Κεφάλαιο 16

1.8K 144 0
                                    

Όλο το βράδυ δεν έκλεισα μάτι. Προσπαθούσα να καταλάβω από που γνωρίζεται ο Λουκάς με τον Γιάννη. Και γιατί πρέπει να μείνει μακριά μου...;

Σήμερα στο σχολείο μας έδιναν την ύλη για τις εξετάσεις τους καλοκαιριού που είναι σε 3 εβδομάδες...είχα λίγο χρόνο να διαβάσω, θα τα κατάφερνα. Άλλωστε όλη την χρονιά διάβαζα οπότε δεν έχω θέμα. Αν κάναμε μάθημα αμφιβάλλω αν θα πρόσεχα. Είχα το μυαλό μου στον Γιάννη και το τι θα μου πει σήμερα που θα πάω απροειδοποίητα σπίτι του.

Πέρασε η ώρα και είχα αποφασίσει να πάω σπίτι του. Από εχθές το βράδυ δεν είχαμε μιλήσει καθόλου και ήθελα να δω αν είχε να πει κάτι.

Χτύπησα το κουδούνι και όταν μου άνοιξε την πόρτα πάγωσε λίγο...δεν με περίμενε..

"Ναταλία;...γιατί δεν με πήρες;"

"Δεν σου άρεσε η έκπληξη;" είπα λίγο ειρωνικά. Ναι..είμαι θυμωμένη μαζί του...πρέπει να μάθω τι μου κρύβει!

"Ναι ναι φυσικά...απλά...."

"Απλά;"

"Όχι απλώς δεν σε περίμενα.."

"....εδώ θα τα λέμε;" μου έκανε χώρο να περάσω με το ζόρι και όταν το έκανε κατέβασε το κεφάλι.
Αυτό που αντίκρυσα μόλις μπήκα δεν μου άρεσε καθόλου. Ο Λουκάς καθόταν στον καναπέ και μόλις μπήκα μέσα με κοίταξε και δεν είχε τι να πει.

"Ναταλία...;..." είπε..

"Κι εγώ χαίρομαι Λουκά!" δεν μιλούσε κανείς.. "Λοιπόν απαιτώ μια εξήγηση και την θέλω τώρα!!" είπα έντονα.

"Ναταλία....εε....."

"Τώρα Γιάννη!"

"Κάτσε....."
Ο Γιαννης κοιτούσε τον Λουκά και ο Λουκάς τον Γιάννη. Δεν μιλούσε κανείς και ήμουν φανερά εκνευρισμένη!

"ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ!!" είπα ακόμα πιο δυνατά.
Επιτέλους. Ο Γιαννης πήρε τον λόγο!

"Ο Λουκάς...είναι θείος μου..." τα πρώτα σοκ έρχονται! "Πριν πολλά χρόνια...στα πρώτα χρόνια μους ως φοιτητής...είχα μπλέξει άσχημα με μια γυναίκα...η οποία ήταν μπλεγμένη με την μαφία. Εγώ δεν το ήξερα, κάναμε σχέσω ένα χρόνο αλλά τον τελευταίο καιρό μου ζητούσε πολλά λεφτά λέγοντας μου πως τα χρειάζεται για την επιχείρηση της και πως θα μου τα επέστρεφε. Την...αγαπούσα...και ο έρωτας με είχε τυφλώσει και δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Ο Λουκάς τότε ήταν στην αστυνομία και είχε αναφερθεί ένα παράνομο καζίνο. Μια μέρα κατάφεραν και έπιασαν τους ιδιοκτήτες αλλά και αυτούς που έπαιζαν. Μέσα σε αυτούς ήταν κι εκείνη....με κορόιδευε απλά για να έχει λεφτά να παίζει. Όταν μίλησα στον Λουκά για εκείνη έκανε τα πάντα για να την κάνει να ξεπληρώσει το χρέος της προς εμένα. Το έκανε. Αλλά ήθελε να είμαστε ξανά μαζί, είπε ότι μπορεί να την βοηθούσα με τον τζόγο αλλα εκείνη με αγαπούσε και δεν ήταν μαζί μου για τα λεφτά αλλά γιατί με αγαπούσε. Ο Λουκάς με συγράτησε και δεν γύρισα κοντά της. Μετά από κάποια χρόνια που κατάφερα να την ξεπεράσω έκανα σχέση με μια κοπέλα. Ήμασταν μαζί 7 μήνες ώσπου εμφανίστηκε εκείνη λέγοντας πως περιμένει το παιδί μου κλπ. Κατάφερε να με χωρίσει και μετά από λίγες μέρες η κοπέλα, από την οποία με χώρισε, αυτοκτόνησε. Είχε αφήσει ένα σημείωμα σε εμένα που έλεγε να μου ζήσει το παιδί και ότι θα με προσέχει.....ο Λουκάς...φοβάται..μήπως ξαναεμφανιστεί...και κάνει καταστρέψει πάλι τα πάντα..ή κάνει κακό σε κάποιον. Ακούγεται ότι ζει στην Αυστραλία εδώ και 4 χρόνια και από τότε δεν την έχει ξαναδεί ποτέ κανείς. Αλλά...ποτέ δεν ξέρεις...."

Δεν πίστευα αυτά που άκουγα...και δεν ήξερα αν μπορώ να τα πιστέψω...

"Δεν σου είπε κανείς ψέματα...απλά ήταν ένα κομμάτι της ζωής μου που το είχα σβήσει τελείως. Δεν ήθελα να το θυμάμαι και δεν το θυμόμουν."

"Ωραία μ' αυτό...το ότι είστε συγγενείς...γιατι δεν μου το είπατε;"

"Δεν ξέραμε τις σχέσεις που έχουμε μεταξύ μας εμείς οι 3. Επίσης με τον Γιάννη έχουμε να συναντηθούμε από τότε. Η αλήθεια είναι..ότι μετά την αυτοκτονία της κοπέλας δεν ήθελα να τον ξαναδώ. Τον θεωρώ υπεύθυνο...κι ας μην είναι τελείως....γι αυτό κι εχθές του είπα να σε αφήσει..."

Απλά κοιτούσα και επεξεργαζόμουν τα λόγια τους. Είχαν δίκιο...δεν ήταν κάτι που έπρεπε οπωσδήποτε να ξέρω. Άλλωστε είχαν περάσει πολλά χρόνια και δεν ήθελε να θυμάται κανείς αυτό το γεγονός. Και για την συγγένεια είχαν άγνοια και οι 2. Άρα...νομίζω...ότι δεν πρέπει να θυμώσω με κάποιον.....

"Ωραία..." με κοιτάνε και οι 2.

"Τι ωραία;"

"Ωραία..απλά ήθελα να μάθω από που γνωρίζεστε και τι είχε γίνει."

"Δηλαδή..δεν νευρίασες ή κάτι τέτοιο..;"

"Όχι..δεν ξέρατε και ήταν κάτι που είχατε ξεχάσει γιατί έτσι έπρεπε. Το δέχομαι!"

Αφού χαρήκαμε, χαιρετηθήκαμε κλπ ο Λουκάς έφυγε χαρούμενος που δεν τους κράτησα..."κακία" και έμεινα μόνη με τον Γιάννη. Δεν αναφερθήκαμε ξανά σε αυτό και όλο το βράδυ είμασταν αγκαλιά και κάναμε έρωτα. Γινόμασταν ξανά ένα με τον πιο μοναδικό τρόπο. Μετά από όλη αυτή την ένταση το χρειαζόμασταν και οι δύο. Θέλαμε να ξέρουμε πως είμασταν καλά μεταξύ μας. Και μάλλον είμασταν παραπάνω από καλά!!!



#Να λοιπον και το παρελθόν του Γιάννη. Όλα όμως πήγαν καλά!!:)
Αφήστε τα σχόλια σααας!!:)

Πρώτη ΜατιάWhere stories live. Discover now