FairyTail:Yıkım

Bu sadece umutsuzluk o kadar^^

-Hadi!Lucy!
Natsu bana kollarını açmış,diğerleri de gülümsemişti. Ben buraya gelene kadar hep bunu istemiştim.
Ama olmazdı.Yapmam gereken şeyler vardı.
-Olmaz.
-Ne?
-Yapmam gereken...bir şey var...dedim kara bir aura ile.
-Lucy-san...
O kadar kötü bakıyorlardı ki....Oradan hızla uzaklaştım.Ayağım bir taşa çarptı ve tökezledim ama düşmedim.
Natsu'nun ağzından:
N-nasıl...
Luce...Lucy...
Yere oturdum ve ellerimle suratımı kapadım.Ağladığımı sanıyorlardı ama ben sadece kızmıştım.
Lisanna yanıma gelmedi.Sadece biraz üzüntüyle baktı,sonra yere bakmaya başladı...
Gerçekten,ilk defa Lucy'ye bu kadar kızmıştım.İnanılmaz derecede...
-Tch.
-Ne oldu Gray?diye sordu Erza.
-Gelmiyor.O Zaman onu almadan gitmeliyiz.Ya da onu takip etmeliyiz...
Kendi kararı.İstemezse gelmez.Onu zorlayamayız.Ama onunla gelmek için ondan izin istemedik,değil mi?
-Ee ehh...
-Gray.
-Huh?Ne var?
-Sen ciddi misin?
-Evet.Ne olmuş ki?
-Lucy istediğini yapar.Bırakalım işini yapsın.
-Onun için buraya geldik!diye bağırdım sonunda.Erza bana ölümcül ve sinirli bakışlarla bakınca tekrar oflayarak yere oturdum.
-Ben böyle işin...
-Onu destekleyelim.
Herkes aniden Lisanna'ya baktı.
-O bizim dostumuz ve arkasında olduğumuzu bilmeye ihtiyacı var!Ve ben onun sonuna kadar yanındayım!
-Ben de!dedi Wendy ve Carla.Birbirlerine gülümsediler.Happy de katıldı.Erza ve Gray de...Elfman ve...
Ben...
-Natsu?
Gülümseyerek ayağa kalktım.
-Tabi ki ben de!
Lisanna gülümsedi.Eski halime dönmüştüm.Lucy'nin arkasında herkes vardı,ben olmazsam da üzülürdü!
Sanırım.
-Ne de olsa bu sadece umutsuzluğa düşmek olurdu,yani.
-Bu daha iyi! ^^
-Evet.Kesinlikle daha iyi Wendy.
-ŞİMDİ LUCY'Yİ BULALIM!diye bağırdım ve Luce'nin gittiği yoldan gittim.Diğerleri de beni takip ettiler.