spoorloos verdwenen

hoofdstuk 1

mhaa! Gaapt Lotte. Dat was weer eens een lekkere nacht. Zoals altijd gaat Lotte eerst uit bed, daarna gaat ze haar vader en moeder wakker maken. Lotte stapt haar bed uit en dan gaat ze meteen naar haar vader en moeder. In dit geval alleen naar haar vader, want, haar moeder moest heel vroeg werken. Dat had Lotte's moeder gisteravond al verteld. Meestal was Lotte's moeder al wakker, maar haar vader moest ze echt wakker maken! Hij was altijd heel erg slaperig, maar ook een beetje mopperig! Lotte gaat de kamer van haar vader en moeder in. ze wist wel dat haar vader een beetje gek deed 's ochtends , maar dit had ze niet verwacht!

___________(NU EVEN NIET BANG WORDEN HOOR)__________

Lotte schrok zich kapot! Haar vader was met vazen en bloempotten aan het gooien!                                        PAP! schreeuwde ze. STOP! WAT DOE JE?! Lotte wist niet wat haar overkwam!                                                  Maar na een paar keer: STOP! en: PAP! roepen, hoorde haar vader haar eindelijk.                                              Toen hij Lotte zag, begon hij meteen te huilen.  Lotte vroeg voorzichtig: wat is er? Haar vader zei niets.  Eerst, want daarna zei hij iets wat Lotte niet had verwacht! Hij zei: je moeder!                                                    voorzichtig vroeg Lotte: wat is er met mijn moeder?                                                                                                        ze ik... ontvoerd! ONTVOERD?! Riep Lotte! Nou ja, een soort van. Zei haar vader.  Die nog half zat te huilen. Vertel me alles. Zei Lotte. Nou. Zei haar vader: je moeder en ik lagen lekker te slapen. een poosje later werd je moeder wakker. Ik lag nog steeds te slapen. Zoals altijd! Dat bracht weer een beetje vrolijkheid in zijn sombere gezicht! En toen... ging hij verder: hoorde ik je moeder gillen! Heel erg hard! Ik schrok wakker! Ik zag net je moeders benen langs de deur trappelen! ik rende meteen uit bed, om je moeder te 'redden'. Ik rende de benen uit mijn lijf! Ik was maar net op tijd! Ik trok aan je moeders benen, maar toen kreeg ik klappen in mijn gezicht, eigenlijk overal! ze gingen net zo lang door, tot ik bewusteloos raakte!