Paranormal Olaylar

P.O-1-

Merhaba arkadaşlar kitabı 3 kişi yazıyoruz. Bilgi ve hikayelerin sonunda kullanıcı adlarımız olacak... Multide ki müziği açıp okuyabilirsiniz. Öyleyse başlayalım...

#Bilgi:
Cinler, insanların onlara üç harfli demesinden hoşlanmaz ve srıf bunun için musallat olurlar.

#Hikaye:
Kız oturduğu sırasında daha fazla dayanamayıp öfkeyle ayağa kalktı. Sınıf arkaşlarının anlattığı şeyler ona saçma gelmişti.

-"Yeter ya! Üç harfliymiş''diye arkadaşlarına bağırdığında fısıltılar halinde konuşan arkadaşları susmuş ve korkmuş bir şekilde bakıyorlardı. Sessizliği kızın en yakın dostu olan Elif bozmuştu:

-"Merve onlara öyle deme bundan nefret ediyorlarmış'' diyip arkadaşını kendi çapında uyarmıştı. Merve bir kez daha göz devirip alayla konuştu:

-"Ya başka neden nefret ediyorlarmış küçük efendi hazretleri'' Merve kollarını birbirine dolayıp alayla Elifin cevabını beklemeye başladı.

-"Dalga geçme bunlar gerçek'' kendinden emin bir şekilde konuşmuştu Elif. Fakat Merve kafasını olumsuz anlamda sallayıp konuşmuştu:

-"Onlara inanmıyorum yani ÜÇ HARFLİLERE.'' Merve son kelimelerini yüksek sesle söylemişti. Son kez arkadaşlarına alayla bakıp tam kapıdan çıkacakken arkasından arkadaşı olmayan Mehtap ona seslenmişti:

-"Bu gece onlara şahit olacaksın'' demişti o ürkütücü sesiyle. Merve ise onu korkutma ya çalıştığını anlayınca Mehtaba yanlızca dil çıkartmakla yetinmişti... Merve bu kez arkasına bakmadan sınıftan çıkmıştı. Üstelik sınıfta unuttuğu telefonunun farkında bile değildi...

Saat çoktan 17.30 olmuştu. Merve ise telefonunu unuttuğunu daha yeni fark etmişti. Okul bugün geç kapanacaktı. Merve bugün temizlik olduğunu bildiği için rahattı. Ağır adımlarla okulun yolunu tuttu. Sonunda okula geldiğinde okulda çalışan hademe Nerimanı kapıyı kitlerken görünce koşarak ona seslendi:

-"Neriman teyze dur ben sınıfta telefonunu unutmuşum'' diyerek hademeye engellemişti. Neriman teyze :

-"Tamam kızım acele et ve al anahtarları müdüre vermem lazım'' demişti. Merve kafasıyla onaylayıp sınıfa doğru yürümüştü. Sınıfına girdiğinde ilk sırasının altına bakmıştı fakat bir sorun vardı telefon yoktu. Merve sinirle eğdiyi kafasını kaldırıp etrafına bakındı. O sırada öğretmenin masasında telefonunu gördü. Herşeyden habersiz Sevinçle masaya doğru yürüdü. Telefonunun açık olduğunu gördü. Şaşkınlıkla telefonu eline aldı. Ekranda bir video vardı. Biraz daha dikkatli bakınca onun video değilde canlı kamera olduğunu anladı üstelik kamerada kendisi vardı. Merve korkuyla etrafına baktı. Nerdeydi onu çeken kamera? Belki de arkadaşları şaka yapıyordu? Üstelik Merve sınıfın karanlık olduğunu daha yeni fark etmişti. O an içine bir panik duygusu oluştu. Biran önce buradan çıkmak istiyordu. Hızla arkasına döndüğünde sınıfın kapısı aniden kendiliğinden kapanmasıyla Merve bastı çığlığı. Korkudan telefon yere düşmüştü. Merve korku ve panikle yerdeki telefonuna baktı. Ekranda o ve arkasında ona bakan siyah bir gölge vardı. Merve korkuyla arkasına döndüğünde hiç bir şey yoktu. Merve ilk kez bu kadar korkuyordu. O an telefonu almadan kapıya koştu. Ama kapı açılmıyordu. Kitlenmişe benziyordu. Merve bağırmaya başladı yardım edin diye. Boş sınıfta sesi yankılandı. Ne kadar denesede kapı bir türlü açılmıyordu. Daha fazla dayanamayıp tutuğu göz yaşlarını serbest bıraktı. Camlarda korkuluklar vardı yani Buradan çıkmaya imkanı yoktu. Onun bağrışlarını kesen arkasından gelen bir sesti. Merve korkuyla arkasına döndüğünde bir gölgenin ona doğru geldiğini görmesiyle bastı çığlığı... Merve korkudan titriyordu. Kaçmaya yeltendiğinde gölge arkasından çıkardığı baltayı Mervenin bacaklarına geçirdi. Koca sınıfı acı dolu çığlığı doldurmuştu. Merve yere acıyla düşüp can çekişmeye başlamıştı. Bacaklarını hissetmiyordu. Merve korkuyla etrafına baktı o gölge yoktu ama bu bir daha gelmeyeceği anlamına gelmiyordu. Merve ağlayarak kapıya doğru süründü ama bir sorun vardı. Merve o karartıyı tekrar görünce çığlık atıp geriye yani camlara doğru süründü. Belki ilk defa dua ediyordu Merve üstelik yardım için...  Allah'a yalvarıyordu ona yardım etmesi için. Merve kaçacak yer arıyordu arkasına baktığında karartı ona doğru yürüyordu. Cidden bu da neydi böyle? Merve tekrar önüne dönüp camlara baktı. İşte şimdi şaşırma sırası gelmişti çünkü camdan ona bakan Mehtap vardı. Adeta seni uyarmıştım dercesine. Mervenin aklından bir anda Mehtabın sözleri doldurmuştu. ''Bu gece onlara şahit olacaksın'' Merve yardım dilenircesine Mehtaba bakıp bağırdı. Ama nafile Mehtap kılını bile kıpırdamadan Merveyi izliyordu. Merve bir kez daha sırtında acı hissedince artık herşey için geç olduğunu anlamıştı. Ve ölümü tatmadan önce son gördüğü şey Mehtabın ona sırıtarak bakması olmuştu....
-Miss Şizofren

Ve ilk bölüm bitti... Votelemeyi unutmayın.....