Donmaya başlıyor kışın güneşi
Bunlar sana hayran olan adamın gülüşü
Belli değil bu yolların sonu ve dönüşü
Aşkın yıkılmak üzere olan bir köprünün çöküşü
Gel denesene söndürebiliyor musun bu yanışı
Seni haykırmak istedim bu yüzden yalnızım
Karşıma çık yolda ansızın
Gelişinin uğruna bahar başlasın
Her hayır deyişinden ötürü çatık kaşlarım
Seni benden uzak tutanları tek tek taşladım
Ne sen bitirebilirsin bu aşkı
Ne de ben durdurabilirim artık...
(OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM...)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Sen #Wattys2017
Poetry{ 30.03.2016 şiirde 47. Olduk } Uzaklarda arıyordum seni. nereye gitsen, ne kadar gitsem, hep biraz daha uzakta. oysa yanılıyordum. çünkü sen, her zaman yanımdaydın. her zaman; kalbimdeydin. ve ben, nereye gidersem gideyim,ne kadar gidersem gideyim...
