Het Begin

Proloog

Je kon een speld horen vallen in de ongemakkelijke stilte die was gevallen in de woonkamer. De vijf mensen in de kamer keken gespannen naar Estelle, ze wachtten allemaal op haar reactie. Ze deed een stap in de richting van haar vader en richtte haar ogen naar de zijne. Mick keek strak terug.

'Dus dit is wat er al die tijd in je hart was opgekropt,' verbrak Estelle na een tijdje de stilte.

Mick keek haar aan zonder enige verandering in zijn gezichtsuitdrukking. Jake keek ongemakkelijk naar het scenario wat er voor hem speelde, hij hield niet van ruzie. Hij kon zien dat het haar pijn deed ook al hield Estelle zich sterk.

'Ik ben blij dat je open en eerlijk hebt gesproken.'

Ze draaide zich van hem af, zodat hij nu naar haar rug keek. Dit maakte Mick alleen maar bozer, hoe durfde ze hem zomaar de rug toe te keren?

'Volgens mij wil je graag nog iets kwijt,' zei Estelle met haar blik gericht op één van de schilderijen die aan de muur hingen.

'Ja,' begon Mick met rode wangen, 'Ja, ik wil inderdaad nog iets kwijt! Je bent een bedreiging voor onze dochter en ons! Ik wil je hier niet hebben met die vieze bloedzuigers van je! Ik wil dat je uit mijn ogen verdwijnt, jij, jij... Jij vieze hond!!'

'Wat zeg je daar?!' riep Michael en stapte driftig naar Estelles vader toe en ook Jake deed boos een paar stappen naar voren. Estelle legde haar hand tegen Michaels borst zodat hij niet verder liep. Hij keek haar aan en ze schudde haar hoofd. Vervolgens draaide Estelle in de richting naar haar moeder en haar zusje, die elkaar bang vasthielden. Estelle zag vanuit haar ooghoeken dat haar vader haar argwanend in de gaten hield.

'Hebben jullie nog wat toe te voegen?' vroeg ze rustig terwijl ze emotieloos naar haar familie keek. Haar moeder en jonger zusje vermeden haar blik en zeiden niets.

Estelle zuchtte, 'goed dan, jullie delen dezelfde gevoelens. Geef mij een maand zodat ik alles kan regelen en daarna zullen jullie geen last meer van me hebben.'

Zonder verder iets te zeggen pakte ze haar schooltas en liep naar buiten. Er heerste weer een stilte in de kamer.