Merhaba beni sevmeyen insanlar.
Ilk önce kendimi tanıtayım ben 'isimsiz'. Türkiyeye yeni geldim ve türkçem iyi değil. Sık sık yazım hataları yapabiliyorum. 16 yaşında ve hiç kimse tarafından sevilmeyen biriyim. Kötü biri değilim ama herne olursa olsun her zaman doğruları söylerim. Buda insanlari sizden uzaklaştıra biliyor.
Çocukken her şey daha güzeldi. Sadece yemek uyku ve oyunlar vardı. Büyüdükçe sorunlar da büyümeye başlıyor.
Ben aslında hiç kimseye zararı dokunmayan kendi dünyasında yaşayan biriyim. Kitaplar,müzik ve dans etmek. Bunlarsız yaşayamam.
Hiç arkadaşım yok. Aslında vardı. Ama onlarda istemediler beni. Bir süre sonra. Aslında bi kaç yıl.
Hiç erkek arkadaşım olmadı. Çıkma teklif edenler oldu ama ben istemedim. Nedenini bilmiyorum böyle kendimi daha iyi hissediyorum. No boyfriend no problem :)
Gelelim aileme. Ailem beni sevmiyor. Kötü bir şey olduğunda hep 'ben yapıyorum'. Intihar etmeyi bile düşünmüşdüm ama şimdi saçma geliyor. Direnicem ve bir gün geride bıraktıklarıma bakıp kahkaha atıcam ;)
Benim gibi insanlarda var burda biliyorum. Gülümseyin :) her şeye rağmen gülümseyin. Bir gün gülümseyişiniz kahkahaya dönüşecektir. Pes etmeyin.
Eğer iyi arkadaşlarınız, güzel aileniz yada sevgiliniz varsa bir çok insandan daha mutlusunuz demektir.
Arkadaşlar ikinci ailedir. Hadi çıkın Eğlenin arkadaşlarınızla :)
Aile herşeydir. Onlara sarılın ve çok sevdiğinizi söyleyin :)
Sevgili sizi kusurlarınızla seven kişidir. Ona ilgi gösterin ve özel olduğunu hissetirin :)
Ben de yalnızlığıma geri döneyim ':)'
