sırada kapı çaldı. Merve kapıya bakmaya gitti. Merve'den hiç ses çıkmayınca çok merak ettim ve Merve'nın yanına gittim. Gelen kişiyi görünce kapıyı suratına kapatmak istedim. Çünkü gelen kişi bir davetsiz misafirdi. Gelen kişi, benim babamdı... Beni yıllar önce terk edip giden babamdı. Onu asla affetmeyecektim.
