You'll Always Be My Baby! [Pinoy BoyXBoy Story]

CHAPTER THIRTY - SIX

CHAPTER THIRTY – SIX

Pasado alas-nuebe ng umaga ng magising ako. Minulat ko ang aking mata at napagmasdan ang magandang tanawin sa aking tabi. Tulog na tulog pa si Vincent. Dinampian ko siya ng halik sa noo habang natutulog. Kinuha ko ang camera niya at sinimulan kunan ng litrato si kumag. Lumabas ako ng kwarto para pumunta ng banyo. Gising na silang lahat. Busy sa paghahanda para sa pagsalubong sa bagong taon mamaya. Pagbalik ko ng kwarto, natulog ulit ako. Pagmulat ko ulit ng mata, nakita kong si Vincent na gising na at nakangiti sakin. Naka-boxers lamang ito habang kinakalikot ang laptop niya.

"Good morning baby. This song is for you..." sabi niya.

For all the times I felt cheated, I complained
You know how I love to complain
For all the wrongs I repeated, though I was to blame
I still cursed that rain
I didn't have a prayer, didn't have a clue
Then out of the blue
God gave me you to show me what's real
There's more to life than just how I feel
And all that I'm worth is right before my eyes
And all that I live for though I didn't know why
Now I do, 'cause God gave me you
For all the times I wore my self pity like a favorite shirt
All wrapped up in that hurt
For every glass I saw, I saw half empty
Now it overflows like a river through my soul
From every doubt I had, I'm finally free
I truly believe
God gave me you to show me what's real
There's more to life than just how I feel
And all that I'm worth is right before my eyes
And all that I live for though I didn't know why
Now I do, 'cause God gave me you
In your arms I'm someone new
With ever tender kiss from you
Oh must confess
I've been blessed
God gave me you to show me what's real
There's more to life than just how I feel
And all that I'm worth is right before my eyes
And all that I live for though I didn't know why (didn't know why)
Now I do (I finally do), 'cause God gave me you (God gave me You)
God gave me you

Sinabayan niya yung kanta kahit wala siya sa tono. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko. Basta ang alam ko, masaya ako.

"Breakfast on bed baby!" sabay abot niya ng pagkain na nasa tabi ng kama.

"Thanks baby. I love you!"

"I love you more..." sagot niya sabay yakap sakin.

Mahigpit ang pagkakayakap sakin ni Vincent. Gigil na gigil daw siya. Di na bago sakin ang kantahan at paghandaan ng almusal ni kumag pero sa tuwing ginagawa niya sakin yun, kilig na kilig parin ako.

"Sobrang saya ko lang ngayon. Thank you for all of this. Sobrang na-appreciate ko 'to..."

"I'm happy doing this all for you..." sagot niya.

----- oo0oo -----

"5....4....3....2....1! Happy New Year!" sabay-sabay na sigaw ng mga tao sa bahay nina Vincent.

2010 na! First time kong mag-bagong taon sa ibang bahay. Ansaya! Nakakatuwa at nakakainggit. Andaming handa nina Vincent. Bochog na naman ako malamang nito. Konti lang ang kanilang biniling paputok dahil maraming bata sa bahay. Pinapanuod na lang namin yung mga paputok ng kapitbahay at yung mga natatanaw namin sa langit.

"Happy new year baby! Thank you for making my 2009 memorable! I love you!" sabi ni Vincent.

"Happy new year! I love you too. More to come this 2010!" sabay yakap ko sa kanya.

Sabay-sabay kame kumain kasama ang mga pamilya niya habang tinutugtog ang Auld Lang Syne. Pagkatapos kumain ay nag-exchange gift sila. Mas gusto daw nila gawin yun tuwing Bagong Taon kesa sa Araw ng Pasko. Isang relo ang natanggap na regalo ni Vincent. Yung pamangkin niya ang nabunot ni Vincent, picture frame ang bigay ni kumag. Dami ko tawa nung nakita ko yung bigay niya, parang highschool lang. Mga bandang alas-tres eh unti-unti na rin sila natulog. Kame na lang naiwan nina Vince, Mama niya at yung mga katulong nila. Tutulong sana ako sa pagliligpit ng mga gamit pero hindi pumayag ang mama ni Vincent dahil bisita daw nila ako.