Bad FAM

Κεφάλαιο 1 : Η αρχή του Τέλους

Ένας πολύ δυνατός και γρήγορος ήχος ακούγεται . Δεν τον αναγνωρίζω . Δεν τον έχω ξαναακούσει στην ζωή μου μέχρι τώρα . Ακόμη πιο γρήγορα νιώθω ένα καψιμο στην πλάτη μου που σιγά σιγα αρχίζει να γίνεται πιο έντονο πιο έντονο και τέλος καταλήγει σε έναν πόνο που δεν μπορώ να αντέξω . Τα μάτια μου βρέχονται . Κάτι τρέχει απο το μάγουλο μου . Τί είναι; Πιάνω τα μάγουλα μου για να αγγίξω την σταγόνα . Είναι δάκρυ . Ωω έχω τόσο πολύ καιρο να δακρύσω που ξέχασα πως είναι . Ο πόνος γίνεται πιο οξύς σαν να μου λυγίζουν την σπονδυλική στύλη . Προσπαθώ να πιασω το σημείο όπου νιώθω τον πόνο προκαλώντας ετσι περισσότερο πόνο . Τα χέρια μου είναι γεμάτα αίμα . Ω θεέ μου . α πόδια μου δεν με κρατάνε πλέον είναι αδύναμα . Πιάνω την πόρτα για να σταθεροποιηθώ αλλα το μόνο που καταφέρνω να κάνω είναι να βάλω όλο το βάρος μου πάνω της και να σπάσω το γυαλί της . Μικρά γυαλάκια μπαίνουν στο δέρμα μου προκαλώντας περισσότερο πόνο και καθώς πέφτω στο πάτωμα τα μάτια μου δεν λένε να κρατηθούν ανοικτά . Με πυροβόλησαν . Αυτός ήταν ο άγνωστος ήχος . Ποτέ δεν ξανα άκουσα πυροβολισμό . Εκεί στον τόπο που ζουσα τα όπλα είναι αχρείαστα . Η οπλοκατοχή απο οποιονδήποτε είτε εξουσιοδοτημένο είτε όχι απαγορεύεται . Η όραση μου όλο και θόλωνε ενώ ήμουν στο πάτωμα . Περίμενα να δώ στιγμές της ζωής μου όπως όλοι λένε οτι βλέπεις καθώς πεθαίνεις . Μήπως αυτό ήταν το τέλος ; Αν αυτό ήταν το τέλος τότε .... τότε όλα αυτά που λένε περι φλασμπακ είναι όλα ψέματα . εκείνη την στιγμή δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα . Πέθαινα μόνη σε μια αίθουσα που ουρλιαζε θάνατο . Γύρω οι επιτακτικοί βρίσκονταν σε έκσταση . Εκσταση . Μακάρι να ηξεραν τι τους κάνουν εδω πέρα . Δεν θα έρχονταν ποτέ εδώ . Προσπάθησα να σπρώξω το σώμα μου να σηκωθει αλλα χωρίς επιτυχία . Προσπάθησα να ουρλιαξω . Τίποτα . Τα μάτια μου έκαιγαν . Έκλαιγα πολύ . Δεν ήθελα αυτό να είναι το τέλος . Δεν μποροούσε αυτο να είναι το τέλος . Είχα κάνει τόα πολλά σχέδια . Επιτέλους είχα βρει οικογένεια . Μια οικογένεια να με νοιάζεται . Τουλάχιστον έχω ολοκληρώσει το όνειρο μου . Έχω κάνει πολλά στην ζωή μου . Τα μάτια μου δεν με βοηθούσαν πλέον . ¨ολα ήταν εναντίον μου . Άρχισαν να κλείνουν . Ήθελα να πώ μονο κάτι τελευταίο . Έστω να το ακούσω μονάχα εγώ. Μακάρι ναβρώ την φωνή να το πώ

" Αλεξ σε αγαπάω , συγνώμη " ναι τα κατάφερα Το άκουσα . Θρίαμβος . Μακάρι να ήταν εδώ να το ακούσει . Ήταν αρκετό για μένα . Η πληγή έκαιγε όλο και περισσότερο το αίμα έτρεχε σαν ρυάκι ενώ τα μάτια μου τώρα είχαν κλείσει τελείως είχα χάσει κάθε αισθηση του χρόνου . Μετά κενό , σκοτάδι .