Mavinin En Güzel Tonu

3.2K 198 59
                                    

Geçen bölümkü fesatlık için özür dikerim. İşszlik ve sıkıntı işte. :)
Marinette'in Ağzından
Tikki, teknikleri hatırlayabilmem için karate gibi dövüş sanatları yapmam gerektiğini söyledi. Her ne kadar istemesem bile kabul ettim. Ana binataya gittim ve kendime kurs ayarladım. Artık haftasonları ders alacaktım. AntiBöcek'in çıkmasından sonraki gece evimden dışarı çıktım. Sokaklarda biraz yürüdüm. Oradan Eiffel kulesi pek iyi görünmüyordu. Bu yüzden Uğurböceği olup üniversitemizin çatısına çıktım. Oturdum. O sessizliğin arasında, o manzara, muhteşemdi.

 O sessizliğin arasında, o manzara, muhteşemdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kendi kendime fısıldadım.
-Muhteşem...
-Senin kadar olmasın.
Korktum.
-AHH?? Karakedi?!
-Bonjour!
Yanıma oturdu. Elinde kağıt, fırça ve boyalar vardı. Birde kağıdın durması tahta bir dayanak.
-Niye bunları getirdin?
-Paris gecesi kadar güzel bir manzarayı çizebilmek için. Boş zamanlarımda resim çizerim. Bu manzaraya kat kat güzel bir şey daha eklenmiş oldu. İzin var mı?
-Neden olmasın.
Malzemeleri hazırladıktan sonra yanıma geldi. Saçlarımı tuttu.
-Ne yapıyorsun?
-Küçük at kuyruklarıyla daha güzelsin.
-Neyle toplayacaksın?
Elindeki saç bantlarını gösterdi.
-2 yıldır bunları saklıyor muydun?
-Benim için en önemli hatıra oldular. Saçlarımı bağladı.
-İşte böyle daha iyi.
Ona bakıyordum. Çok özenliydi.
-Neden böylesin?
-Nasılım?
Boyaları hazırlıyordu.
-Daha geçen gün fesat şeyler söyledin, şimdi...
-Ama dün sen kaşındın. Ayrıca itiraf ediyorum ki. SENİ ÇOK ÖZLEDİM!
-Bende. Herneyse. Nasıl oturayım?
-Biraz gülümse ve kafanı kendi soluma çevir.... Muhteşem!
Bir şeyler çizmeye başladı. Sonra yağlı boyaya geçti. Çizerken konuşuyordu.
-Buraya biraz daha kırmızı, Eiffel'in aydınlattığı mavinin en güzel tonu gözler, simsiyah saçlar ve- Pardon kendimi kaptırmışım.
Uzun sürse bile deymişti.
-Bitti!
-Bakabilir miyim?
-Tabiki.
Çok profesyonel birşey beklemiyordum. Ancak yanılmıştım.

 Ancak yanılmıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-Bu-Bu... Şahane! Muhteşem olmuş.
-Çizdiğim manzara güzel olunca...
Onun yanına indim. Ona sarıldım.
-Şapşal kedi.
Omuzlarını tuttum ve ona baktım. Yaklaştık ve tam öpüşecekken bekçi bize fenerini tuttu.
-Kim var orada? AH! Uğurböceği ve Karakedi!! Emmm... Pardon, siz devam edin.
Karakedi'ye döndüm.
-Artık geç oldu. Görüşürüz!
-Görüşürüz!

İsimsiz Korkular (Başka Biri/Kitap 2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin