Prelude

47 2 3
                                    

"Hey Skye! Hurry up or we will be late. Ayoko ma late sa alumni homecoming natin" Pasigaw na sabi ng kaibigan kong si Richard.

I sigh, "I told you many times Chard, mauna ka na" Sabi ko without looking at him.

Tangina. Nakaka inis na tong si Richard eh, kanina niya pa ako kinukulit about sa alumni homecoming at talagang pumunta siya sa bahay namin para kulitin lang ako.

I continue looking to the photos I take at my DSLR. Tiningnan ko lang ang mga litrato nakuha ko nung nag bakasyon kami ng family ko sa Japan.

Ako kasi yung tipong lalake who love taking photos rather playing baskeball. Is it weird?

To tell you honestly, what I like about photographs is that they capture every moment in your life that's gone forever.

Biglang binato ni Richard ang damit ko.

"Hoy wag kang gago Chard, mas mahal tong damit ko kaysa sa gluta mo"

"Wow bro ha ginising lang kita kasi kanina ka pa nag dra-drama diyan, kulang nalang spotlight eh"

Binato ko ang sapatos ko sa kanya. 

"Aray Skye!! Sadista kang gago ka, wag mong saktan baby ko" Tinatapik tapik niya ang kanyang sinasabing muscles.

"Puta Chard umalis ka nga sa kwarto ko"

Tumawa lang si Richard, "Ay oo nga pala Skye, pahinge ng perfume ha! Thanks" Kumindat siya saakin at binato ko ng malakas ang unan sa kanya.

Tumayo na ako at nilagay ko ang DSLR sa kama.

"Hoy what was that for?! Nasasaktan na ako sa ginawa mo Skye!!" Sabi niya in a dramatic tone of voice.

I laughed, "Love is pain bro"

"Tangina nakaka dire ka"

Tumawa lang kami. Ganyan talaga kami ni Richard, laging nag bibiruan at nag lolokohan. Kilalang kilala na namin isa't isa since 3rd high school.

Nag simula na akong nag bihis. Hindi naman talaga ako dapat pupunta sa alumni homecoming kung hindi lang talaga ako pinilit at kinukulit ng tropa ko lalong lalo na tong si Richard at isa pa wala ako sa mood ngayon.

Ayokong pumunta sa lugar na punong puno ng alaala sa kanya.

God dammit I just hate getting flashbacks from things I don't want to remember. It makes me hate myself so much.

"Di mo naman sinabi na pabebe ka pala noon Skye!"

I snapped when I hear Richard's laugh. Lumingon ako kaagad sa kanya at nakita kong hinawakan niya ang DSLR ko.

"Hey don't fuckin' touch that!" I tried to steal away from him pero ang likot niya.

"C'mon chill lang Skye. Tinitingnan ko lang naman ang pictures eh, maka react ang oa"

"I don't care Chard basta ibigay mo nalang saakin yan bago pa kita bigyan ng black eye" Agad kong kinuha ang DSLR sa kamay niya but my hands were slipped kaya nahulog ang DSLR sa sahig.

"Ah sht sorry S—ohhhh so now I know what made you so fired up" Kinuha ni Richard ang DSLR sa sahig at pinakita ang photo sa akin.

"Siya ba ang dahilan kaya ka nagkaka ganyan?" Shit I lost my voice to his question.

Seryoso siyang naka tingin saakin. Hindi ko magawang tumingin sa kanya kaya kinuha ko nalang ang DSLR sa kanya.

"Skye it's been 4 years, I thought naka get over ka na kay Bianca"

"Baliw matagal na ako naka move on"

"Utot mo. Sa mukha mo maloloko mo ako? Hoy baka nakalimutan mo nandoon ako sa storya mong mala once upon a time at sad ending ng love story mo"

Tiningnan ko siya and Richard gave me a big smile that creeps me out.

"Kamusta na kaya si Bianca? Buhay pa kaya yun?"

"Masaya na yun sa buhay niya at pake alam ko ba. We're already 25 years old, naka hanap na nga siguro ng ka forever yun" Walang gana kong sinabi habang inaayos ang buhok ko.

"Hoy mga bata!! I'm just here to remind you na may alumni homecoming pa kayo i attend"

Napatigil kami ng biglang pumasok ang ate ko.

"Oh sht it's already 5:30!!" Daling dali tumayo si Richard at inayos kaagad ang kanyang buhok.

"Hoy Skye! 6 pm mag start kaya mamaya mo na ipagpa tuloy kadramahan mo at bilisan mo kasi maraming chicks nag hihintay saakin doon. Sa kotse nalang ako maghintay"

"Oo na basta lumayas ka na sa kwarto ko"

Ngumiti saakin si Richard, "Skye admit it, you still loved her. Kung talagang miss mo na siya, gumawa ka ng paraan para makita mo siya" He left after those words.

I let out a big heavy sigh. Umupo ako sa kama at tiningnan ulit ang mga litratong kasama ko siya.

Yung gago na si Richard bakit kailangan niya pa sabihin yung mga salita na yun. May pa dramatic exit pang nalalaman nakaka inis.

Ginulo ko ang buhok ko out of frustation. Great, kailangan ko nanaman ayusin ang buhok ko! Ang galing mo talaga Skye.

Isa kang malaking tanga.

Tinititigan ko ang litrato na talagang favorite ko sa lahat.

"Bianca..."  I whisper.

Even after all of these years, hearing your name or someone could say your name, and my heart would still ache at the sound of it.

I used to think that I could never lose anyone or anything if I photographed them enough.

I would never lose the memory.

In fact, my pictures showed me how much I've lost... how much I lost her.

Humiga ako sa kama at pinikit ang mata ko.

"HOY SKYE ANAK NG--- BUKAS KA PA BA MATAPOS DIYAN?!Sigaw ni Richard sa baba. Yung gagong yun, ang galing manira ng moment.

Tangina. Sa kotse ko nalang ayusin ang buhok ko.

Tumayo na ako at nilagay ang DSLR ko sa box at tinago sa cabinet.

"Ang tanga mo talaga Skye" I said to myself with a half smile. 


Bianca, kamusta? You know I never knew love could take you on so many adventures until I met you.


I never knew what love was until I met you.


I sigh, "But now I know what a broken heart feels like too" 

✈✈✈✈✈✈✈✈✈

Hi guys! Yeah, prologue palang masaydo ng hugot ang bida natin hahaha. But anyways I hope y'all like it! And don't forget to give a vote and at least mag comment kayo para malaman ko kung anong reaction niyo hihi. Thank you and God bless :)

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 02, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Till I Met You (Ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon