20.BÖLÜM
Hala bir haber gelmediği için daha fazla evdeduramamıştım ve şu an cep telefonlarından abimlerin hiç birinede ulaşmıyordum.Arabamla önce Roxy'e uğramıştım ve onu almıştım.Sonrada Valeria'yı aldım.Valeria araca binip roxy'i görünce şok oldu."Sen ne arıyorsun burada!daha yeni doğum yaptın."dedi azarlarcasına...Roxy umursamazca omzunu silkti. "Olabilir,ayrıca hatırlatırım normal doğum yaptım ve bebeğim güvenli ellerde,yeterince süt bıraktım.Hem bu işte dışarıda kalamam.Nede olsa bu fikri ona ben verdim."Valeria bakışlarını ondan bana çevirdi."Beni dinlemedi."dedim.Valeria Roxy'e söz geçiremeyeceğini bildiği için bıkkınlıkla derin bir nefes verdi."Pekala,Roxy nerede olabileceklerini bilmiyor.Bir telefon gelmiş ve Antonio hızla evden çıkmış."Şimdi ikimizde bakışlarımızı Valeria'ya çevirdim."Pekala ben biliyorum.Damon'u telefonla konuşurken dinledim.Şirkette buluşacaklar.Gazla kızım."dedi bana.Eğer bu kadar endişeli olmasam kesinlikle gülerdim.Aracı geri vitese attım ve lüks sokaktan şirkete doğru sürdüm.
******
"Pekala,ben bu aptalı döveceğim.Kimse bu işe karışmasın."diye gürledim.Damon elini omzuma koydu ve beni toplantı masasındaki yerime geri oturttu.Josh masanın en başındaydı ve bizde etrafındaydık."Nasıl olduda işler bu kadar karıştı ki."dedi Antonio."Çünkü bu salak ona aşık oldu."diye bağırdım."KEs sesini Aleks,durumu berbat ediyorsun..."dedi Damon şaşakınca ona baktım. "Ben mi?"Antonio ela gözleri öfkeyle bana çevirdi."Onu koruması için kadınlarda tecrübeli birini göndermek senin fikrindi."dedi. "Ve senin yüzünden çuvalaldık."diye devam etti acımasızca.Yüzümü buruşturdum."Bu sersemi Demi'den etkilenmez sanıyordum."diye mırıldandım.O zamana kadar sessiz kalan Joshua konuştu."Onu fark etmemek imkansızdı Aleks.O çok atılgan,dik başlı,umursamaz ama akıllı,iyi yürekli ve çok güzel..."diye mırıldandı.Damaon hafifçe gülümserken arkasına yaslandı.Antonio bile bıyık altından gülüyordu.Ama ben öfkelenmeden edemiyordum."Harika,sen en yakın dostumdun.Tanrım,binlerce kadın tanıdık.Ama senin anlattığın kesinlikle benim kardeşim değil.O uysal ve masumdur."dedim.Bu söz üzerine Damon ve Antonio kahkahayı bastı.Şaşkınlıkla onlara baktım."Hadi ama Aleks,o 6 yaşındayken barbilerini çöpe attığın için sana yaptığını hatırlıyorumda hiçte uysal gelmiyor."Hatılamak için kaşlarımı çattım."Pekala,bazen tepki gösterebiliyor."diye mırıldandım.Antonio tek kaşını kaldırdı. "Tepkimi?Tanrı aşkına elindeki kibritle senin odanı yakmaya çalırken yakaladım onu hatırlarsan..."Bıkkınlıkla kalktığım koltuğa oturdum."Pekala,ozaman şu bir gerçekki,her şeyi öğrenince canımıza okuyacak."dedim.En azından bu konuda hepimiz hem fikirdik.Josh kısa bir zamanda başlarından geçenleri anlatmaya başladığında gerçketende kardeşimin sanıldığı kadar uysal olmadığını anladım ama özgüven eksikliğinden hiç haberim yoktu.Her ne kadar Josh bunun ardındaki sebebi bilmediğini idda etsede bir şeyler gizlediğini biliyordum."Bu tam açıklamalı bir rapor olmadı Josh."dedim.Omuzlarını silkti."Olanların hepsi bu."dedi."Onunla evleneceğini biliyorsun değilmi?"dedim bukez.Gelecek cevap için hepimiz pür dikkat onun yüzüne bakıyorduk.Dudağının kenarını kıvırp gülümsedi."Bende bunu umut ediyordum."dedi.Şaşkınca ona baktım.Yüce Tanrım gerçektende ona,minik kardeşime aşık olmuştu.Hemde Joshua."Kimse gerçekte kim olduğunu öğrenmeden bu iş bitmeli.Evlendikten sonra her şeyi anlatırsın."diye son noktayı koydum."Demi'yi üzersen..."diye araya girdi Damon ve Antonio aynı anda.Josh eliyle onları susturdu."Bu asla olmayacak ve sizde biliyorsunuz ki ona istediği hayatı verebilecek kadar zenginim.Ama benimle İtalya'da yaşamalı."Zorda olsa bunu kabullenmeliydik.Bir kadının yeri kocasının yanıydı."Tamam."dedi Damon.Büyük bir işi halletmiş olmanın verdiği rahatlıkla.Birden güldüm aklıma gelen şeyle."Dostum,hayatının hatasını yaptın.Her zaman söylüyorum itaatkar kadınla evlenilmeli ve tamamen elden ayaktan çekilince tabi.."Antonio gülümsedi."O zaman bunu sen yap Aleks.Ama emin olki hayat pek eğlenceli olmaz."tüm bu düşünceler saçmalıktan ibaretti."Neyse,o fahişe ile yerini değiştirdiğime memnun oldum.En azından akraba olacağız ama sanırım artık beraber takılamayız."Joshua onayı almanın rahatlığı ile oturduğu koltukta gevşedi."İşim olmaz dostum."dedi.Dudaklarını kıvırıp.Sonra birden odanın gizli kapısı hızla açıldı.Demistas bir hışımla içeri daldı.Arkasında korumaları olan yengeleri ile birlikte."Asıl benimde seninle işim olmaz."diye bağırdı.Zihnimden geçen tek şey şu oldu.Tehlikeli üçlü...
*****
"Buraya geldiğimizi öğrendiklerinde kesinlikle olay çıkacak."dedi Roxy gülerek.Ona bakıp gülümsedim. "Umrumda değil,ilk kez tam anlamıyla bir erkek arkadaşım oldu ve onlara yem edecek değilim."Asansöre binip şirket yöneticelerin olduğu kata bastım.Kalbim heyecandan pır pır atarken nefes alamaz hale gelmiştim adeta...Asansör durup kapısı açılınca diğerlerini beklemeden fırladım ve Damon'un odasına daldım.Natalia ile diğerleri uğraşıyorlardı ama oda boştu.Dışarı çıktığımda Valeria söze girdi."Toplantı odasındaymışlar."Başımla onayladım ve toplantı odasına yöneldim.Tamen cameken oaln odanın tüm Jaluzileri çekilmişti.Kulağımı cama dayadığım halde bir şey duyamıyordum.Val ile Roxy yanım geldiğinde sorgularcasına bana baktılar."Şimdi ne yapacağız?"Bir müddet onlara baktım.Sonra aklıma gelen fikirle gülümsedim."Diğer kapıya yöneleceğiz."dedim.İkiside şaşkınca bana baktı.Gözlerimi devirdim ve sesimi alçalttım."Bu bina büyükbabam zmanında yapıldığı için ve ozamanlar bayan sekreterlerin toplantı odalarına girmeleri çokta uygun görülmediği için ekstra bir oda yapılmış.Toplantı yapıldığı sırada sekreter bayansa orada oturur not alırmış.Damon ve babam oranın her zman orjinal olduğunu düşünüp dekor yenilendiğinde bile o odayı kapattırmadılar.Bizde oradan içeriyi dinleyip müdahele edeceğiz."dedim.Nedense ikisininde gözleri kocaman açıldı."Belkide bodozlama içeri dalmalıyız."dedi Val.Rozy'de hemen ona katıldı."Hayır,henüz bu konuda onlarla yüz göz olmaya hazır değilim ve mecbur olmadıkça müdahele etmek istemiyorum."dedim.Hala tereddütlü olduklarını görünce Valeria'yı hafifçe ittim ve yandaki tek kapıya yöneldim.Val,birden elimi tuttu."Belkide bu çok iyi bir fikir değilidir Dem.Nasılsa bizimkilerde orada ona bir zarar vermezler.Değilmi Roxy!"Roxy hemen onu onayladı.Kaşlarımı çatıp onlara baktım."Neyiniz var sizin.Eğer içerde köşeye sıkıştırılmış olan sizinkilerden biri olsa olay çıkarırdınız.Şimdide sıra bende."dedim.Val'ın elini ittim ve içeri girdim.Küçücük odada üçümüz zar sor sığmıştık.Kapının kulbuna hafifçe dokundum ve kilitli olmadığını anladığımda derin bir nefes verdim.Kapıyı yavaşça araladım ve Aleksis'in oteriter sesini duydum.""Kimse gerçekte kim olduğunu öğrenmeden bu iş bitmeli.Evlendikten sonra her şeyi anlatırsın."Bu da ne demekti.Kim hakkında konuşuyorlardı ki."Demi'yi üzersen..."diye araya girdi Damon ve Antonio aynı anda.Sonra Joshua'nın baştan çıkarıcı sesini duydum."Bu asla olmayacak ve sizde biliyorsunuz ki ona istediği hayatı verebilecek kadar zenginim.Ama benimle İtalya'da yaşamalı."Zenginmi?Fahişelikten zenginmi olmuştu yani.Birden kafam allak bullak oldu.Neden bahsediyordu bunlar.Başımı hafifçe kapı aralığına getirdim.Aradaki bir iki konuşmayı düşüncelere dalmaktan kaçırdım ve Aleksis'in gülümseyen yüzü ile Josh'a bakıp sırtını sıvazlamasını gördüm.İş ne çabukta tatlıya bağlanmıştı ki.Hende Aleksis ona neden bu kadar samimi davranıyordu.Sonra o can alıcı kelimeleri duydum Aleksis'in ağzından."Neyse,o fahişe ile yerini değiştirdiğime memnun oldum.En azından akraba olacağız ama sanırım artık beraber takılamayız."
Birden kafamda herşey hızla şekil aldı.Konuşma şekli,kendinden emin tavrı.Ona fahişe gibi davrandığımda gücüne gitmesi.Elimi acıyla çıkan hıçkırığımı bastırması için ağzıma kapattım.O fahişe falan değildi.Aleksis'in arkadaşı olmalıydı ki.Aleksis arasında samimiyet olmayan hiç kimsenin sırtını sıvazlamazdı.Josh tekrar konuştuğunda gözlerime dolan yaşları akıtmamak için dudaklarımı ısırdım."İşim olmaz dostum."dedi.Artık buraya kadardı.Ares'ten sonra bundan daha acımasızca başka bir şey olamazdı.Joshua,dün gece kollarında zevkle kıvrıldığım adam.Kalbimi yerinden söküp atmıştı.Hızla kapıyı açtığımda bu kez Val ve Roxy bana engel olmadı." Asıl benim seninle işim olmaz "diye bağırdım.Dördüde şaşkınlıkla ban döndüğünde Joshua hemen doğruldu. "Melek."Kaşlarımı çattım ama yaşlarımı engelleyemedim.Asla olmayacak bir şey dilediğiniz oldumu?Benim oldu ve şimdi hayallerimin yıkılışını izliyorum.Kalbim bin parçaya ayrılarak...
