KH~~Ep-1~~KH
Suho>>Kim Luhan!!
တစ္အိမ္လုံးအျပည့္ဟိန္းထြက္လာသည့္ေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ေလွကားေပၚတက္မည့္ေျခလွမ္းေတြေတာင္ေယာင္ယမ္းျပီးရပ္တန့္ကုန္ၾကသည္။
မပြင့္ေတာ့သည့္မ်က္ဝန္းေတြအားမနိုင္မနင္းဖြင့္ၾကည့္ေပမယ့္မရ။
ဘာတစ္ခုမွမျမင္ရေပမယ့္လည္ပင္းမွတင္းခနဲျဖစ္သြားသည့္ခံစားမွုကိုေတာ့ေကာင္းေကာင္းၾကီးခံစားမိလိုက္သည္။
ထိုမွတစ္ဆင့္ေမးရိုးေပၚသို့က်လာသည့္ခပ္မာမာအရာတစ္ခုေၾကာင့္နဂိုကတည္းကမွယာမကာအရွိန္ေၾကာင့္ေဇာက္ထိုးဆင္းေနသည့္ခႏၶာကိုယ္ကေလွကားေပၚသို့ေမွာက္ရပ္က်သြားသည္။
ျပန္ကုန္းထဖို့ၾကိဳးစားၾကည့္ေပမယ့္သိုင္းကြက္နင္းေနသည့္ေျခေထာက္ေတြကအကူမပါပဲရပ္တည္ျခင္းငွာမစြမ္းသာ။
ေလွကားလက္တန္းအားဆုတ္ကိုင္ကာကုန္းထၾကည့္ေပမယ့္အဆင္မေျပ။
Suho>>ဘယ္လိုလဲ!!ထလို့မရဘူးမဟုတ္လားဟမ္!!ထစမ္းပါရေအာင္ထ!!မင္းေယာက်္ားမဟုတ္ဘူးလား!!အရက္ဆိုင္ကေနအိမ္ကိုေတာင္ကားေမာင္းျပီးျပန္လာနိုင္ေသးတာပဲ!!မင္းအိပ္ခန္းကိုေတာ့ေရာက္ေအာင္သြားနိုင္မွာပါ!!
Luhan>>Appa..Appa..က်ြန္ေတာ့္ေခါင္းေတြတအားကိုက္ေနတယ္!!က်ြန္ေတာ္ထလို့မရဘူး!!က်ြန္ေတာ္အရမ္းမူးေနျပီထင္တယ္!!
Suho>>ထင္တာမဟုတ္ဘူး!!မူးကိုမူးေနတာ!!ထလို့မရရင္လည္းမထန့ဲ!!ေလွကားေျခရင္းမွာအိပ္!!ငါကေတာ့တြဲတင္ေပးမယ္မထင္န့ဲSorryပဲ!!အရက္သမားတစ္ေယာက္ကိုငါသားလို့သတ္မွတ္ျပီးမယုယေပးနိုင္ဘူး!!
ျပတ္သားစြာေျပာျပီးလွည့္ထြက္သြားသည့္Appaအားတစ္လွည့္ေလွကားရင္းမွာမူးျပီးလဲေနသည့္Hyungအားတစ္လွည့္ၾကည့္ကာၾကိတ္ငိုေနရတ့ဲသူကေတာ့က်ြန္ေတာ္ပါ!!
Hyungကိုလည္းခ်စ္တယ္!!Appaကိုလည္းခ်စ္တယ္!!Hyungန့ဲAppaကိုေျပလည္ေစခ်င္တာက်ြန္ေတာ့္ဆႏၵပါ!!
ငယ္ငယ္ေလးကတည္းဂ်စ္တိုက္တက္တ့ဲHyungန့ဲစိတ္အရမ္းၾကီးလြန္းတ့ဲAppaကဘယ္ေတာ့မွမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္၍မရ။
