Αφού πέρασαν κάποια δευτερόλεπτα ησυχίας μετά από την χειραψία με ρώτησε 《Θες να πάμε κάπου;》
《Ειναι 10 ..που θα παμε;》
《Θα δεις και νομίζω θα σου αρέσει》 είπε με γλυκό χαμόγελο 《 θέλω να εκπληρώσω για χθες》.
《Μα δεν έχω ετοιμαστεί κατάλληλα για έξοδο》λέω και δείχνω τον εαυτό μου.
《Δεν θα έχει και τόσο κόσμο..δεν χρειάζεται καν να ντυθείς. Έλα με τις φόρμες》
《Σίγουρα;》
《Ναι θα είσαι και πιο άνετα》νευω και σηκωνόμαστε να φύγουμε 《θα πάμε με το δικό μου αμάξι》προσθέτει ο Harry και τον ακολουθώ. Μπαίνω στην θέση του συνοδηγού και ξεκινάει το αυτοκίνητο. Λίγη ώρα αργότερα σταμάτησε σε ένα μεγάλο λιβάδι με μόνο ένα δέντρο στο κέντρο και δεν υπήρχε τίποτα γύρω γύρω από σπίτια. Βγαίνει από το αυτοκίνητο και βγάζει μια μεγάλη κουβέρτα από το πορτπανγκαζ .
《Που θα πάμε και το θες αυτο;》ρωτάω
《Σσσ..απλά ακόλουθα με προσεκτικά》
Είπε και συνέχισα να περπατάω από πίσω του.
Λίγα λεπτά αργότερα αφήνει κάτω την κουβέρτα , την στρώνει προσεκτικά στο δάπεδο, ξαπλώνει σε αυτη και χτυπάει το κενό δίπλα του να καθήσω και εγώ.
Όταν ξαπλώνω λέω 《τι είναι αυτό το μέρος;》
《Εδώ έρχομαι όταν θέλω να είμαι μακριά από όλα και να χαλαρωσω》
《Και απλά κάθεσαι εδώ;》
《Κάθομαι εδώ γιατί δεν έχει καθόλου φωτα.》
《Γιατί;;》
《Emma σταματά να μιλάς και απλά παρατήρησε τον ουρανό》. Όταν κοιτάω πάνω ο ουρανός ήταν πιο όμορφος από όλες τις άλλες φορές και αποφασίζω να ξαπλώσω δίπλα του.
《Είναι πολύ όμορφα..θα μπορούσα να κάθομαι ώρες εδώ》λέω στον Harry.
《Εγώ αυτό κάνω όταν νυχτώνει και δεν έχω τίποτα να κάνω》
Περάσανε κάποια λεπτά σιωπής χωρίς κανέναν απολύτως ήχο.
《Γιατί μετακομίσεις εδω;》τελικά ρωτάω μετά από λίγο.
《Γιατί η μαμά μου ξανά παντρεύτηκε και ήθελα να έρθω μαζί της》
《Με τον μπαμπά του Jason;》
《Ναι..γι'αυτό μένω στο ίδιο σπίτι με αυτόν πλέον》
《Και πριν πόσο καιρό μετακομισες εδώ;》
《Είμαι εδώ σχεδόν 5 μήνες》είπε και δεν είπα τίποτα από εκεί και πέρα. Πέρασαν αρκετά λεπτά χωρίς να πω ούτε λέξη 《τι έγινε; τελείωσαν οι ερωτήσεις; 》 ρώτησε ο Harry .
《Ναι》λέω μονότονα και σηκώνεται στους αγκώνες του να με κοιτάξει.
《Είσαι σίγουρα καλά;》
《Ναι..απλά πρίν 5 μήνες έγινε αυτό》του λέω και τον κοίταξα με βουρκωμένα μάτια 《 τότε άλλαξε όλη μου η ζωη》.
《Έγινε ποιό;》ρώτησε και εγώ δεν του απαντούσα 《Emma πες μου τι έγινε τότε》.
Λίγα λεπτά αργότερα αποφασίζω να του πω《 ήταν απόγευμα προς βράδυ όταν έγινε το ατύχημα..ήμουν στο αυτοκίνητο με την μαμά μου και γυρνούσαμε σπίτι από την βόλτα μας. Τότε ένας τρελός μεθυσμένος τράκαρε το αυτοκίνητο τόσο άσχημα και έτσι γύρισε τούμπα》κάνω μια στάση να βρω την ανάσα μου και συνεχίζω 《 η μαμά μου είχε στις αισθήσεις τις και εγώ ίσα ίσα που μπορούσα να δω τι γινόταν, τελικά έχασα τις αισθήσεις μου. Το αυτοκίνητο τυλίχθηκε στις φλόγες και μόνο εγώ κατάφερα να βγω έξω επειδή κάποιος με τράβηξε και ίσα που θυμάμαι κάποια λίγα χαρακτηριστικά του.》εξομολογουμαι στον Harry.
《Ξέρω..είχα ακούσει γι'αυτό το ατύχημα》
《Σχεδόν κάθε βράδυ το σκέφτομαι και κάποιες φορές ακόμα την αναζητώ αλλά θυμάμαι πως όλα έχουν τελειώσει》
