Adım Recep Rüzgar aslında ben bu dünyaya neden geldim ki ? Hayatımdan nefret ediyorum yaşadığım yerden burada bulunan insanlardan okulumdan... Sönük kahverengi saçlarım var benim bal köpüğü gözlerim ,sivilcelerim ,hafif önü çarpık dişlerim ve küçükken yaşadığım bir olaydan dolayı biraz büyük bi burnum.
Ben babamı tanımıyorum bile ben daha doğmadan, ben annemin karnında iken vefat etmiş neden benim başıma gelir ki hep bu hüzünlü vedalar neden beni bulur ki ? Sürekli battaniyemin altına geçip ağlıyorum ama suratım hep güler benim duygularımı öyle herkese yansıtamam deliliğe vururum herşeyi. Aslında hemen hemen herbirşeye kırılırım ama belli etmem en kırgın olduğum şey ise küçükken diğer çocukların okula babaları ile gelmeleriydi ne biliyim ben tek başıma okula sallana sallana giderken diğer çocukların babaları ile gelmesi tuhaftı kıskanırdım. Bunlar ilkokuldaki kırgınlıklarımdı şimdi lise 3 e geçtim. İnsanlara olan kinim kaygılarım hepsi birer birer dahada arttı nedenini bilmesemde. Bu hayatta olmamayı bazen diliyorum. Zaten sevdiğim kız bile benimle tipe bak diye dalga geçti niye yaşama isteği oluşsun ki benim bu kırık kalbimde. Gerçek arkadaş diyebileceğim üç kişi var hayatımda onlarda olmasa karanlığa ve yalnızlığıma boğulup gideceğim sanırım. İnsanları kırmayı hiç sevmiyorum fakat onlar beni sürekli kırıyor sanırım benim üzerimde ''CANINIZ İSTEDİĞİNDE KIRINIZ'' gibi bir şey yazıyor. Diğer insanlar gibi benimde kalbim var bunu bilin sadece her canımı yaktığınızda yaşamaktan biraz daha soğuyorum ve intihar etmek istiyorum ama Lanet Olsun ki Yaşıyorum.
