KARA SEVDA İNFATUAZİONE ENDLESS LOVE

Bölüm 1 Kaderden kaçılmaz

Genç adam kütüphanede sessiz adımlarla ilerliyordu.Eline bir kitap aldı ve kasaya doğru yürüdü kitabı kaydettirdikten sonra üniversitede yürümeye başladı bir kalabalık vardı genç adam o kalabalığa doğru hızlı adımlarla ilerledi  sınav sonuçları yayınlanmıştı kalabalıktan kendi ismini zar zor buldu işte kemal soydere eliyle adını takip etti ve notuna baktı doksan ve a notu almıştı bu gerçekten onun için çok iyi bir başarı olacaktı üniverstenin içinde hızlı adımlarla ilerledi ve dışarıya çıktı babasına mesaj yollamıştı babası ise bu haberi duyunca çok sevinmişti abisi tarık o kadar emek etti madenci mi olacak? Pes doğrusu . Baba oğluna öfkeli bir bakış fırlattı annene söyle akşama güzel bir sofra kursun kuzu mu çevirsin baba? Genç adam yani kemal soydere otobüse binmişti  öylece ayakta bekliyordu sonra o bindi yemyeşil gözleriyle bana baktı şoföre para uzatmıştı şoför fazla akbili olan var mı diye sordu kemal akbili cihaza yöneltti nihan kemale para teklif etti ama kemal ısrarla kabul etmedi . Şoför aniden fren yaptı ve onun üstüne düştü ve göz göze geldik neyse ki hemen ayağa kalktı bir yer boşalmıştı nihana oraya oturmasını söyledim.Eline bir defter almıştı ama ne çizdiğini göremiyordum biraz daha ona yaklaşınca benim gözlerimi çizdiğini gördüm sonra beni görünce hemen sayfaları çevirdi ve karşısında duran yaşlı adamı çizmeye başladı.

Ben inmiştim ve o cama üfürdü ve sonsuzluk işareti çizdi ben ona hayran olmuştum durakta beni salih bekliyordu onunla beraber akşam  yemek yiyeceğiz ama hala aklım nihanda onu her saniye düşünüyorum acaba o da beni düşünüyor mudur ki bunu merak ediyorum.Eve gittiğimde çantamı hazırlıyordum ki kütüphaneden aldığım kitap kaybolmuştu neredn bulacaktım o kitabı yarın salihle beraber alışverişe gidecektik sabah olmak bilmiyordu neyse ki uykuya  dalmıştım sonra günün ilk ışıkları üzerime doğmuştu saat on biri gösteriyordu salihle beraber alışveriş merkezine gittiğimizde gördüklerim aklımı başımdan almıştı benim resmimi kara kalemle çizmişti kendimi orada asılı görünce elimdeki poşetleri attım ve fotoğrafların olduğu yere doğru koşmaya başladım tabloların yanına geldiğimde kendi resmimi gördüm buna çok şaşırmıştım ama bir yandan da sevinmiştim  sonra oradan uzaklaştım ama yüreğim onun olmuştu gecenin bir yarısıydı sokakta avare bir biçimde dolaşıyordum sonra lüks bir mekanda nihan ve ozan sezin doğum günü partisi yazıyordu onun ismini görünce kendimi hemen içeri atmak istedim ama kapıda güvenlik beni içeri almadı sonra da marinaya doğru yürüdüm teknemin yanında öylece duruyordum sonra orada sabahladım üniversiteye gittiğimde artık mezun olmuştum yeni iş aramak mecburiyetindeydim iş bulmak zorundaydım eğer bulamazsam kardeşim zeynepin istediği o mavi elbiseyi alamamam neyse kıraathaneye doğru gidiyordum oraya vardığımda salih sana bir mektup var dedi alacahan holdingten mektup beni işe çağırıyorlardı şirket zonguldaktaydı oraya gitmek zorundaydım iş bulmak zorundaydım mecburen kabul ettim

Zonguldakta bir süre çalıştım ama bir yanım istanbulu özlüyordu sonunda iş bitmişti artık istanbula dönebilecektim istanbula lüks bir arabayla giriş yaptım arabamın siyah camını indirerek eşsiz boğaz manzarasını seyrettim akşam üzeriydi sokakta öylece dolaşıyordum nihan ve ozan sezin doğum günü partisi yazıyordu içeri girdim nihan ve emir tartışıyordu nihan gemiye bindi ve oradan uzaklaştı tesadüf ben de teknedeydim nihanın ayağı ipe takıldı ve denize düştü bende hemen onu kurtarma çabasına girrim artık kader ağlarını çoktan örmüştü. 

                    1. BÖLÜM SONU