Küçük Bir Yalnızlık

18

18 yaşınızda yeniden doğar mısınız?

Geçmişe dair acıları,hayal kırıklıklarını,umutlarınızı sizi siz yapan her şeyinizi yok sayar mısınız?

Ben sayarım 18'ime kadar o kadar yük taşıdım ki sırtımda, sanırım kambur olabilirim.Taşıdığım yük beni yıkmadı.Dizimi yere değdirip güç alarak daha hızlı kalkmamı sağladı.

Şimdi 18 yıllık o yükü yolun kenarındaki bira şişeleriyle dolmuş ıslak kaldırıma bırakma zamanı.Artık her şeyi yeniden yazma zamanı.

Belkide eskisinden daha ağır yükleri sırtlanma zamanı,belkide artık hiç bir şeyi yük etmeme zamanı.

Kim bilir?

Bildiğim bir şey varsa 18 yaşında yeniden doğacak olan kendimi tebrik ediyorum.

Neden mi?      -18'ime kadar intihar etmediğim için.

Ruhumu serbest bırakmadım.Belkide tutsak yaşamak hoşuma gidiyordur.Belkide acıyı seviyorum'dur.

Evet..Evet! Kesinlikle acıyı seviyorum orası bi kesin.

Sevdiğim kadın.

Acıyı sevdiğimi birazda senle öğrendim.

Eğer bu yazıyı okuyorsan.Nasıl diye geçiriyorsun'dur kafandan şimdi?

Bu güne kadar paylaşmadım kusura bakma.

Artık aşkın verdiği mutluluk acılarımı yok etmeye başlamıştı.

Eğer acılarım biterse aşk,sevgi,umut her şey biterdi.Biliyordum.Nasıl diye sorma şimdi.

Olacak olanı şöyle söyleyebilirim:Zamanla artık mutluluktan sıkılıcaktım. Kendime yeni acılar yeni hayal kırıklıkları aramaya başlıyacaktım. Sonrasında bir zamanlar muazzam gelen aşk artık rutinleşicekti ve işte tam burda sende rutinleşicektin.Bu olması diye senden ayrılıp seni uzaktan izlemeye aşkın yaşamasını izlemem gerekti.

Ve tüm bunlar olurken ben odamda oturmuş sigara üstüne sigara yakıcaktım.Ve acımı yaşıyacaktım.Belki sende acı çekicektin ama 1 ay veya 2 ay sonra geçicekti. 

Biliyordum.

Güzel olan ne biliyormusunuz?

Herşey istediğim gibi olmuştu.Fakat artık 18 yıllık ne kadar yük varsa sırtımda o ıslak bira şişeleriyle dolmuş kaldırıma bırakıcaktım.