~Iesha~
"Iesha" tawag sakin ng mommy ko. Pagkatapos niyang kausapin ang kung sino man na nilalang na yun sa telepono. Si lolo ata o si lola, like duhh??? I'm not interested.
"What???" inis kong sagot sa mommy. Paano kasi nandito kami ngayon sa airport at lilipad papuntang pilipinas. Pffftt.. cheap. Naiinis padin ako sa naging pasya nila na uuwi kami sa pilipinas. Isa sa pinaka huli huliang bansa na gusto kong puntahan. Know why?? Well, dahil sa alam kong kabilang ito sa mahirap na bansa.
Ako nga pala si Iesha Vennice Houston. 3/4 american, 1/4 lang atang filipino blood. ang daddy ko kasi puro si mommy fil-am. Kaya kahit papanu may blood akong filipino. I used to study in Yale university one of the popular school in New York City. Kaso nga lang na expel ako sa school dahil sa maraming record namin ng mga ka grupo ko sa school. kaya heto ngayon, napagpasyahan nilang umuwi kami ng Pilipinas.
Hanggang ngayon hindi pa din ako pinapansin ni kuya kasi pati siya nadamay sa kalokohan ko. Katulad ko hindi niya din nais na pumunta ng pilipinas.
Nag iling iling lang ang mommy sa sagot ko. "I talked to your lolo about your case, seems like we don't have so much problem except for your attitude young lady. Please be nice to them Iesha, after all they're so excited to finally meet you and your kuya."
"Whatever" tipid kong sagot sa kanya.
"haizxt, ano ba ang gagawin ko sayo babae ka. Masyado ka ng malala."
Tiningnan ko lang siya ng masama sabay lagay ng headset sa tainga ko para hindi ko na marinig ang sasabihin niya at maintindihan niyang ayaw ko ng makiusap.
Napagpasyahan kong dumungaw na lang sa bintana.
Ano na kaya ang mangyayari sakin ngayon? Noon paman panakot na talaga ng mommy ang pag uwi sa pilipinas kapag may nababalitaan silang masama galing sa school tungkol sakin. Matino ang kuya. Samantalang ako laging mababa ang grades dahil sa lagi akong absent at walang ibang ginawa kundi mambully at masangkot sa gulo. Kabilang ako sa miyembro ng mga popular sa school bukod kasi sa maimpluwensya ang aking pamilya ay ubod pa ako ng ganda.*^▁^*
kaya naman nahirapan din ang university na iexpel ako. Hindi naman ako magkakaproblema magtagalog kasi sinanay kami ng mommy at daddy magsalita nito. Sa pilipinas naman talaga sila nakatira nagpa america lang sila nang mamatay ang lolo, kinailangan ni daddy na imanage ang kumpanya nila. kaya dun na rin kami isinilang na magkapatid.
"Nak. Nandito na tayo" excited na sabi ng mommy.
Pagbaba namin nang eroplano may sumalubong samen. Malamang sila ang lolo at lola. Kung saan kami maiiwan ni kuya. Sila daddy at mommy kasi babalik lang ulit sa New York kapag maayos na ang lahat.
Niyakap nila ang mommy at daddy. Nang napatingin sila samen saka lang naisip nila mommy na ipakilala kami.
"pa, ma nga pala. meet your apos Art and Iesha".
Yinakap kami nila lolo at lola. "glad to finally meet you, ang ganda ganda mo" lola said.
I rolled my eyes. "yeah, i know." sagot ko naman.
Tiningnan ako ng masama ng mommy. May mali ba sa sinabi ko.. ee ayun naman talaga ang totoo. kaya nag smile na lang ako ng pilit kay lola.
"my princess"niyakap ulit ako ni lolo.
Pagkatapos ng drama moments nila sa wakas napag desisyonan na nilang umuwi.
"where's my room? I wanna rest." Sabi ko pagtungtong agad ng mansion.
"Iesha.. not just yet. you have to eat first." mommy.
"I'm not hungry mom." Nakakainis na huh.. kahit kailan talaga to si mommy.
"Oo nga naman hija. Nagluto pa naman ako maraming pagkain." si lola.
"Are you guys deaf?? I told you I'm not hungry."
Nagulat ang lolo at lola sa inasal ko. who cares anyway. So inutusan nila ang mga katulong na i guide na ko sa magiging kwarto ko.
Binuhat nila ang maleta ko at sumunod na ako sa kanila. pagkarating ko agad akong humiga. Ang mga katulong ay nanatili pa din sa kwarto na sobra kong kinainis.
"ma'am may kailangan pa po ba kayo?" Sabi ng isang naka smile na katulong.
"Get out. It's all i need." Dali dali silang lumabas at sinarhan ang pinto.
