MNGO-21.2
Titig na titig ako sa aking repleksyon sa salamin. Sabo gang buhok. Basa ang damit at namumutla. Malabo pa ang salamin sa mata dahil sa natuyuan ito ng tubig at hindi napunasan. Pagod akong bumuntong hininga. Para akong basang sisiw. I look so ugly. I wonder what's on Tarra's mind everytime she sees me. I sighed again. I lazily rolled my eyes. Like I care what people might say about me, about my face.
Nagbihis na ako at sinuot ang pares ng pajama na binigay sa akin ni Tarra. Amoy na amoy ko pa ang naptalina marahil ay natambak na ito sa pinaka-sulok ng cabinet niya. Pinatuyo ko rin ang aking buhok at sinuklay. Pinunasan ko rin ang aking salamin sa mata bago tuluyang lumabas ng banyo.
Sumalubong sa akin ang tahimik na hallway. I swallowed. Ganito ba talaga katahimik palagi sa bahay nila? Alam kong pasado alas dos na ng gabi at maaaring tulog na ang mga tao sa bahay na ito kaya tahimik pero kasi...iba ang katahimikang nararamdaman ko sa bahay na ito.
It's like its silence has a deeper meaning.
Naglakad ako papunta sa kwarto ni Trivy. I should check him out before going to the guest room para doon matulog. Sa pagkakaalam ko kasi ay tulog na si Tarra. Dahan-dahan kong pinihir ang siradura at unti-unti iyong binuksan. Bumuluga kaagad sa akin ang madilim at tahimik na kwarto. I pressed my lips when I heard a light snore coming from the person lying on the bed. Nakaramdam rin ako ng ginhawa sapagkat alam ko na tulog na siya.
I slowly made my way towards the bed. I feel like I'm floating in the air due to my light steps. Nang makarating ako sa kanyang tabi ay dahan-dahang lumipad ang aking palad papunta sa kanyang noo. I need to check his temperature. I smiled, relieve, when I felt he is not that hot anymore.
Dahan-dahan kong inangat ang aking kamay. Now that I knew his temperature and he's okay it's time for me to get a rest. Dahan-dahan akong umikot at humakbang. But when I was about to take my second step isang mainit na palad ang biglang humawak sa aking palapulsuhan. My eyes went wide and I gasped. I snapped my head to him ant gulat na tumingin sa kanya.
"T-Trivy..."
"Andrea...", he weakly uttered my name. Pagod ang kanyang mga mata na nakatingin sa akin pero ramdam ko parin ang intensity nito. "Andrea...", he spoke again and my eyes went to his lips. Mamasa-masa iyon at pulang-pula tulad ng kanyang teynga at pisngi. I swallowed, hard. Shit. Bakit ganon? Kahit madilim ang kwarto niya at tanging lampshade lang ang nagbibigay ilaw ay kitang-kita ko parin ang bawat angulo ng kanang mukha!
"Trivy...uhmm...", sambit ko. Dahan-dahan kong binawi ang aking braso mula sa kanya pero hinihigpitan lang niya iyon. No, Trivy. Let go. Let go of me. Dapat bitiwan mo ko para madali parin sa akin na bitawan ka rin. Dahil kapag patuloy kang kakapit sa akin ay baka sumuko na rin ako sa sarili ko at kakapit na rin sayo.
"Dito ka lang. Dito ka lang...please...", sabi nya at kitang-kita ko kung paano pumungay ang kanyang mga mata.
Damn it!
"P-pero..."
"Dito ka lang.", he said with finality in his voice then he pulled me towards him. I gasped when my body landed on him. Naramdaman ko kaagad ang init ng kanyang katawan at pintig ng kanyang puso. Napalunok ako. "Dito ka lang.", he whispered again. I gulped. Bigla siyang gumalaw para ilagay ako sa kanyang tabi. Nakapatong ang aking ulo sa kanyang braso habang ang kanyang isang malayang braso naman ay nasa palibot ng aking baywang.
Sunod sunod na lunok ang pinakawalan ko. This is so intimate that I want to puke my own heart. Dammit! Di pa nakatulong ang lakas ng pintig ng puso ko at ang madilim na paligid. This is so intimate! This is so intimate and fuck, I like it!
Hindi ko magawang ibuka ang aking bibig para magsalita. I'm scared. I'm scared because if I'm going to open my mouth and I will just ruin the moment. I'm scared because if I'm going to open my mouth I might not feel his warm breath again fanning on my neck.
"Much better.", bulong nya sa aking tenga. Napapikit ako ng mariin. Ramdam ko ang milyong-milyong boltahe ng kuryente na nanalaytay ngayon sa aking ugat. And fuck! I'm not feeling just the butterflies but I'm feeling the whole zoo inside my stomach.
Dahan-dahan akong nagmulat at tumingin kay Trivy. His eyes were close. I stared at him. I pressed my lips. What I'm doing to myself? Why am I this situation again? What are you doing to me, Trivy? Why are you bringing up the past so fast that I can't even handle? Bakit Trivy? Bakit napakadali mong binago ang lahat? Ako?
Nag-iwas ako ng tingin. I gasped for air. Naramdaman ko ang paghigpit ng kanyang yakap sa akin. Lumunok ako at dahan dahan na tumingin sa kanya ulit. I sucked my breath nang magtagpo ang aming mga mata. Sa gitna ng madilim nyang kwarto ay kitang kita ko ang kanyang mapupungay na mata na nakatitig sa aking mukha.
My mouth went slightly ajar. "T-Tri—"
Then he pressed his lips on mine.
Once again, I sucked my breath.
Then I close my eyes. Savoring the moment. Feeling his lips on mine. Feeling the tip of his nose pointing my cheek. Feeling the heat of his body. I close my eyes and let myself feeling the feelings I have for him.
Then I felt his lips moved. Agad akong napalayo sa kanya. Napamulat siya. He looked at me with confusion. Nag-iwas ako ng tingin. "M-May lagnat ka.", mahina kong sabi.
He chuckled. "I know. I know, babe.", he said with a husky voice. Napalunok ako. Nanlaki ang aking mga mata nang bigla siyang pumaimababaw sa akin.
"Trivy!", I hissed, gulat na gulat.
He smirked. "Do you think I will let this moment slip away without doing anything to you?", he said with a glint of mischief in his eyes. Napalunok ulit ako. "I'm maybe sick right now but I'm strong enough to make you...", then he neared his mouth on my ears "...wet."
Kulang na lang lumuwa ang aking mga mata sa sinabi niya. And before I could protest I felt his hand between my thighs. At wala akong ibang nagawa kundi ang mapapikit at mapaungol. And before the darkness pulled me I heard him said...
"This is mine.", cupping me.
Nagising ako kinabukasan dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mata. Dahan-dahan kong nilingon ang aking katabi at napangiti ako ng makita kong tulog na tulog pa siya. Naramdaman ko ang pag-init ng aking mukha ng maalala ko ang ginawa niya sa akin kagabi. I bit my lower lip. Kay aga-aga kalibugan na ang nasa isipan ko. Get your head back in the gutter, Andrea!
Dahan-dahan akong gumalaw at tinanggal ang kanyang braso sa aking tiyan. Umupo ako sa gilid ng kama at nag-unat. Then I gasped. I roamed my eyes every corner of the room and my eyes went wide together with my mouth went ajar.
Photos. Photos of me in every corner of the room. Wala kang makikitang bakante dahil sa sobrang puno nito. Kusang gumalaw ang aking katawan at tumayo. I took my step and walked towards the wall. I gasped when I saw a photo of me reading on the bench. I saw a photo of me eating alone in the cafeteria. I saw a photo of me walking alone. I even saw a photo of me sleeping on the table in the library.
Marahas na napatingin ako sa taong mahimbing na natutulog sa kama. My lips quivered. My spine shivered. My hands shook involuntarily. Bigla akong nanlamig. Naluha. Nanginig. I roamed my eyes once again. Nasapo ko ang aking bibig. Photos of me everywhere. Photos of me...
I gulped hard. I gasped hard.
Anong ibig sabihin nito?
**
Sorry for the late update. Sobrang busy ko lang dahil sa Finals namin. huhu
This not edited and proofread (as always) kaya makaka-encounter kayo ng typos at wrong grammar.
BINABASA MO ANG
Mr. Nice Guy's Obsession
General FictionWhen the Mr. Nice Guy is obsessed. My first ever story on wattpad.