>>>
Huminga siya ng malalim at. . . .shocks! Ang hininga nananapak! Kahit na ah. Basta ang alam niya, bawat hakbang ng pulis e riya ring pagbilis ng tibok ng puso niya.
"Excuse me." A soft yet firm fiminine voice spoke out.
Kahit medyo nakayuko siya habang nkaupo, kita pa rin niya ang female officer. Kita din niya ang tatak nito na QCPD. Alam niyang mas gusto itong sabihin,pero nag-aalinlangan ito. Hinayaan na lang niya ito na kunwari hindi niya ito nakita.
"Ayoko mong sabihin ito pero hindi dito ang tamang lugar pa diyan.",sabay turo sa cardboard.
"Sorry.",sagot naman niya.
"Pardon me?" making sure na tama ang narinig niya.
"sorry, pero hindi ako aalis dito." sabi nito ng walang emotion.
Nagulat ang police sa sagot ng binata. Hindi alam kung ano ang isasagot. Halatang bago lang sa trabaho.
"Pero bakit? Alam mong bawal to diba?"
"oo. Pero may hinihintay ako."
At this point, dumadami na ang taong nakatingin sa eksena. Yung iba, pamilyar na kay Vice. Yung iba naman halatang ngayon lang siya nakita dahil halatang walang ideya ang mga ito kung bakit sya nandoon.
"Pwede mo naman siyang hintayin sa ibang lugar ah."
"I know. But it wouldn't be the same. Pag alam niyang nandito ako. . .babalik siya."
"Pano kung hindi?"
"She will!" alam niyang hindi dapat gan0n ang pagsag0t niya sa pulis. Pero naiirita na din kasi siya. Bakit hindi siya maintindihan ng babaitang to na may hinihintay siyang mahalagang tao. Pinakalma niya muna ang sarili niya bago nagsalita ulit.
"She will. . .she has too" sabi niya ulit, but this time ay mahina.
Nararamdaman niyang lumuluha na naman siya, pero pinipigilan niya dahil ayaw niyang makita siya ng mga tao na umiiyak na naman, at gusto rin niyang ipakita sa pulis na nasa harapan niya na, hindi siya aalis doon. Umulan man o umaraw.
"Look, ayokong manigas ka dito sa gutom o sa lamig. Kailangan mo ng umalis at umuwi. And besides, is she even worth it?"
Biglang napatingin si Vice sa kanya. Tiningnan niya ng masama ang pulis. Sa sobrang intense ng tingin niya ay napaatras ito. Kung nakakamatay lang ang tingin, nakabaon na sa lupa tong pulis na to. How dare this woman asking him kung worth it bang hintayin si K! Hindi nga man lang alam nito kung bakit siya naghihintay don.
"Makinig ka ha. At makinig kang mabuti. I've been through to many things more than you can imagine. Bago ko siya nakilala, I used to man who doesn't care about anybody's feelings. I used to shot down every person who wants to be closer to me, thinking na sasaktan din nila ako. But then she came and melt the icy wall that i put up to myself. She give me another chance to trust people around me, again. She light up my dark world. Pagkasama ko siya, feeling ko, I can do anything. Na walang kayang tumalo sakin, sya lang. She's my kryptonite. Kahit galit na galit ako, isang haplos lang niya, kumakalma na agad ako. She give me this warmth that nobody else gave me. Kaya pagwala siya sa tabi ko, hindi balanse ang mundo ko. Feeling ko ang hina hina ko. Nagtataka nga ako kung bakit may tumitibok pa dito sa dibdib ko. Im sure kasi na dinala niya ang puso ko ng umalis siya."
Blanko ang mukha ng mga tao. They're trying to process lahat ng sinabi ng binata. Pati ang pulis ay hindi ito maintindihan ng lubusan. Napansin naman ito ni Vice.
"Ano po pangalan niyo ma'am?"
"Coleen"
"Well Ms. Coleen, nasubukan mo na bang mainlove?"
"N-no i haven't"
"Well, ito lang ang masasabi ko sayo Ms. Coleen, i will be damned kung hahayaan kung makuha mo ang natatangi kong chance na makita ulit ang babaeng bubuo ulit ng buhay ko. Hindi ikaw o bagyo man ang kukuha sakin ng chance na yun. Naiintindihan mo? Now, nasagot ko na ba ang tanong mo kung worth it ba siyang hintayin?"
Nagulat siya ng biglang napalakpakan ang mga tao. Ang iba ay pinupunasan ang mga luha sa mga mata nila. Mapalalaki man o babae. Dahil sa dami ng tumatakbo sa utak niya habang nagsasalita, hindi niya alam na may nagvevedio pala sa kanyang amateur reporter/journalist. Si Jhong. Nacurious kasi siya sa mga naririnig niya na may binata nga daw na naghihintay sa kanyang minamahal ng halos two months. Kaya naisipan niyang puntahan ito at interviewhin sana, just his luck, naabutan niyang may lumapit na pulis dito, kaya nilabas na niya agad ang videocam niya.
Pagkatapos ng speech ni Vice, umalis na agad siya at pumunta sa office ng boss niya na si Mr. Kim. Pagdating niya sa office ay naabutan niyang kinakausap ni Mr. Kim ang kaibigan/katrabaho niya na sila Billy at Vhong.
Billy: sorry sir, hindi po talaga namin alam kung saan nagpunta si Jhong.
Vhong: ou nga sir. Alam nio naman yun, parang si dora. ,kung saan-saan nagpupunta.
Jhong: Sir, andito po ako. At may dala po akong scoope.
Kim: scoope na naman. The last time na nagsubmit ka ng scoope ay-
Jhong: Sigurado na po ito. Just give it a chance. Gusto niyo po,panuurin niyo ngayon. *play video*
Kim: *pinahid ang luha* Nakajackpot ka ngayon Jhong. Dapat makita ng buong Pilipinas to.
Jhong: Yes sir!
.
.
.
.i22luy..
--
mgkkta na kya cla?
