He Is My Vampire King Husband

CHAPTER 12

Zero's pov

Maghapon akong hindi pumasok bukod sa tamad akong pumasok ay may iba pa akong inaasikaso ano yun well ang hanapin ang magiging karibal ko sa trono well wala naman akong paki sa babaeng yun malaya syang mahalin ang gusto nyang mahalin at wala na akong pakialam don at kahit kelan ay hindi ako manghihimasok sa buhay nya dahil magkaiba kami bampira ako at tao sya at ayokong madamay sya alam kong nakapaligid lang ang mga kalaban ko at kapag alam nila kung ano ang kahinaan ko ay alam kong yun ang pupuntiryahin nila kaya ngayon pa lang ay pinutol ko na ang magigung ugnayan ko sa taong yun hindi na bale na maging cold basta ligtas sya ayos na saken yun wala akong concern sa kanya o ano mang nararamdam na awa sa kanya o kung ano pa man ayoko lang ng may nadadamay ng dahil saken -_____- ang laban ko ay laban ko lang wala ng iba pa...

'King we know who is the person who you talked about'

'Well then let the information with you'

'But i though you want to see it?'

'No not now im not curious about him i just want to investicate him continue follow him and know him a lot from the big to small information about him I will read it if my cautiously attack on me'

'As,you wish king *bow*'

We will meet soon my enemy *smirk*

--------------

Sabrina's pov

Tok tok Tok

'Mahal na reyna gising na po gabi na po at nakahanda na po yung pagkain sa baba'

'Sige susunod na ako teka nakauwi na ba si zero?'

'Hindi pa po mahal na reyna ero sabi nya po ay baka hindi sya makauwi ngayong gabi'

'Ahh ganun ba Sige salamat'

'Sige po'

Humiga ako ulit sa higaan nakatitig sa kisame ng kwarto at lutang nakatingin dun maya maya ay naramdaman ko na lang ang pagdaloy ng mainit na likido sa aking pisngi rasonna para magising ako sa katotohanan hindi ko na maintinhan ang sarili ko ang dami kong tanomg na gusto kong masagot agad pero hindi ko alam kung saan ako magsisimula at lung sino ang mga taong pagtatanungan ko gulong gulo na ko :'( tumayo ako mula sa pagkakahiga ko at binaybay ang pinto ng kwarto at lumabas doon wala akong pakialam sa soot kong padjama at sando umupo at sa harap ng mahabang hagdan at bumuntong ng hininga at kumain magisa bawat subo ko ay kabasay nun ang pagpatak ng luha ko hindi ko na pinagkaabalahang punasan kasi nonsense din naman kasi may tutulo nanaman ng matapos akong kumain ay umakyat na ako sa kwarto at lumabas sa veranda at pinagmasdan ang mgandang kalangitan at ang maliwanag na buwan sa,mga sandaling yun ay parang nabawasan ang aking sama ng loob ng maramdaman ko ang lumalamig na hangin ay napagpasyahan ko ng pumasok sa loob at Humiga ako at wala na akong maisip na kahit ano at hindi kp namalayan na tumutulo nanaman ang luha ko

'Ano ba yan sab umiiyak ka ng walang dahilan ano bang nangyayari sayo?'- tanung ko sa sarili ko pero sino ba naman ang sasagot sa kaabnormalan ko kundi ako lang -_____- tsk! Dumaan ang mga oras na parang wala lang saken hindi ako nakatulog kasi hindi ako makatulog sakto at walang pasok ngayonkundi kawawa ako nento -___-

-----

Cut! Lamme po ba? hehehehe lipad po ko ehh ^_^v please continue reading :)