"You always late talaga ever."
Reklamo ni Enabel Fabel, 16 years old, ang bunso saaming lima, sya rin ang pinakamatangkad, at laging may halong English kong magsalita.
Ang pamilya nya ang pinakamayaman saaming (5) lima, sya rin ang pinakamaarte , pero pinakasweet din.
"Kelan ba yan on time? kung hindi late, sya naman ang nauuna."
Sarcastic na pananalita ni Shelo Gordon, 17y/o, ang Pinakamatanda samin, pero buwan lang ang kinatanda nya sakin, sya ang isip bata , kaming dalawa naman ang maangas , kami rin ang pasaway saaming barkada.
"Hahaha, pagbigyan na yan" inakbayan nya si Shelo.' Si Dorothea yan e, manhid na yan sa sermon at reklamo nyo, namis ko kayo, lalu kana." ako naman ang inakbayan nya, at kinurot ang tagiliran ko kaya napaiktad ako.
Ian Mitchen Diago, 17y/o, ang jolly, easy to go, masayahin, at ang tagapagbati samin pag may nagkakatampuhan, sya rin ang dakilang Mathematician samin, may pinakamagandang katawan pati mukha lalo na ang ugali.
Sya rin ang dream girl ng Campus namin, ideal girl ng karamihan ,dahil sa mabait na, generous pa.
"Aw. outchi.chi.chi" response ko sa kurot nya sakin sa tagiliran na halos mapatalon ako, sabay tango na lang sa sinabi nya, na ikinatawa nya.
Jack Ave Valenciano , 17 y/o, The CASSANOVA FOUNDER, hahaha , Yeah.. yeah. ako yon, pero ako ang binayaan ng talento sa Arts, drawing, painting, athletes sa pagtakbo, best in English ,History, and Filipino ,at sa pagsayaw at kanta.
Ako rin ang pinakamadaldal, ang mind reader, at makikilala nyu na lang ako ng lubusan sa surunod na Chapter.
" hummm.. pasalubong ko sainyo." iniangat nya ang malaking paper bag." Mahal ko kayo, e" kinuha naman ni Shelo ang paper bag .
Dorothea Gutin, 17y/o, sya ang tahimik, pero pag nagsalita yan , makahulogan, minsan di namin mareach ang utak at ibig sabihin nya.
Minsan, naco-curious ako sakanya, sya rin ang magaling sa pagbasa ng iniisip ng isa samin, kung baga mind reader din sya, mas magaling sakin, kasi , di ko mabasa ang iniisip nya , samantalang ako, napapanga-nga na lang ako, pag nag-open yan ng topic related sa iniisip ko. Minsan lang sya magkwento, at sakin lang sya nakikipag-usap ng matagal.
"Love din kita, pero mga (2) dalawa lang.hahaha" sabi ni Ian,nakakalalaki ang name nyan, pero ayaw nya ng tinatawag na Mitchen.
"Wooo.. t-shirts!!! with personal designs!!! aa... i love you na kahit late ka always" tuwang sabi ni Enabel ki Dorothea, at niyakap nya rin ito.
Pinagkagulohan namin ang pasalubong nya, made from Tagaytay, may mga pangalan na namin.
Lumapit ako sakanya."E bat wala kang ganto?" tanung ko sakanya, apat lang kasi yong t-shirts."Humm." binukas nya ang zipper ng jacket nya, at nakita ko ang kaparehong picture nito sa harapan ng t-shirt na bigay nya samin.
Ang tipid talaga nyan magsalita ni Thea ( Dorothea), ugali nya ang sign lang ang sagot sa tanung, magsasalita sya kong kilan nya gusto, di yan minsan nakisali sa chismisan ng barkada , pero nakikitawa.
"Woi, Enabel!" tawag ni Shelo , tiningnan naman nang naiiritang mukha ni Nae (Enabel) si Shelo"Whats your problema ba? stop sigaw-sigaw ok! im not bingi!" sabay duro nito ki Shelo.
"Concern lang! haha pasukan na kaya kayo o" tinuro ni Ian ang classroom ni Nae, at agad namang pinagdadampot ang mga dala nyang gamit at nag wave samin, sabay takbo sa room niya.
BINABASA MO ANG
WHITE ROSE (huling hiling na mahiwaga)
RandomAng TOTOONG MAGKAKAIBIGAN, nagbabangayan, nagtatampuhan pero nagkakabati, hindi perfect ang kanilang samahan, may isang pangyayari na susubukin ang kanilang matatag pagkakaybigan sa pagkawala ng isa sa LIMANG MAGKAKAYBIGAN, anung mangyayari kung may...
