หลังจากที่ฉันทะเลาะกับนายจัสติน ฉันก็เดินดุ่มๆออกมา ไม่ได้ยินเสียงหรืออะไรทั้งนั้น แม้แต่เสียงลมเพราะตอนนี้ฉันได่ยินแค่คำว่า 'เลิก' เลิก เลิก เต็มหัวฉันไปหมด ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ฉัน.......ไม่น่าเลย
"เป็นไรไปครับ" ออสตินโผล่มา ได้จังหวะดีจริง
"เปล่า แค่เซงๆอะ" ฉันตอบแบบไม่สนใจนัก
"ทะเลาะกับแฟนมาหรอ หน้ายุ่ยเลย" รู้ได้ไงงะ ใครบอกมึง ชักขะกลัวมึงแล้วเนี่ย
"อืม นิดหน่อยอะ" ไม่อะ ในใจนี่แบบ น้ำตาเต็มหัวใจเลย
"ไม่นิดหรอกมั้ง เอางี้มั้ยไปคลับกันเดี๋ยวผมเลี้ยงเอง"
"อือ ไปดิ" นี่แหละฉันอยากระบายยยยย
"ป่ะ นี่ก็เย็นแล้ว.....คุณจะกลับบ้านก่อนมั้ย?"
"ไม่อะ ขี้เกียจ" "ฉันตอบก่อนจะลุกเดินไปกับเค้า
"งั้นไปกันเลยนะ" เค้าบอกแล้วยิ้ม
"อือ แต่จะไปไงอะ"
กริ๊ก
"นี่ไง ^^"เค้าหยิบกุญแจรถอแกมาพร้อมกับยิ้มหวานนนน เขินรอยยิ้มแบบนี้จัง
"เอ่อ.....ป่ะ"
The house club
เสียงเพลง แสงสี กลิ่นเหล้าคละคลุ้งในคลับนี้ทำให้ฉันรู้สึก......อยากปลดปล่อยยยย
"วู้~~~~เต็มที่" ฉันตะโกนแข่งกับเสียงเพลงที่ดังมากแล้วกระดกเหล้าขึ้นมาดื่มแบบแก้วชนแก้วติดกันไม่ยั้งมือ
"(ชื่อคุณ) กินเยอะไปมั้ย ?" ออสตินถามฉัน
"ธรรมดาาาา" ฉันบอกแล้วเอามือไปเหนี่ยวคอเค้า
"ไหวแน่นะ ไม่ไหวบอกนะ" เค้าหันหน้ามาแล้วจับหน้าฉันเบาๆ
"อือ ออสติน ไปนั่งข้างนอกกัน" ฉันจูงมือเค้าไปสูดอากาศข้างนอก เพื่อสร่างเมาเพราะฉันรู้สึกอึดอัดเต็มที
"ไม่ไหวแล้วหรอ"
"ไหวอยู่ ออสติน...."
"หึ มีไรอะ" เค้าหันหน้ามาและเอียงคอ
"ขอกอดหน่อยดิ" .......เค้าเงียบไปซักพักฉันก็กอดเค้าแบบนาน...นานมากกกก
"ไหวมั้ยเป็นไรเปล่า"
"ทำไมคนที่เราแอบบชอบมาเป็นปีๆ จะต้องมาเสียใจแล้วเลิกคบกับเรา แม้แต่คำว่าเพื่อน.....เพราะเราด้วยวะ เราแม่งเหี้ยมากอะ"
"ใจเย็นดิ คุยกับเค้าดีๆ"
"อือ"น้ำตาของฉัน เริ่มไหลลินลงบนเสื้อสีแดงของเค้า
"หายเมื่อไหร่ ค่อยบอกนะ เราไม่ไปไหนหรอก" เค้าบอกแล้วลูบหลังฉันเบาๆ
"นี่....ถ้าฉันขอ......จูบนายจะว่าไรมั้ย"
"จูบ o_O"
"อือ แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะ"
"เอ่อ....เห้ย ไม่เป็น..ไร....จูบได้ๆ ถ้าเธอสบายใจ" เค้าพูดอย่างนั้นฉันเลยระบายความเคลียดนี้ออกไป ฉันจับหน้าเค้าเบาๆ ส่วนเค้สก็เชยคางฉัน ปากเล็กๆของฉันกดลงบนปากของเค้าแบบเบาๆ เค้าดูจะเกร็งๆไปบ้าง แต่การที่ฉันทำแบบนี้ทำให้ฉันสบายใจทุกที (นางเอกฟิคนี้โรคจิตคะ บอกเลยฮ่าๆ) ฉันถอนจูบจากเค้าแล้วเช็ดแก้มเค้าเบาๆ
"ขอบใจนะ และก็ขอโทษที่ทำให้นายเปลืองตัวด้วย"
"ไม่เป็นไรหนอก เล็กน้อย เรากลับกันเถอะ"
เค้าอาสามาส่งฉันที่บ้านระหว่างทางที่อยู่บนรถ ฉันหลับบ้างตื่นบ้างไม่พูดอะไรจนถึงบ้าน ฉันเกลียดอารมณ์แบบนี้จริงๆๆ
"ถึงแล้ว เราไปก่อนนะ" ฉันบอกเค้าก่อนโบกมือลา
"เค บาย" แล้วเค้าก็ขับรถออกไป
คืนนี้เป็นคืนที่แย่ที่สุดและวันนี้ก็เป็นวันที่เลวร้าย เสียใจ เคลียด อึดอัดมากกที่สุด
"ทำได้ทำไป ฉันก็ทำได้เหมือนกัน"??????
ฝากโหวต + เม้น ด้วยน้าาาาา
ВЫ ЧИТАЕТЕ
NYC ป่วนรักนักเรียนนานาชาติ
Фанфикถ้าโรงเรียนนี้ กฎไม่สำคัญสำหรับฉันละ! ถ้าฉันต้องช่วยนายละ! ถ้าฉันเคยรักนายตอนเราสนิทกันละ! แล้วถ้าฉันเป็น..... Bad Girl ละ!!!
