eskiyi UNUTMA (harry styles fanfic)

böyle başladık yanlış bittik

Annem sırf tanışmam için beni bir çocuğun evine götürüyodu. o zaman daha 5 yaşındaydım ve anneme karşı çıkamıyordum. yoksa PAT! ceza. hiçbir çocuk ceza istemez bende o yüzden uslu davranıyodum.

Annem kapıyı çaldı. bekledik bekledik ve bekledik. ama açılmadı. o an yüzümde kocaman bir sırıtma oldu. evet kapı açılmıştı, karşımızda benimle yaşıt ama çıplak bi çocuk duruyodu!! o an kahkahalara boğuldum. annem bana dik dik bakarken çocuğun anneside sesimi duymuş olacak ki koşa koşa yanımıza geldi. elinde bi havlu vardı. hemen çocuğu havluya sarıp evlerinin üst katına gönderdi.

"affedersiniz, oğlumun kusuruna bakmayın. onu tam yıkıyordum ki elimden kaçtı ve birden kapıyı açtı. kızınız çok güzel gülüyor asla ağlama tamam mı?" diyip yanaklarımı sıktı. o an çok sıkılmış olsamda bu hareketine gülümsüyerek cevap verdim."neden gelmiştiniz?" annem hemen konuşmaya başladı."yeni komşumuzla bir tanışalım dedik" 

az önceki kapı önü konuşmasından anladığım kadarıyla kadının adı bayan cox'tu. bayan cox bizi içeri aldı.oğlunun adının harry olduğunu söyleyip bana odasının yerini gösterdi.bende yavaş adımlarla odaya doğru yöneldim.kapıda kocaman harflerle bişeyler yazıyodu. okumayı bilmediğim için anlamamıştım. büyüyünce orda harry yazdığını öğrendim.neyse konumuz bu değil.

kapıyı çalıp içeri girdim.neyseki bu sefer üzerinde kıyafetleri vardı :) elini uzatıp "ben harry senin adın ne?" diye sordu. "jennifer ama iyi anlaşırsak bana jen diyebilirsin" dedim. ve sonra yüzüne baktım. ve donup kaldım. çok sevimliydi. beraber oyun oynadık ve şarkı dinledik. dinlediğimiz şarkılardan birini yani alibaba'nın çiftliğini (:D) bulamayınca harry söyledi şarkıyı. sesi çok güzeldi. sonra annem beni çağırdı harry'e veda ettik ve gittik.

eve gidince annemden acı bi gerçek öğrendim. harry yakında new york'tan Londra'ya taşınacakmış. yani bu evleri kiralıkmış. bunu duyunca çok üzülmüştüm. ardan 1 ay geçti ve biz hep harrylere gidiyoduk. orda çok eğleniyodum ki birgün kapı çaldı. hemen "kimoooooo" diye bağırdım. karşı taraftaki ses "harry" diyince hemen kapıyı açtım. harry ağlıyodu. bana sarıldı ve yarın londraya gitceklerini söyledi veda etmeye gelmiş. bende ağlamaya başladım. sonra zorda olsa birbirimize veda ettik ve o gitti. işte hikayemiz böyle başladı.