Chapter 4 -Powder Room

11 2 0
                                    

**

NADIA'S POV (Still..)

Sasagot sana ko dahil sa mga pinagsasabi nya ng dumating ang order namin or should I say order NIYA!

"Enjoy your meal Ma'am and Sir.." Umalis na si Mr. Waiter matapos nyang sabihin yun.

Eh? Nagsimula na syang kumain. Di man lang ako inalok? What Nadia? Kilabutan ka nga!

"Stop drooling, you terribly making me lose my appetite!" sabi nya sabay punas ng table napkin sa gilid ng labi nya.

Baket ang Sexy? No! Your too Maniac Nadia!!

"I'm not." saka ko lang napansin na medyo ubos nya na yung pagkain nya at ako hindi pa.

Nakakahiya ka Nadia!

"Finished your food." tumayo sya at lumabas para manigarilyo.

"Yeah whatever!" pabulong na sagot ko at kumain na lang.

Natapos ko naman ang pagkain ko at tapos na rin syang manigarilyo kaya nagpaalam ako para pumunta sa Powder Room.

"Powder room lang ako." tatalikod na sana ko ng magsalita sya.

"I'm going with you.." Nagulat ako syempre at humarap sa kanya with a questioning look on my face.

"O____O" Mukha ko!

Poker face lang sya at nauna ng lumakad.

BUWISIT!

"I told you I'm not a rapist, so don't act like I am that one!"  

 Nakaramdam nman ako ng guilt kaya bago pa ko makapasok ng Powder Room.

"Sorry.." di ko na inintay ang sagot nya at pumasok na ko.

Pumasok ako sa cubicle and started to pee.

"Grabe di pa rin pala nahahanap si Ms. Nadia no?"

"Oo nga, kawawa naman si Papa Finn.."

Alam ko na ako ang pinag uusapan sa labas.

Isa akong fashion designer and si Finn ay boyfriend ko and soon to be my Fiancee kung di ako na KIDNAPPED!

And parang di naman ako mukhang nakidnap dahil sa kalagayan ko ngayon. Nakakagalaw ako ng maayos unlike other Kidnapped Victims na pinahihirapan.

Maganda pa nga buhay ko eh..

What am I thinking? Ugh. Natampal ko ang noo ko ng marealize ko na ang tagal ko na sa loob ng cubicle. Crap!

"IMPERIAL. KUNG INIISIP MO NA MAKAKATAKAS KA NG DAHIL SA PAGKUKULONG MO DYAN. DREAM ON! YOU CAN'T ESCAPE ME!"

Kinilabutan ako sa mga sinabi nya at kinabahan!

But. Pano ko makakatakas dito?

"HAHAHA! Don't worry walang bintana dito"

Bigla nman bumukas ang pinto..

"Kidnapper can changed into a RAPIST if you want!" 

 Waaah! Kinakabahan ako ng sobra sa huli nyang sinabi.

"Try ME!" pagdidiin nya pa.

Ipinilig ko ang ulo ko saka tumingin sa kanya.

"I'm sorry, naisip ko lang sila Dad.." I lied. Dahil ang iniisip ko talaga ay si Finn at ang trabaho ko.

Pero ba't parang nagu-guilty ako? Argh! I hate this feeling.

Hindi sya nagsalita at parang nagbago ang expression ng mukha nya. Was it because of my Dad?

"Sorry.." I don't know why I said that. Basta kusang lumabas sa bibig ko.

Palabas na kami ng Resto ng iabot nya sakin ang phone ko.

Seriously?

"Call them" sabi nya pa at saka lumayo ng bahagya.

Hindi pa rin ako gumalaw. Nagulat kasi talaga ako..

"Okay lang?" tanong ko sabay angat ng phone ko.

"Tsk. Just do it" Tumalikod naman sya pagkasabi nun.

Eh ba't ba ko nagpaalam? Silly! Pero...

Sinong tatawagan ko? And what do I have to say pag kinamusta nila ko?

Tsk. Mahirap paniwalaan na kinidnapped ako sa lagay kong to! Ugh. This really not believable.

Bahala na! 


-Author's Note-

"...." Nothing!

Hihihi :3

I'm Inlove... With My Kidnapper**(IIWMK)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon