~Prolog~

246 22 16
                                    

Nazywam się Yoongi.
Dokładniej Min Yoongi.
Kim jestem? Kolejną osobą, która niewarta jest jakiejkolwiek uwagi. Idąc ulicą pewnie zderzyłbyś się ze mną, tłumacząc, że wcale mnie nie zauważyłeś. O tak, jestem popychadłem. Czy zastanawiałem się kiedyś nad zmianą tego wszystkiego? W sumie... tak i to wiele razy. Jednakże zawsze znalazła się osoba, która przypominała mi gdzie moje miejsce. I słusznie, najwidoczniej pchałem się tam, gdzie nie powinienem.
Nadal chodzę do szkoły i z ręką na sercu mówię, że szkoła to ostatnia rzecz na świecie, za którą będę w przyszłości tęsknił. Chociaż... Czy aby na pewno ostatnia?
Ludzie... Ludzie w tej szkole są naprawdę fałszywi i zakłamani. Na kogo nie spojrzę, zetknę się z jego złowrogim wzrokiem, który chce mnie wręcz udusić swoją zawiścią. Każdy próbuje zrównać mnie z ziemią.
Pewnie zastanawiasz się teraz czy kiedykolwiek byłem szczęśliwy. Zaskoczę Cię - byłem.
Niestety wszystko uległo zmianie, gdy moich rodziców zamknięto w więzieniu. Może nie będę zdradzał szczegółów, mogłoby to w pewnym sensie zniszczyć naszą przyszłą przyjaźń. Jak już się pewnie domyśliłeś - trafiłem do domu dziecka. Krążyłem tu i tam, jednak zawsze wracałem z powrotem. Co na to moi przyjaciele z dzieciństwa? Wstydzili się mnie, wyśmiewali, obrażali. Naprawdę miło z ich strony, podziwiam, że w ogóle zwrócili na mnie swoją jakąkolwiek, złotą oraz jakże drogocenną uwagę. A do dupy z nimi. Na co mi takie osoby?

Jaką jestem postacią... Typ realisty, być może podchodzę do wszystkiego zbyt pesymistycznie, ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Jestem szczupłym, nie wysokim blondynem, chociaż nie przyzwyczajaj się do tego koloru włosów - często je zmieniam. Słucham muzyki klasycznej, gram na pianinie, ale kocham każdy gatunek muzyczny.
Uh, nie wiem. To chyba wszystko, co powinieneś o mnie wiedzieć. Młody geniusz, o niewyobrażalnie inteligentnym umyśle, pełen swagu, być może trochę zamknięty w sobie, ale z pewnością kiedyś to zmienię. A przynajmniej taką mam nadzieję.
Do następnego.

Do you remember?Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz