Dünya karanlık ama ben uyanık ve tetikteydim.Gecenin karanlığında kendimi canlı hissediyordum.Ay ışığında oturmuş,ormanı dinliyordum.Dallar birbirine sürtüyor,yapraklar hışırdıyor ve ben çok da uzakta olmayan bir hayvanın kokusunu alıyor,Nefesindeki sıcaklığı seziyordum.Güzel kahverengi tuylerimin sardığı kaslarim saldırmaya can atıyor,fakat ben hareket etmiyordum.Henüz değil yeşil yaprakların arası goreviliyordum.Tam önumdeki yaprak titreşti.Rüzgar,çalının hemen arkasındaki çamuru eşeleyen yaban domuzunun kokusunu burnuma getirmişti.Benim adım Nera pençe ve güçten oluşan bir canavarım.Yavaşça öne doğru ilerledim,kaslarım bir okun yayiları kadar gergindi.Gecenin karanlığında görünmüyordum.Ve rüzgara karşı yürüyordum.Ben bir avcıyım.Korku nedir,bilmem.Yaklaşmaya devam ederken tüm dikkatimi calıların arkasindaki avimadaydı.Artık ona yeterince yakındım.Benden kaçamazdı.ondan daha hızlı koşardım.Bundan kesinlikle emindim.Sıradan bir orman kedisi degilim ben.Ben avcı Nerayım.Biranda arkamda bir ses duydum.Donup kaldım calılıktaki kıpırtı duruldu sesi yaban domuzuda duymustu.Vücudum gergindi.Arkama baktım.Akıl hocam firepos ay ışığında beni izliyordu.O büyük bir alev kuşuydu.Korkunç bir ateş ve bilgelik canavarı.Gözlerim onu daha iyi görmeye çalışırken kırmızı ve turuncu tüyleri titrek ışığın altında parlıyordu.Gagası kıvırık ve keskindi gozlerimi hiç kıpırdamadan bana bakıyordu.O da benim gibi kocamandı.Yaban domuzunun tekrar çamuru eselemeye başladığını duyuyordum.Onu yakalayabilirdim,bunu yapabilcegimi biliyordum fakat Firepos gözlerini benden ayirmiyordu.Bildiği bir şey vardı.Yaban domuzunun arkasındaki bir dal çatırdadı.Hayvan hızla koşarak calılardan ileri atıldı.Pençelerimi toprağa geçirdim saldırmaya hazır bir şekilde sinsice avıma yaklaştım ve Yaban domuzunun hemen arkasındaki calılardan bir oğlan fırladı.Kılıcını havaya kaldırmıstı keyfi yerinde duruyordu ta ki beni görene kadar.Geç adam beni görünce dondu kaldı.Göz göze geldik.Ve zar zor nefes almaya çalışırken kaşlarını çattı Kılıç ona göre fazla büyüktü elinde kocaman duruyordu.
-Uzaklasiyor dedi senin yüzünden avımı kaçırdım.
-Ben mi kaçırdım? Çocuğa yaklaştım.Daha önce gördüğüm herkesten farklıydı onu koklayıp keskin dislerimi ona gösterdigimde korkup geri adım atmadı.Çocuk,Ben Nerayım diye düşündüm.Benden korkacaksın.
Hırladıgımda zaman çocuk gülümsedi."Senden korkmuyorum" dedi her ne isen Bu kadar dik baslı olmak ICIN daha çok küçüktü kılıcı hala elinde,saldırmaya hazır haldeydi.Bakışlarıyla ve sakin duruşunda bana tanıdık gelen bir şey vardı.Ona bir ders vermeliydim
Ben gerilince çocuk kocaman kılıcını boynuma doğrulttu ve...