Zawsze myślałam, że porwanie było najgorszą rzeczą jaka mogła mi się w życiu przydarzyć ale myliłam się. Powrót do domu okazał się jeszcze gorszy... Wizyty u psychologa, ciągły nadzór policji, prywatna szkoła i te wszystkie spojrzenia ludzi, których...
Zdążyłem dobiec tylko do windy bo ten dupek mnie zatrzymał.
- Czego ty ode mnie chcesz?! - Warknąłem.
- Porozmawiać. - Odparł po chwili.
- No nieźle. - Stwierdzałem. - Nie mamy o czym. - Powiedziałem i nacisnąłem guzik.
- Wręcz przeciwnie.
- Wiedziałeś, że u jestem! - Warknąłem. - I nic nie zrobiłeś. - Dodałem.
- Chronię twoją rodzinę.
- Czyli to tylko moja rodzina? - Zapytałem sarkastycznie. - Z resztą nie ważne. Sam mogę to robić.
- Zamknięty tutaj?
- Doskonale sobie radziłem. - Odparłem bez zastanowienia.
- Od pięciu lat wysyłam wam pieniądze i zapewniam ochronę więc nie myśl sobie, że to twoja zasługa. - Wysyczał i spojrzał na mnie jakby chciał mnie zabić.
- O w końcu pokazujesz swoją prawdziwą naturę. - Stwierdziłem i zauważyłem jak zaciska pięści. - Co już tracisz do mnie cierpliwość? - Zapytałem a on się uspokoił. - Skąd brałeś pieniędzy żeby nam część oddawać? - Spojrzałem na niego oczekują odpowiedzi.
Wsiedliśmy do windy i kontynuowaliśmy rozmowę.
- Wyjechałem do Anglii. - Powiedział na co kiwnąłem głową.
- Wiem. To tyle?
- I zacząłem pracować dla Tao.
- Domyśliłem się.
- Obserwowałem tą dziewczynę, która razem z tobą weszła do gabinetu i kiedy została porwana robiłem wszystko żeby nikt jej nie znalazł. Teraz niestety szukają jej wszyscy ponieważ odpowiada za morderstwo rodziców.
Patrzyłem na niego jak na idiotę i przysięgam gdyby nie cholerna winda rzuciłbym się na niego.
- Co z tobą nie tak?! - Krzyknąłem kiedy weszliśmy do puszki.
- O co ci chodzi...? - Zapytał.
- O to, że kocham tą dziewczynę, którą wrobiłeś w morderstwo!
- Znasz ją chociaż? - Zapytał zdziwiony a mnie dosłownie zalała krew.
- Nie... W ogóle nie znam dziewczyny, którą kocham!
- Uspokój się gówniarzu! - Wrzasnął a ja już chciałem go zaatakować ale ten wyciągnął broń.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Gwałtownie się zatrzymałem i momentalnie opanowałem.
- A teraz prowadź do swojego pokoju. Musimy porozmawiać.
Kat Pov
Ćwiczyliśmy przez kilka godzin aż do momentu kiedy zupełnie opadłam z sił i nie mogłam się opanować. Moje ręce były całe we krwi a włosy tak jak koszulka mokre od potu.
