-Jiyeon pov-
"Eh! Totoo naman kasi yung mom mo Jung" sabi ko sa kanya, nandito kasi sya sa bahay namin.
May problema daw sya. Kasi nadinig daw nong kapatid niya ang pinagusapan ng magulang nila. Ang labo no?
"SHUT UP JIYEON HINDI KA NA KAKATULONG!" sigaw niya sakin.
"Eh!! Totoo naman kasi Eunjung, kasi kahit anong gawin mo aabot din ang panahon na maging killer --
"I SAID SHUT THE FUCK UP!!"
Ok I close my soft lips, baka mabaril niya to ng walang oras.
"Ok!" Pag surinder ko.
"Hoy" tawag ko sa kanya
Tahimik lang siya.
￣ˍ__￣ <<<<<< siya
￣﹏￣ <<<<<< ako.
Kaya tahimik lang ako, ayaw ko ma baril na wala sa oras, ibang kalaban tong babaing to
minamasdan ko lang syang tahimik.
Alam ko naman na mahal na mahal niya ang kapatid niya.
Pero kahit anong gawin niya a-abot din naman yung time na maging Mafia ang kapatid niya.
O mas grabi ba yu--
"I Think" bigla siyang nag salita
"Nah, never mind" ￣ˍ￣ sabi niya at tumayo.
Nag lalakad siya hanggang pinto.
Pero kala ko a-alis na siya pero huminto sya at nag salita.
"Kung a-abot man na maging katulad sya samin, siguro siya na yung--" huminto siya sa pag sasalita.
Mag sasalita sana ako nung nagsalita ulit siya.
"Siya ang papatay sakin" pag patuloy niya at lumabas na siya.
Natigilan ako saglit. Ano ulit sabi niya?
yung kapatid niya ang papatay sa kanya.
At bakit naman?
Na siraan na ba siya ng bait!
Aigooooo ang hirap talaga basahin ng utak ng babaing yun.
Ay bahala nanga buhay niya naman niya yan kaya hindi na ako mahihimasuk.
Kung ano man ang mangyari
Nandito lang naman ako for her.
Cuz She's my bestfriend
~~~~~~~~
Thank you ulit
~~~~~~~
