Its hurt ,But its OK

See you NOT Good bye

Good morning People
Ang ganda ng umaga ko ngayun sana walang mang badtrip

Day off ko pala ngayun walang pasok REST DAY

*RING*RING*

Arnel Calling....

"oh napatawag ka"
"Gala tayo libre ko bihis ka na ah sunduin kita by 10 bye"-Arnel

Sasagot pa sana ako kaso pinatay na nya ...may kakaiba talaga eh bakit ang galante nitong si arnel ngayun

Binilisan ko na ung pagkain ko at naligo...

ARNEL's POV

This is the day na aalis ako papuntang States
Dahil yun kay mama andun sila ng mga kapatid ko pumunta lang ako dito sa pilipinas para magtapos ng pag aaral
Tutal naman daw tapos na ko mag aral eh umuwi na daw ako dun para ako na ang humawak ng Bake Shop namin dun

Di ko pa nasasabi Kay Sandra ung tungkol dito manaya kovpa papa alam sakanya sigurado na ko na nag tataka na yun sa inaasta ko simula pa kahapon

Nakaimpake na ang lahat ng gamit ko

Saka nga pla ako si Arnel B. Seiloid 19 years old na at sa katanuyan ay Minamahal ko parin si Sandra
Ayoko sakanyang aminin kung amo ang nararamdaman ko kasi alam kong KAIBIGAN lang ang tingin nya sakin saka na ko aamin kapag my ibubuga na ko

Time check.....its. already 10

Ok susuduin ko na si San San

SANDRA's POV

OK...10 na iintayin ko nalang si Arnel dito

*knock*knock*

"Sandra ready ka na ??"-Arnel

pinagbukasan ko sya ng pinto

"Yes im born ready"
"Tara na pupunta tayo ng Enchanted Kingdom"-Arnel

EK daw yiy hahaha para talaga akong bata

Sumakay na kami ng Bus para mas mapadali

Pag dating namin dun ay bumili agad sya ng ticket for all rides wow
May kakaiba talaga sakanya ngayun en iba talaga eh

"Teka nga teka bat ba kakaiba ka ngayun huh"
"Sandra aalis na kasi ako"-Arnel
"Babalik ka naman diba"
"Oo naman para sayo"

*RING**RING*

Sinagot nya ung tawag at parang gulat na gulat sya na parang naluluha ano ka yang nangyare

"Sandra....kailangan k ng umalis nag iba na ang sched ko at si mommy asa hospital sya"-Arnel

Nabigla ako sa sinabi nya agad agad kaming umuwi para kunin nya ung gamit nya

Nang naka punta na kami sa airport ay nag intay kami ng 5 min. At tinawag na ....

"Sandra sorry hindi man lang tayo nakapagbonding my emergency kasi eh pasensya na talaga wag ka wag alala babawi ako babalik ako dito kundi lang naman to nangya-"-Arnel
"Ssshhhhh ok na Nel naiintindihan ko kilala kita mamimiss kita ah. Good bye"
"Good bye?? See you NOT good bye babalik pa ako Sandra baka nakakalimutan mo"-Arnel
"Hahaha syempre babalik ka talaga kasi pag hindi papatugis kita"

kiniss nya ko sa forehead saka sya naglakad na at umalis

Arnel'sPOV

Eto na aalis na ko pero babalik ako syempre kundi lang talaga na ospital si mama makakapag bonding pa kami ni Sandra eh

Ngayung wala na ko sa tabi nya wala ng mag babantay sakanya o mag tatanggol kapag napahamak sya

Tinawagan ko si Ren

'Yes hello'
"hello Ren si Arnel to"
'Oh hey Arnel napatawag ka'
"Gusto ko lang sabihin sayo na habang wala ako paki alagaan muna si Sandra"
'Hindi mo naman kailangang sabihin yan dahil aalagaan ko talaga sya'
"Wag mo syang aagawin saakin"
'Haha dude tignan nalang natin'

ENDED

May tiwala ako kay Ren dati kasi kaming mag kaibigan noong High School pero dati nayun marami ng nag bago