Pov. Vanessa
De volgende ochtend kom ik wakker , en ik ga naar Mira's kamer.
Elke ochtend kom ik even bij haar liggen.
Ik voel waar ze zou liggen , maar ik voel ze nergens ...
Ik word ongerust en ga verder zoeken , ik roep door heel het appartement : Mira , Mira , Mira , ... , maar er komt geen antwoord.
Ik ga naar de overburen , en vraag of ze Mira willen bellen , ze bellen... Er komt geluid uit ons appartement , ze is haar gsm in het appartement vergeten.
Wat moet ik nu doen , de politie bellen is nog een beetje vroeg.
Waar zou ze zijn?
Ik denk na , en heb pas na 1 uur ongerust zijn door dat we zaterdag zijn en ze naar de markt is en naar de winkel , we moeten tenslotte ook eten en drinken hebben , hé!
Na ren uur of 3 is ze terug....
Ik zeg dat ik het was vergeten dat ze naar de markt was en zeg dat ik bij de overburen ben gaan aanbellen.
Ze zegt : "heb je toevallig de stem niet herkent"
Ik knik ja , en zeg erbij "je had gelijk het is hem , stiekem ben ik blij , nu moet ik niet altijd wachten tot op school om zijn stem te horen"
Mira lacht en begint aan het eten.
Pov. Mira
Vanessa heeft me eens gelijk gegeven , waar gaan we dat schrijven.
Ik begin aan het eten en Vanessa oefent nog verder op braillelezen.
Ik roep : " komen eten"
Vanessa komt en vraagt wat de pot schaft , daarop antwoord dan : "witloof met spek , je lievelingseten"
Ze begint met volle vreugd aan haar eten , het smaakt haar en mij.
We zijn klaar met eten en doen samen de afwas, na dat we de afwas hebben gedaan gaan we even tv kijken.
Vanessa valt in slaap, ik vind dat ze veel te schattig slaapt, ik val ook even in slaap, tot die stomme bel gaat.
Ik sta op maar Vanessa slaapt nog, ze heft niks gehoord.
Het is Joe aan de deur , ik vraag : "wat is er , waarom kom je aanbellen?"
Waarop hij dan antwoord : "mag ik even binnen komen , ik wil Vanessa zien..."
Hij komt binnen en ziet Vanessa slapen en zegt dat ze heel lief slaapt.
Ik vraag dan :" waarom wil je Vanessa zien?"
Hij doet me naar de keuken komen met kom-naar-de-keuken-gebaren , ik ga naar de keuken en trek mijn wenkbrauw omhoog.
Hij fluistert ij mijn oor :" stiekem heb ik een beetje gevoelens voor Vanessa , kun jij niet wat polsen voor mij?"
Ik fluister dan in zijn oor:" ik denk dat dat niet meer nodig is"
Hij kijkt me raar aan.
Ik zeg:" ze heeft ook stiekem een beetje gevoelens voor je ..."
Hij knikt en vertrek terug naar de overkant ...
