The girl who travels through the time [By Joy]

Ο άγνωστος

''Μου εξηγείτε άλλη μία φορά γιατί κρυβόμαστε;!''Παραπονέθηκε ο Κάιλ.

''Γιατί δεν ξέρουμε ποιος είναι!Προφανώς θα είναι κάποιος από το σχολείο γιατί προς τα εκεί πηγαίνει.Θες να σε αποβάλουν;!''Είπε ψιθυριστά-φωναχτά ο Ντέιβ.

''Ο κύριος Μάρτιν!''Ξεφώνησε η Λους.

''Ποιος είναι αυτός..;''

''Μας δίδασκε ιστορία πριν δύο χρόνια!Φήμες λέγαν ότι ήταν νεκρός!''

''Από ότι φαίνεται έκαναν λάθος!''

''Ο Κάιλ έχει δίκαιο..Μισό...Η κυρία Μπρίτανι είναι αυτή...;''

Όλοι παρακολουθούσαν με προσήλωση την συζήτηση τους,παρόλο που δεν μπορούσαν να ακούσουν τίποτα.Μετά από μερικά λεπτά άρχισαν και οι δύο να ανηφορίζουν προς το σχολείο.

''Τι ήταν αυτό..;''Ρώτησε η Άλεξ που το ενδιαφέρον της είχε μεγαλώσει μετά από αυτή την μυστική συνάντηση.

''Δεν ξέρω..''

''Και τι λέτε για το γεγονός ότι ο κύριος Μάρτιν θέλησε απλός να πάει στο σχολείο και η κυρία τον συνόδευσε..;''

''Κάιλ...κοίταξε το ρολόι σου...Κοντεύουν μεσάνυχτα!Για πιο λόγο ήρθε τέτοια ώρα..;Ας ερχόταν το πρωί!''

''Μπορεί να είχε κάποιο ατύχημα και να μην πρόλαβε...;Ντα!''

''Και η κυρία Μπρίτανι που κολλάει;!''

''Ίσως ήρθε να τον πάρει για να μην είναι μόνος του,ξέρω 'γω!Εσύ η ίδια δεν είπες πριν λίγο ότι δεν λειτουργούν τα ταξί..;''

''Τώρα που το λες...''

''Κοίτα να δεις που μπορεί και σκέφτεται...''Ο Ντέιβ τον προσπέρασε και αφού σιγουρεύτηκε ότι κανένας δεν ήταν τριγύρω έκανε νόημα και στους άλλους.''Ελάτε παιδιά...έχουμε μία δουλειά να κάνουμε.''

Ύστερα από το γεγονός όλοι ήταν σχετικά ήρεμοι.Ίσως περισσότερο ήρεμοι από όσο θα έπρεπε να είναι.Μόνο η Άλεξ δεν μπορούσε να ξεχάσει όσα είδε.Η περιέργεια την σκότωνε και ήθελε πας η θυσία να μάθει γιατί ακριβώς συζητούσαν.Για μία στιγμή της πέρασε από το μυαλό να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της,αλλά αμέσως απέκλεισε αυτήν την περίπτωση.Μετά από την τελευταία φορά είχε δώσει όρκο να μην το ξανά κάνει ποτέ.

''Λοιπόν θα μας δείξεις που βρίσκεται εκείνος ο φούρνος..;''

''Από 'δω.''Προχώρησε μπροστά και τους οδήγησε στο μέρος που πάρκαραν το αμάξι τους όταν κατέβηκαν στον φούρνο μερικές ώρες πριν.

Αμέσως άρχισαν να ψάχνουν τον χώρο για κάμερες.Έψαξαν παντού αλλά δεν μπορούσαν να βρουν πουθενά καμία.Μετά από αρκετή ώρα αποφάσισαν να τα παρατήσουν.Όλοι εκτός από την Άλεξ.

''Άλεξ σε παρακαλώ είναι μάταιο...Όποιος και αν προσπάθησε να σκοτώσει εσένα και τον Μπεν θα ήταν έξυπνος!Δεν θα άφηνε στοιχεία πίσω του...''

''Δεν καταλαβαίνεις!Πρέπει να τον βρω!Κινδυνεύει η ζωή η δική μου και του Μπεν!Είναι ο αδερφός ενός ανθρώπου που τυχαίνει να συμπαθώ πάρα πολύ.Θα τρελαθεί αν μάθει ότι ο αδερφός του είναι νεκρός..''

''Μα δεν είναι!''

''Όχι ακόμα!''

''Μπορεί να μην ξανά προσπαθήσει!''

''Δεν μπορώ να ζω με τον φόβο Λους!''

''Και τι θες να κάνουμε;!Ε;!Σου εξήγησα δεν υπάρχει τίποτα...''Ήταν έτοιμη να της απαντήσει αλλά για ακόμα μία φορά αποφάσισε να σωπάσει.

''Γυρνάμε στο σχολείο...;Είναι ήδη πολύ αργά.''

''Ναι πάμε...''Της είπε μαλακά και άρχισαν να κατευθύνονται προς το σχολείο.

Η Άλεξ ήταν αποφασισμένη να μάθει ποιος ήταν αυτός ο άγνωστος άντρας που προσπάθησε να τους σκοτώσει και θα το μάθαινε όποιο και αν ήταν το κόστος.Ήξερε ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της και όσο και αν την πονούσε έπρεπε να το κάνει.Όταν φτάσανε στο σχολείο όλοι πήγαν στα δωμάτια τους και η Άλεξ στο ιατρείο,αφού έβγαλε τα ρούχα της Λους και φόρεσε τα ρούχα της.

Η επόμενη μέρα την βρήκε καθισμένη σε μία καρέκλα δίπλα από το κρεβάτι της.Η Λους μπήκε στο ιατρείο κρατώντας ένα ποτήρι χυμό και μία φρυγανιά με μέλι.

''Ώστε είσαι πρωινός τύπος ε;Πως κοιμήθηκες..;''Είπε και της έδωσε αυτά που κρατούσε.

''Για εμένα..;''

''Αμέ!Είχα φτιάξει και για 'μένα αλλά στον δρόμο είχαμε ένα ατύχημα...Τα έφαγα.''Προσπάθησε να την κάνει να γελάσει,αλλά αυτή συνέχισε να την κοιτάει ανέκφραστη.''Κοίτα...Λυπάμαι που σου μίλησα έτσι εχτές..Δεν ξέρω τι με έπιασε.Ίσως ήταν η κούραση...Σε παρακαλώ...θα με συγχωρέσεις...;''Την κοίταξε με τα μεγάλα πράσινα μάτια της και η Άλεξ δεν μπόρεσε να της αντισταθεί.

''Με μέλι είπες...;''

''Α...ναι!Και τον χυμό τον έστυψα ολομόναχη!Άκου τι έγινε μπήκα στην τραπεζαρία και..''Συνέχισε να μιλάει.Η Άλεξ δεν την άκουγε.Προσπαθούσε να σκεφτεί έναν τρόπο να φύγει από το σχολείο χωρίς να την πάρει χαμπάρι κανείς.Αφού το θέμα είχα να κάνει και με τις δυνάμεις της,δεν μπορούσε να το πει ούτε και στους φίλους της.Θα περίμενε μέχρι το βράδυ να πάνε όλοι για ύπνο και θα έφευγε τότε...