Şair Ruhlu Adam

  Bellirsizliklere boğulan
 Zamanın unttuğu adam
 Nefes alamaz yanar içi
Tutar nefesini bir daha yanmasın diye içi

 Gözlerinden aşşağı boşalırcasına yağan
 Her damlasında yanaklarını silen
 İçerisindeki nefreti döken
 Yağmurdan sonraki güneşi bekleyen adam

 Sessizce sustu ellerini ovaladı
 Ağrımıştı parmakları
 Biraz daha rahatmıştı
 Dökmüştü hislerini kağıtlara şair duhlu adam...