Killing Boy f.t Harry Styles

11

Harry's POV

Tranen stromen over haar wangen. Haar ogen staren me bang aan. Ze doen me denken aan Gemma.

"Alsjeblieft laat me gaan!' Gilt ze huilend.

'Ik heb een broertje en onze moeder is ziek, ik moet voor hem zorgen!' Roept ze uit. Langzaam laat ik het mes zakken. Beelden schieten voor mijn ogen. Gemma huilend op de grond, het bloed dat overal lag, de angst in haar ogen. Ik schut de gedachtes van me af. Huilend laat ik me op de grond vallen. Verbaasd kijkt het meisje me aan.

'Ik had een zus.' Zeg ik schor.

'Z-ze is vermoord.' Huil ik zachtjes. Ruw veeg ik mijn tranen weg. Ik zucht een keer diep en sta op. 'G-ga je me losmaken?' Vraagt ze trillend. Ik begin te lachen.

'Nee, nooit.' Lach ik en ik pak het mes en snij haar arm open. Ze gilt het uit van de pijn.

'Waar is hij?!' Schreeuw ik. Huilend kijkt ze naar beneden.

'Vermoord me maar.' Zegt ze hardop en kijkt me recht in mijn ogen aan. Ze denken allemaal dat ze me kunnen raken door dat zeggen.

'Weet je wat het vervelendste is van dit alles?' Fluister ik in haar oor. Het mes rust in haar nek.

'Het opruimen van troep.' En ik haal het mas langs haar keel. Bloedt langs mijn hand. Haar hoofd hangt slap naar achteren. Haar ogen zijn open en haar pupillen zijn groot. Langzaam doe ik haar ogen dicht met mijn hand en strijk een pluk haar uit haar gezicht. Een rilling loopt over mijn rug. Zuchtend draai ik me om en laat haar achter.

Waarom vertelt niemand waar hij is?!