Moordvrouw : wat gebeurde er na de explosie ? (seizoen 5)

Fenna

Fenna smeet voldaan haar handtas in een hoek van de kamer. Wat een gezellige avond alweer. Pieter had haar uitgenodigd in een gezellig restaurantje, daarna hadden ze nog hand in hand in het park gewandeld om achteraf op een bankje te zitten zoenen. Ze leken wel twee verliefde tieners. Verder wou Fenna voorlopig nog niet gaan, niet dat Pieter er nog niet op aangedrongen had, ze voelde er zich gewoon nog niet klaar voor. En Pieter respecteerde gelukkig haar mening, ook al was de teleurgestelde blik in zijn ogen haar niet ontgaan. Ze had hem op het topje van zijn neus gekust en gezegd :"binnenkort schat, ik zal je tonen dat ik het wachten waard ben." Dat was al genoeg om weer een brede glimlach op zijn gezicht te toveren.

Ze overliep de avond nog wat in gedachten, toen ze ineens een bericht hoorde toekomen. "Dat zal Pieter wel zijn", dacht ze, het gebeurde wel meer dat hij haar lieve woordjes opstuurde. Toen ze haar gsm vol verwachting opensloeg, veranderde al snel de uitdrukking op haar gezicht. "Wat ???" schreeuwde ze luidop uit. Ze begon het nummer van Evert in te toetsen, ze voelde zich razend worden. Na vijf beltonen klonk het bekende :"dit is de voicemail van Evert Numan, ik ben er even niet maar laat gerust een bericht na." Fenna hing op. Het was geen goed idee om in haar toestand een bericht in te spreken. Ze kon maar beter wachten tot ze terug rustig was en het was overduidelijk dat Evert haar ook niet wou spreken. Hoe wist hij trouwens dat zij en Pieter een relatie hadden, waren ze dan zo onvoorzichtig geweest. Waarschijnlijk had een gemeenschappelijke kennis hun samen gezien. Wat laf van die persoon om zich niet kenbaar te maken op het moment zelf. Hij of zij had er blijkbaar voor gekozen om het op een achterbakse manier aan de rest te vertellen. Waarom had ze hem niet zelf ingelicht, dan was dit nu niet gebeurd, ze kon zich wel slaan.

Fenna had verschillende keren op punt gestaan om Evert te vertellen hoe gelukkig ze zich wel niet voelde met Pieter. Evert was tenslotte haar beste vriend en vertrouwenspersoon. Om de één of andere reden kreeg ze de woorden niet over haar lippen, ze had schrik dat het hun vriendschapsband kon beïnvloeden. Misschien zou Evert haar minder in vertrouwen nemen als hij wist dat ze een relatie had met hun chef. Stom van haar, bleek nu. Uit het berichtje kon ze duidelijk afleiden dat hij niet blij was met haar relatie en daar was ze toch wel kwaad om. Gunde hij haar geluk niet ?

Ze schonk zichzelf een glas wijn in, dacht na over wat ze tegen Evert wilde zeggen en nam toen terug haar telefoon ter hand. Ze toetste zijn nummer in. Voicemail. Dat was te verwachten maar deze keer was Fenna rustig genoeg om een boodschap in te spreken :"Evert, je kan je niet voorstellen hoe ontgoocheld ik ben in jou als vriend. Ik heb inderdaad een relatie met Pieter en ik voel me bij hem gelukkig en dolverliefd. Het had voor mij veel betekend dat je me daarin steunde en er zelfs blij mee was. Je lage berichtje laat anders vermoeden. Ik verwacht excuses, ik heb dit echt niet verdiend."

Ze hoopte maar dat hij zijn woorden zou herzien, ze wou echt geen ruzie met hem. Die waren er in de beginjaren al genoeg geweest en dat had meer op haar gewogen dan ze wou toegeven. Toen die bom explodeerde in die wagen, had ze zijn tranen gezien en ze had van de anderen gehoord hoe hij koppig naast haar bed wou blijven zitten. Het was de eerste keer dat ze besefte dat hij haar toch wel graag had en sindsdien was hun vriendschap er alleen maar hechter op geworden. Tot vanavond dus. Fenna zuchtte, ze voelde zich verdrietig.

Opeens trilde haar gsm weer, een bericht. Evert had haar misschien geantwoord, hij zag zijn fout misschien in. Hoopvol sloeg ze haar telefoon open maar een beetje teleurgesteld moest ze constateren dat het berichtje van Pieter kwam :"dag lieve schat, kan niet ophouden met aan jou te denken, ik zie je zo graag en wil je nog duizend kusjes geven, overal, slaap zacht en tot morgen, een hunkerende man."

Fenna was niet meer in de stemming om te antwoorden. Ze besloot om vroeg in haar bed te kruipen. Ze hoopte maar dat Evert haar antwoordde, ze wou hem echt niet kwijt.